Batyżowiecki Szczyt (2448 m n.p.m.)

Batyżowiecki Szczyt po polskiej stronie zany także jako Wielki Batyżowiecki Szczyt. Batizovský štít (słow.) leży w Batyżowieckiej Grani na wysokości 2448 m.n.p.m. i stanowi jej najwyższszym punkt. Najbadziej znany jest ze swojej południowej ściany, na której wytyczono tak piękne drogi jak np. Droga Kutty. Najłatwiejsza droga na szczyt to WHP 1597.

Batyżowiecki Szczyt i widoczny z prawej strony Kościółek. Fot. DG

Wysokość:  2448 metrów n.p.m.

Lokacja: Tatry Wysokie, Słowacja

Pierwsze wejście: 13 czerwca 1900. Karl Jurzyca i Jozef Galko-Rusnák.

Pierwsze wejście zimowe: 5 kwietnia 1909. Zygmunt Klemensiewicz i Jerzy Maślanka.

WHP Tom 11

Dobre opracowanie znajdziecie na tatry.nfo.sk

Opis

Dwuwierzchołkowy Batyżowiecki Szczyt leży po słowackiej stronie Tatr. Idąc na zachód od  Batyżowieckiej Przełęczy szczyt sąsiaduje z Małym Batyżowieckim Szczytem, Batyżowiecką Igłą, Batyżowiecka Kopa, aż do Kaczej Przełęczy i Kaczego Szczytu, a następnie Zmarzłego Szczytu (łączy główną grań z granią Kończystą). Poniżej Kaczej Przełęczy znajduje się Kacza Dolina, która graniczy z Doliną Batyżowiecką na odcinku od Zmarzłego Szczyty do Zadniego Gerlacha (na zachód od Batyżowieckiego Szczytu). Grań od Zmarzłego do Batyżowieckiego Szczytu nosi nazwę Batyżowieckiej Grani. 

Ze względu na wysokość na ścianie południowej (300 metrów) oraz południowo - wschodniej (150 metrów) poprowadzono wiele dróg. Jedna z bardziej znanych oraz polecanych do letniej wspinaczki jest Droga Kutty

Szczyt nie jest dostępny dla turystów. Najłatwiejszą drogą prowadzącą na niego jest taternicka "zejściówka" wschodnią granią. 

Poniżej - w ramach ciekawostki - panorama z grani

Historia

Nazwa szczytu jak i doliny pochodzi od wsi Batyżowce. Początkow nosił nazwę Żaleznych Wrót.  Do 1890 Batyżowickim nazywana była Kończysta oraz Kościółek.

Drogi

Ściana Północna

Droga Motyki i Sawickiego IV

Droga Kroutila IV

Prawą częścią pn. ściany II

Ściana południowo-zachodnia

Ľavým krajným vhĺbením (V) 4h.           
Depresiou (V) 5h
Čiernobiele Sokolíky, (VI+) 1,5h.
Variant stokom vody (V+,A0) 2h.           
Josemicka, (IV+,A0) 4h.
L. Lapúnik, B. Čiernik (VI)
H. Przedpelska, M. Czachor (V+) 5h.  
M. Griesel, V. Petrík (IV+,A1) 4,5h. 
S. Bernadzikiewicz, A. Kenar (III) 3h.           
Hermelin Light, (VII-)

Ściana południowa

Najbardziej interesująca dla wspinania. Około 200 metrów wysokości w linii spadku Wielkiego Batyżowieckiego Szczytu, do prawie 300 metrów na lewo od linii spadku Batyżowieckiej Kopy.

Z Wyżnich Hagów żółtym szlakiem idziemy do Batyżowieckiego Stawu 1,5-2,5 godziny. Możemy staw obejść z lewej strony (miejscami głazy, fragmenty ścieżki. Ew. możemy obejść staw z prawej strony i wbić się na wygodną ścieżkę, która prowadzi również pod Batyżowiecką Próbę.

Za stawem oba warianty łączą się w ścieżkę, którą idziemy kilkaset metrów. W pewnym momencie ścieżka odbija w lewo i idziemy nią, tak aby minąć Kościółek z lewej strony. Później do góry pod południową ścianę Batyżowieckiego Szczytu. 

Całość podejścia to ok. 2,5-4 godziny w zależności od naszego tempa.

Południowa ściana Batyżowieckiego Szczytu, z wyrysowanymi niektórymi drogami. Opracowanie: Damian Granowski

Ściana południowo - wschodnia

Ciekawostki

Pod Kościółkiem, w okolicach Stawku można napotkać kilka koleb. W jednej z takich ścian znajduje się blacha, która jest najprawdopodobniej fragmentem rozbitego radzieckiego samolotu z 1944 roku na ścianie Zadniego Gerlacha. Samolot transportował żołnierzy 2 Czechsłowackiej Brygady Spadochronowej. Szczątki samolotu oraz ciała 24 ofiar zostały odkryte w 1945 roku przez dwójkę taterników. 

Cytaty

Zdjęcia

Poniżej panoramki z jednego z wierzchołków (po kliknięciu większe)

Panorama z Batyżowieckiego Szczytu
 
Widok z Batyżowieckiego Szczytu

Filmy

Powiązane artykuły