Aiguille du Dru (3754 m n.p.m.)

Aiguille du Dru jest górą w masywie Mont Blanc. Sam szczyt posiada dwa charakterystyczne wierzchołki: Grand Aiguille du Dru (Grand Dru) – 3754 m n.p.m., oraz Petit Aiguille du Dru (Petit Dru) – 3733 m n.p.m.

A. du Dru

Aiguille du Dru. Fot. Jean Albert Richard

Wysokość:  Grand Aiguille du Dru (Grand Dru) – 3754 m n.p.m., Petit Aiguille du Dru (Petit Dru) – 3733 m n.p.m.

Lokacja:  Francja / Masyw Mont Blanc

Pierwsze wejście: 1878 , VIII 12 - C.T. Dent, J.W. Hartley, A. Burgener i K. Maurer drogą normalną południowo-zachodnią granią.

Pierwsze wejście zimowe: ?

Opis

Grand Dru

Petit Dru

Północna ściana Petit Dru jest uważana za jedną z sześciu klasycznych ścian wspinaczkowych w masywie Mont Blanc (Fou, Les  Droites, Grand  Capucin, Grand  Pilier  d'Angle, Grandes  Jorasses, wschodnia  sciana  Mt. Blanc). W ostatnich latach jest zdecydowanie rzadziej uczęszczana, ze względu na duże obrywy skalne

 

obryw skalny na Dru

Obryw skalny na Petit Dru uchwycony obiektywem Alexandra. Fot. Alexandre Buisse. Patrz news

 

Historia zdobywania

Historia zdobywania szczytu

Ważniejsze wejścia

Wpisz ważniejsze wejścia na szczyt

Drogi

Najłatwiejsza droga na szczyt ma wycenę AD

Na północnej ścianie Petit Dru znajdziemy dwie drogi. Drogę Allain-Leininger wytyczoną 31 lipca - 1 sierpnia 1935 roku przez Pierre Allaina i Raymonda Leiningera, oraz Voie Lesueur, po raz pierwszy pokonana przez braci Pierre i Henri Lesueur (25-27 lipca 1952 roku).

North Couloir - ED- (WI5, VI,A1; 800m)

Dru North Couloir

Aiguile du Dru z widoczną wyrysowaną linią północnego kuluaru. Fot. Jonathan Griffith

Północny Kuluar Aiguille du Dru jest jednym z największych alpejskich klasyków. Po raz pierwszy został pokonany w 1973 roku dzięki użyciu nowoczesnych – jak na tamte czasy – raków z przednimi zębami i czekanów. Claude Jaeger i Walter Cecchinel wytyczyli absolutny klasyk, który znajduje się na „liście życzeń” niejednego alpinisty.

Cztery lata później  - w sierpniu 1977 roku - droga otrzymała o wiele trudniejsze prostowanie, wytyczone prawdopodobnie przez pomyłkę przez zespół: John Roberts i Steve Shea. Amerykanie nie ukończyli jednak linii ze względu na zbliżające się w szybkim tempie załamanie pogody. Parę dni później po nich Rick Accomazzo i Tobin Sorenson dokończyli drogę.. Ten wariant rzadko kiedy oferuje sprzyjające warunki i zazwyczaj jest pokonywany techniką hakową. Oryginalna linia wytyczona przez Cecchinela i Jaegera biegnie bardziej na lewo łatwiejszym – lecz wciąż dalekim od łatwego – terenem.

Główną trudnością drogi jest techniczne – nierzadko przewieszone – mikstowe zacięcie. W nagrodę za przejście otrzymujemy „pięć wyciągów perfekcyjnego i trudnego wspinania”.

Kolejnym rozdziałem w historii drogi jest 24 stycznia 2008 roku, kiedy to dwa słoweńskie zespoły uklasyczniają (od razu w stylu OS) North Couloir Direct. Andrej Grmovsek i Marko Lukic, oraz Tina Di Batista i Tomas Jakofcic wycenili ją na VI 6+ M8.

Znasz drogi na tej górze? Podziel się nimi.

Ciekawostki

Jakieś ciekawostki odnośnie góry

Cytaty

Cytaty o górze

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Pokaz zdjęć z North Couloir Direct

Masz filmy? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Powiązane artykuły