Kinga Baranowska - pierwsza dama polskiego himalaizmu?

Kinga Baranowska - niewiele himalaistek na świecie może się poszczycić takimi osiągnięciami w górach wysokich. Ma na swoim koncie dziewięć ośmiotysięczników (przypomnijmy, że poprzednia polska rekordzistka - Wanda Rutkiewicz - miała ich osiem). Na trzech z nich stanęła jako pierwsza Polka (Dhaulagiri, Manaslu, Kanczendzonga).  Wspinała się też w Tatrach (latem i zimą), Alpach, górach Afryki i Tienszanie.

Długofalowym celem Kingi jest jest "Kobieca Korona Himalajów", czyli wejście na 14 ośmiotysięczników w Karakorum i Himalajach. Wszystkie bez wsparcia tlenem z butli.

K. Baranowska fot. MarekKowalski.com dla SALEWA

KInga Baranowska. Fot. MarekKowalski.com dla SALEWA

Data i miejsce urodzenia:  17 listopada 1975, Wejherowo

Biografia

Kinga Baranowska urodziła się 17 listopada 1975 roku w Wejcherowie, a pochodzi z Łebna, dużej wsi na Kaszubach. W rodzinnej wsi ukończyła szkołę podstawową, następnie szkołę średnią w Wejherowie i studia geograficzne na Uniwersytecie Gdańskim.  Z zawodu jest geografem i ekonomistką.

Przygodę z górami rozpoczęła jako zwykła turystka. Zapisała się kurs przewodnika po Tatrach. Wspinać się zaczęła w 1994 roku. Po rozpoczęciu studiów jako członkini Klubu Wysokogórskiego Trójmiasto,  zrobiła kurs skałkowy i tatrzański. Po przeprowadzce do Warszawy w 2006 roku zapisała się do Warszawskiego KW i wtedy też ukończyła tatrzański kurs wspinaczki zimowej, również od 2008 roku zasiadała w zarządzie KW Warszawa.

W 2006 roku była członkinią zespołu HiMountain, natomiast od 2007 do 2012 była związana z Alpinus Expedition Team. Aktualnie sponsoruje ją Salewa. Ponadto należy do kadry narodowej Polski we wspinaczce wysokogórskiej.

Pierwsze poza tatrzańskie wspinanie w górach typu alpejskiego to Alpy m.in. Matterhornu. W 2002 roku weszła na Mt Kenia (Batian 5199 m). Zdobyła również Pik Pobiedy i Khan Tengri w górach Tien Shan.

autor Tomasz Zaraś.

Wspinanie w górach wysokich

Pierwsza wyprawa w Himalaje w 2003 roku to sukces w postaci zdobycia Cho Oyu. W 2004 roku brała udział w wyprawie bardzo wymagający siedmiotysięcznik - Pik Pobiedy w górach Tien Szan, trudne warunki atmosferyczne nie pozwoliły jej jednak na zdobycie wierzchołka. W lipcu 2006 roku pojawia się w Karakorum, by stanąć na szczycie Broad Peak.

Rok 2007 zaowocował zdobyciem Denali na Alasce - najwyższego szczytu Ameryki Północnej oraz ośmiotysięcznika Nanga Parbat słynną, prawie 4 km ścianą Diamir (była jedyną kobieta na wyprawie w tym sezonie).

alt

Kinga Baranowska

W 2008 roku Kinga osiągnęła swój kolejny sukces. Jest pierwszą Polką, która zdobyła ośmiotysięczniki Dhaulagiri i Manaslu. W 2009 roku Kinga stanęła na wierzchołku trzeciej Góry świata - Kanczendzondze również jako pierwsza Polka. W 2009 roku próbuje zdobyć Shisha Pangmę, niestety warunki uniemożliwiają wejście na szczyt. W kwietniu 2010 roku stanęła na wierzchołku Annapurny. Również tego roku wzięła udział w wyprawie na K2 niestety nikomu nie udało się dotrzeć na szczyt.

25 maja 2012 roku stanęła na szczycie Lhotse, jako trzecia Polka w historii. Wiosną 2013 roku razem z Rafałem Fronią chciała zdobyć Makalu, niestety pogoda uniemożliwiła te zamiary. W 2015 roku staje na wierzchołku Gasherbrum II.

Dokonania górskie

Alpy 

Himalaje i Karakorum

Tien Shan

Alaska

Afryka 

Ciekawostki o Kindze Baranowskiej

Cytaty Kingi Baranowskiej

Galeria zdjęć Kingi

  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: Fot. Arch. Kinga Baranowska
  • Autor: arch. fb

Filmy

Przedstawiamy filmik Kingi Baranowskiej, zrobiony na szczycie Lhotse.

"Dziś o 10.00 rano czasu nepalskiego stanęłam na szczycie Lhotse (8516 m n.p.m.). Górę tę dedykuję Jurkowi Kukuczce, który zginął na południowej jej ścianie".

Powiązane artykuły