Mont Blanc (4810 m n.p.m.) - Najdłuższy skok B.A.S.E. na świecie?

8 czerwca 2013 roku The Vercors BASE Team wykonała skok z Point Durier w masywie Mont Blanc. Być może jest to najdłuższy skok BASE na świecie, z prawie 3000 metrami przewyższenia. Skakali: Vincent Descols, Jean-Phi Gady, Mael Baguet, Mathieu Leroux. [Filmik znajdziecie na samym dole w dziale Filmy]

Mont Blanc (wł. Monte Biano, czyli Biała Góra), lub potocznie nazywany Dach Europy. jest najwyższym szczytem Alp o wysokości 4810m, a jeśli przyjąć, że Kaukaz nie należy do Europy, to Mont Blanc zasługuje wtedy na miano najwyższego szczytu Europy. Główny wierzchołek Mont Blanc znajduje się na terytorium Francji w regionie Haute-Savoie. Granica francusko-włoska przebiega przez znajdujący się niedaleko Mont Blanc de Courmayeur (4748m n.p.m.)

Najwyższy szczyt Europy

Wysokość: 4810m n.p.m

Lokacja: Francja, Włochy,

Pierwsze wejście: 8 sierpnia 1786 r. Zespół: Jacques Balmat, Michel Paccard

Pierwsze wejście zimowe: ?

Opis

Mont Blanc leży w masywie o tej samej nazwie. Mont Blanc mierzący 4807 m. jest wysunięty na południowo - wschodnim krańcu alpejskiego łańcucha i jest najwyższym szczytem całej Europy.

Fascynacja górą wiążę się z pewnym przymiotnikiem: "najwyższa". To charyzmatyczne słowo przyciąga tysiące wędrowców każdego roku. Przypuszczalnie nie ma wspinacza, który by nie czuł, choćby przez jeden jedyny raz potrzeby wejścia na szczyt. I faktycznie: ogrom góry i przytłaczająca wysokość oraz rzeczywiste trudności wspaniałych lodowców i grani tłumaczą jedyne w swoim rodzaju wyzwanie, którego nie oferuje żaden inny alpejski wierzchołek.

Chociaż, współcześnie sieć kolejek linowych skróciła kilka szlaków, Mont Blanc wciąż pozostaje niebezpieczny. Gwałtowne załamanie pogody może zmienić jego stoki w bezlitosne piekło. Nawet łatwe podejście do schroniska może kryć nieoczekiwane niebezpieczeństwa.

Mont Blanc zbudowany jest głównie ze skał krystalicznych. Tworzy rozbudowany masyw, rozcięty licznymi dolinami glacjalnymi (17 lodowców o łącznej powierzchni 200 km²). Jest młodym, stale rosnącym masywem górskim (przyrost roczny wysokości wynosi ok. 2-3 mm).

Wysokość góry zmienia się też o kilka metrów ze względu na grubość czapy lodowej pokrywającej szczyt. Przez większość XX wieku na mapach podawana była wartość 4807 m n.p.m. Od początku XXI wieku wysokość szczytu postanowiono mierzyć co dwa lata. Wynik pomiaru z roku 2001 wyniósł 4810,40 m n.p.m.; pomiar we wrześniu 2003 dał wynik 4808,45 m n.p.m. W roku 2005 wyniósł 4808,75 m n.p.m. Pomiary z 2007 roku wykazały, iż mimo ocieplenia klimatu góra w sumie „urosła” niecałe 3 metry, gdyż ocieplenie to spowodowało zwiększone opady śniegu nad masywem i tym samym zwiększenie czapy lodowej na wierzchołku co dało górze wysokość 4810,90 m n.p.m. Pomiary z września 2009 roku wykazały wysokość 4810,45 m n.p.m.

Historia zdobywania

Najważniejszym jednak osiągnięciem tego stulecia, a zarazem jednym z największych osiągnięć w historii alpinizmu jest zdobycie Mont Blanc (4807 m) przez Jacquesa Balmata i doktora Paccarda, lekarza wiejskiego z Chamonix. Wydarzenie to przełamuje definitywnie trwający dotąd okres zabobonu ucisku psychicznego, który obwarowywał lodową krainę alpejską.

Właściwym promotorem zdobycia najwyższego szczytu Europy był genewski fizyk, profesor Horacy Benedykt de Saussure. Wzywał on wielokroć górali z Chamonix aby wyszukali drogę wiodącą na szczyt. Wzywał i wyznaczał nagrody pieniężne. I tak w roku 1784 dwu chamoniardów zdobywa Dóme du Gouter (4331 m) w poszukiwaniu drogi na Mont Blanc. Teraz na widownię występuje Jakub Balmat, który samotnie lub z przygodnymi towarzyszami błąkać się będzie po rozległych lodowcach i kotłach firnowych Mt. Blanc w poszukiwaniu drogi na szczyt, po to by wreszcie dnia 8 sierpnia 1786 roku stanąć na kopule Białej Góry. Balmat dokonał tego czynu wespół z lekarzem wiejskim z Chamonix, doktorem Michelem Paccardem, przez którego został wynajęty jako tragarz.

W rok później Balmat prowadzi na szczyt profesora H. B. de Saussure z jego, jak na owe czasy, doskonale wyposażoną ekipą. Dwudziestoosobowa wyprawa posiadała raki, namioty, drabiny do pokonania szczelin i parasole. Na szczycie i po drodze dokonywano wielu badań oraz pomiarów: barometrycznych, meteorologicznych, geologicznych, botanicznych, optycznych i chemicznych. Rezultaty zostały opublikowane w literaturze światowej.
Zdobycie Mont Blanc odbiło się szerokim echem na całym świecie i stało się momentem zwrotnym w dziejach alpinizmu, klamrą zamykającą z jednej strony okres historyczny, a otwierającą wspaniały okres alpinizmu klasycznego. Dziś na niewielkim placyku w Chamonix stoi posąg, przedstawiający dwu mężczyzn spoglądających ku białej kopule Mont Blanc. Jaeques Balmat du Mont Blanc, gdyż taki tytuł otrzymał myśliwiec z Chamonix od króla Sardynii, wskazuje gestem wielkiemu profesorowi de Saussure ich wspólny cel: najwyższy szczyt Europy.

Ważniejsze wejścia

8 sierpnia 1786 r. Zespół: Jacques Balmat, Michel Paccard
Pierwszego polskiego wejścia na Mont Blanc (a dwunastego w ogóle) dokonał Antoni Malczewski z jedenastoma przewodnikami 4 sierpnia 1818. Jeśli nie liczyć miejscowych przewodników i tragarzy, był on ósmym turystą na szczycie tej góry. Drugie polskie wejście należy do Karola Hoppena z sześcioma przewodnikami i dużą grupą tragarzy. Miało ono miejsce w 1838 r., a Hoppen był 27-29. turystą na tym szczycie. Prawdopodobnie Hoppen wchodził na szczyt wraz ze wspomnianą Henriette d'Angeville.
1919 - przejście Grani Innominaty. Zespół: Adolphe i Henri Rey oraz Adolf Aufdenblatten z S.L. Courtauldem i E.G. Oliverem.
W 1990, Szwajcar Pierre-André Gobet przebiegł trasę Chamonix - Mont Blanc - Chamonix w rekordowym czasie 5 godzin 10 minut i 14 sekund!
30 maja 2003 roku Stéphane Brosse i Pierre Gignoux próbowali pobić rekord Gobeta, poprzez użycie skiturów. Weszli na szczyt w 4 godziny i 7 minut, zjechali w godzinę i 8 minut. Łącznie zajęło im to 5 godzin i 15 minut.
2012, 18 września - Kilian Jornet przebiegł trasę Courmayer - Mont Blanc - Chamonix w czasie 8 godzin 42 minuty. Wejście na Mont Blanc Granią Innominaty, solo! Patrz news.

Nikt nie dodał przejść.

Drogi

Zapraszamy do przeczytania praktycznego poradnika jak wejść drogą normalną na Mt. Blanca.

Mapka Mont Blanc z zaznaczonymi drogami na szczyt. Rysunek Fundacja Petzl (patrz news)

1.Droga normalna przez Goûter

Wycena: PD. Deniwelacja 1450 m + 1000 m lub 800 m + 1650 m (noc w Tête Rousse).

Śpiąc w Tête Rousse, deniwelacja jest większa (1650 m), ale pokonuje się żleb o dobrym czasie i można spać w schronisku Goûter wracając.

2.Trzy szczyty (Tacul, Mont Maudit, Mont Blanc)

Wycena: PD. Deniwelacja 1200 m.

Bardziej techniczna i wymagająca niż droga normalna. Kusi coraz większą ilość alpinistów. Zejście przez le Goûter lub Grands Mulets.

3.Grands Mulets i grań Dôme du Goûter

Wycena: PD+. Deniwelacja 700 m + 1800 m.

Klasyczna droga narciarska oraz droga do zejścia. Historyczna droga, której pokonywanie pieszo nie jest zalecane, ze względu na zagrożenie serakami z Petit Plateau. Alternatywa to przejście północną granią Dôme du Goûter od schroniska przed dojściem do schroniska Vallot.

4.Włoska droga normalna (lub Aiguilles Grises)

Wycena: PD+. Deniwelacja 1300 m + 1800 m (lub 800 m + 1000 m).

Droga normalna od strony włoskiej. Piękna i długa wycieczka w śniegu, na lodowcu. Możliwość noclegu pośredniego w Goûter. Co ciekawe odkryta - podczas zejścia - w 1890 roku przez Zespół: Giovenni Bonin, Luigi Grasselli i Fr. Achille Ratti (późniejszy papież Pius XI)

5.Trawers Miage, Bionnassay, Mont Blanc

Wycena: AD. Deniwelacja 1450 m +1100 m +1650 m.

Długa ekspedycja z bardzo powietrznymi i ostrymi graniami.

6.Ostroga Tournette

Wycena: AD. Deniwelacja 1700 m + 1400 m.

Poważna, eksponowana droga wymagająca wspinaczki z użyciem kości.

7.Grań Innominaty

Wycena: D+, V+, 60º. Deniwelacja 900 m +1500 m + 800 m (właściwa Grań Innominaty ma 1000 metrów). 12-17 h od Rifugio Monzino, 7-10 h od Bivacco Eccles.

Nadzwyczaj piękna, trudna, eksponowana droga ze skomplikowanym przebiegiem. Grań Innominaty zdobyli w 1919 roku Adolphe i Henri Rey oraz Adolf Aufdenblatten z S.L. Courtauldem i E.G. Oliverem.

Grań Innominaty. Fot. bigstockphoto.com

Znasz drogi tej górze? Podziel się nimi.

Ciekawostki

Pierwsze zdobycie miało miejsce 8 sierpnia 1786 r., a zdobywcami byli Jacques Balmat oraz poszukiwacz kryształów zaś pierwszą kobietą, która postawiła nogę na wierzchołku była 23-letnia mieszkanka Chamonix - Marie Paradis (1809 r.).
W lipcu 2012, Fundacja Petzl wydała broszurę informacyjną pt. "Zdobyć Mont Blanc". Możecie ją ściągnąć tutaj.
W 1965 r. pod masywem Mont Blanc wybudowano tunel, który łączy Francję z Włochami.
Na znajdującą się w masywie Mont Blanc Aiguille du Midi (3842 m n.p.m.) wjeżdża kolejka linowa.
Na wysokości 4347 m znajduje się obserwatorium meteorologiczne i astronomiczne.
W 1886, przyszły prezydent USA Theodore Roosevelt prowadził ekspedycję na szczyt Mont Blanc.
W 1960 pilot Henri Giraud wylądował na wierzchołku, który ma długość jedynie 30 metrów!
13 sierpnia 2003 roku na szczycie wylądowało siedmiu Francuzów na glajtach.
13 września 2007 roku grupa 20 osób urządziła sobie jacuzzi na szczycie :-)
2012, 18 września - Kilian Jornet przebiegł trasę Courmayer - Mont Blanc - Chamonix w czasie 8 godzin 42 minuty. Wejście na Mont Blanc Granią Innominaty, solo! Patrz news.