Grań Kościelców III (WHP 106) jest ciekawą kursową granią na Hali Gąsienicowej. Jej wspinaczkowa część zaczyna się na Mylnej przełęczy, a kończy na szczycie Kościelca. Grań można przechodzić w obie strony. Z racji swojej popularności jest bardzo oblegana przez początkujących adeptów wspinania i przewodników z klientami.

Jest to boczna grań w polskich Tatrach, która od Zawratowej Turni odbiega w północnym kierunku, dzieląc Dolinę Gąsienicową na Czarną i Zieloną Dolinę Gąsienicową. Z racji korzystnej wystawy jest często możliwa do przejścia wiosną/jesienią, gdy na większości ścian warunki będą dla koneserów zimy. Gdy robiłem ją ostatnio to warunki były miejscami wymagające. Zacienione fragmenty były zalodzone, więc było czujnie momentami.

Krótki, łatwy ale ładny trawers na grani. Fot. Michał Bilko

Wycena: III (lub II jeśli ominie się uskok w pobliżu Zadniego Kościelca)

Asekuracja: RS1 (kilka lat temu dobito sporo ringów na grani)

Długość: ?

Czas przejścia: 2 godziny

Lokalizacja: Hala Gąsienicowa, Masyw Kościelców

Uroda: 3/5

Wystawa: Południowa

Charakter: Grań / płyty / filary / zacięcia

Pierwsze przejście: 1905, 5 sierpnia - Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys

Pierwsze przejście zimowe: 1911, 24 kwietnia - Stefan Jaworski, Józef Lesiecki, Leon Loria, Jan Małachowski, Stanisław Zdyb

Dojście

Z Murowańca najszybciej możemy się dostać poprzez Czarny Staw Gąsienicowy. Wychodzimy szlakiem na Karb, skąd trawersujemy zachodnią ścianę Kościelca, następnie Zadniego Kościelca i podchodzimy na Mylną Przełęcz. Ogólnie podejście jest turystyczne, do ostatnich 20 metrów, które są prożkiem, z trudnościami I. Uwaga jeśli będzie mokro lub skały będą zalodzone.

Daniel Mazurek na prożku przed Mylną Przełęczą

Inną opcją jest podejście z "Pojezierza" na Karb. Trochę dłużej, ale łagodniejsze podejście.

Jest też opcja podejścia od wschodu. Wspinamy się Płytą Lerskiego i wychodzimy na Mylną Przełęcz.

Opis

Tomek Szpak wspina się na "Szafę"

Z Mylnej Przełęczy(2111 m n.p.m.) zaczynamy się wspinać. Przechodzimy najpierw jedno siodełko, a następnie stajemy u stóp 25 metrowej turni zwanej Szafą (II). Tutaj wspinamy się terenem po wschodniej stronie. Mamy sporo ringów. Wychodzimy na szczyt Mylnej Turni gdzie można założyć stanowisko i ściągnąć partnera. Można też iść dalej (przesztywnienie liny jest akceptowalne).

Stałe punkty asekuracyjne. Coś na zasadzie barani rogów, wkłada się tylko linę. Fot. Michał Bilko

Podążamy granią do szczytu Zadniego Kościelca. Miejsca I, a przed szczytem możemy zejść do ścieżki, która prowadzi nas na Kościelcową Przęłęcz - tym sposobem możemy ominąć trudny uskok na grani. Jeśli idziemy ściśle granią to możemy za Zadnim Kościelcem zejść (czujne III) lub zjechać w tamtym miejscu (pętla z liny i ring).

Bartek Ziółkowski zjeżdża na grani

Krótki fragment skalny doprowadza nas na ścieżkę po zachodniej stronie grani, prowadzącą na Kościelcową Przełęcz(2110 m).

Z Przełęczy czeka nas najbardziej efektowny fragment grani. Lity, z dobrą asekuracją (występuje spora ilość ringów). Można rozbić ten fragment na dwa wyciągi lub zrobić ją od razu na lotnej z wyjściem na wierzchołek Kościelca.

Niedzielne kolejki na końcowym fragmencie grani

Sprzęt

Zestaw standardowy. Na grani znajdują się sporo ringów, więc warto mieć ok. 12 ekspresów (jeśli chcemy zrobić ją szybko).

Historia zdobywania

Pierwsze przejście, zarówno z Kościelca na Mylną Przełęcz (5 sierpnia 1905 r.), jak i w odwrotnym kierunku (11 lipca 1906 r.): Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys. Było to zerwanie z dotychczasowym modelem zdobywania Tatr tylko w towarzystwie przewodnika.

Ciekawostki

Według badań Piotra Poloczka opublikowanych w „Taterniku” w latach 1985–1998 rocznie przechodziło ją średnio 108,5 zespołów wspinaczkowych
Czasem jest zwana "Granią Praojców"
W jej rejonie zginął Jan Długosz

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.