Kanczendzonga (8586m n.p.m.)

Kanczendzonga - to drugi co do wysokości szczyt w Himalajach, jest trzecim co do wysokości szczytem na Ziemi. Jego wysokośc to 8586 m n.p.m. (wg innych źródeł główny wierzchołek ma wys. 8598 m n.p.m.). Położony jest we wschodniej części Himalajów, na granicy Indii (Sikkimu) i Nepalu. Szczyt IX na mapach Indyjskiej Służby Topograficznej.

Wysokość:  8586 metrów n.p.m.

Lokacja: Nepal, Indie

Pierwsze wejście: 25 maja 1955. Joe Brown i George Band.

Pierwsze wejście zimowe: 11 stycznia 1986. Jerzy Kukuczka, Krzysztof Wielicki.

Opis

Kanczendzonga jest trzecim na ziemi a drugim w paśmie Himalajów co do wysokości szczytem. Jest on pierwszym od wschodu ośmiotysięcznikiem Himalajów, położonym na granicy Sikkimu i Nepalu. Głównym budulcem są skały metamorficzne i magmowe. Masyw Kanczendzongi tworzy pięć wierzchołków, cztery z nich mają wysokość ponad osiem tysięcy metrów:
- Kanczendzonga - 8586 m.n.p.m.
- Kanczendzonga Zachodnia (Yalung Kang) - 8505 m.n.p.m.
- Kanczendzonga Środkowa - 8482 m.n.p.m.
- Kanczendzonga Południowa - 8494 m.n.p.m.
oraz z jeden siedmiotysięczny:
- Kangbachen - 7903 m.n.p.m.
 
Z masywu spływa pięć lodowców:
- północny Kangchenjunga
- wschodni Zemu
- południowo-wschodni Talung
- południowo-zachodni Yalung
- zachodni Ramtang.
 
Zainteresowanie górą pojawiło się dosyć wcześnie, już w roku 1848 pojawiają się wzmianki o rekonesansie góry przeprowadzonym przez brytyjskiego botanika Josepha D. Hookera. Ponadto do roku 1852 uważano, że to właśnie Kanczendzonga jest najwyższym szczytem na ziemi. Tak wczesne zainteresowanie tą góra mogło wynikać z lokalizacji w niedalekiej odległości od Dardżilingu, do którego poprowadzono kolej już w 1881r.

Nazwa szczytu

Pochodzi od czterech słów tybetańskich: kang(śnieg), chien(wielki), dzod(skarbnica), nga(pięć) zgodnie ze składnią tybetańską tłumaczy sie je jako: Pięć Skarbów pod Wielkim Śniegiem. Tymi pięcioma skarbami może być zarówno pięć wierzchołków masywu, lub wspomniane pięć lodowców. Istnieje również przekonanie że może to być również tradycyjne pięć skarbów tego regionu: sól, złoto i turkusy, święte księgi i bogactwa, oręż oraz zboża i leki.
Ja w przypadku wielu innych szczytów w Himalajach ten również uważany jest za święty, pierwsi zobywcy w geście poszanowania lokalny wierzeń zatrzymali się kilka metrów przed szczytem.

Istnieje kilka wersji pisowani nazwy szczytu, m.in. wprowadzona przez Anglików Kangchenjunga, czy używana w polsce Kanczendzanga i Kanczendzonga. W polskiej literaturze himalaistycznej możemy również spotkać się z formą Kangchendzönga, jest to wersja najbardziej zbliżona do oryginalnej wymowy, wprowadzona przez Güntera Oskara Dyhrenfurtha.

Historia zdobywania

Ważniejsze wejścia

 

Ciekawostki

Cytaty

Zdjęcia

Filmy

Powiązane artykuły