Kocioł Kazalnicy Mięguszowieckiej / Superściek [M9 WI4+]

Superściek V, A3. Legendarna droga na Kotle.  Jest to unikalna linia tatrzańska w stromym lodzie. Zapraszamy do przeczytania historii podboju tej drogi.

Kocioł Kazalnicy Mięguszowieckiej. Lodospad Superścieku widoczny z prawej strony. Fot. Damian Granowski

Wycena: V, A3

Długość:

Czas przejścia: ~13-20h

Lokacja:  Kazalnica / Kocioł Kazalnicy Mięguszowieckiej

Uroda:

Wystawa: N

Charakter: trawki / mikst / kominy / lodospady / okapy

Zagrożenia obiektywne: Lawiny spadające Sanktuarką

Pierwsze przejście - również zimowe: 1973, 30 grudnia. Zespół: Piotr Jasiński, Wojciech Kurtyka, Krzysztof Pankiewicz i Zbigniew Wach.

Pierwsze przejście letnie: 1985, 5 października. Zespół: Ryszard Malczyk i Jan Muskat.

Pierwsze przejście (samotne):  1980, 25 lutego - Ryszard Pawłowski.

Pierwsze zimowoklasyczne: 2018, 12 stycznia - Tom Ballard, Andrzej Marcisz i Krzysztof Rychlik. W pracach nad drogą pomagali Maciej Krzywda i Marcin Polar

Dojście

Ze schroniska w Morskim Oku podchodzimy czerwonym szlakiem na próg Czarnego Stawu, skąd idziemy w prawdo pod ścianę Kazalnicy Mięguszowieckiej. Czas podejścia to około 1 godzina.

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Przez Szczyt Kazalnicy, zielonym szlakiem

Sprzęt

Zestaw standardowy + haki + śruby do lodu

Historia zdobywania

Droga budziła już zainteresowanie w latach pięćdziesiątych. W 1968 roku J. Milewski i J. Rusiecki doszli do okapu Dzwonu, Portal ominęli z lewej. W sierpniu 1973 roku M. Piekutowski i Z. Wach dotarli ściśle ściekiem wody do półki pod Portalem.

Pierwsze przejście miało miejsce w dniach 28-30 grudnia 1973 roku (z krytykowanym już wtedy poręczowaniem - pierwsze 80 metrów drogi). Zespół tworzyli: Piotr Jasiński, Wojciech Kurtyka, Krzysztof Pankiewicz i Zbigniew Wach. W poręczowaniu uczestniczył również Marek Kęsicki, którego później zastąpił Piotr Jasiński.

Zbigniew Wach tak opisywał ją w Taterniku:

„Droga jest piękna, wiedzie naturalnymi formacjami w niezwykłej scenerii. Ponieważ trzyma się linii wodospadu, narażona jest na niebezpieczeństwa obiektywne, a trudności zależą w głównej mierze od warunków. Atakując ją, trzeba brać pod uwagę możliwość załamania pogody, szczególnie latem co będzie wymagało szybkiego wycofania się zjazdami. Droga wykazuje duże nagromadzenie trudności technicznych, na odcinkach hakowych spękane bloki. Ekspozycja wyjątkowa, stanowiska pewne. Zimą jest to jedna z najwspanialszych wspinaczek w Tatrach, zmuszająca do pokonywania zalodzonych płyt i kominów. W górnej części dwa lodospady i pokryte lodem trawki”.

Drugiego przejścia doczekała się w marcu 1975 roku za sprawą Andreja Belicy i Jana Krcha, którzy w górnej części wytyczyli nowy wariant na lewo od oryginalnej linii.

W 1980 roku doczekała się przejścia samotnego w wykonaniu Ryszarda Pawłowskiego. Wtedy jeszcze mało znanego taternika.

Ryszard Pawłowski na Superścieku. Fot. arch. Ryszard Pawłowski / goryonline.com

Pięć lat później Superściek doczekał się przejścia letniego w wykonaniu Ryszarda Malczyka i Jana Muskata. Warto dodać, że było to jedyne letnie przejście.

Niecałe pół roku później (17 marca 1986) ma miejsce I jednodniowe przejście (18h) w wykonaniu Ryszarda Pawłowskiego i Jana Nowaka.

Od tego czasu droga została pokonana kilka razy:
Janusz Gołąb i Bogdan Samborski, 24-25 stycznia 1992 r. (20h)
Stanisław Piecuch i Jacek Fluder, 5 lutego 1993 r. (13h)
20.02.2014 Sławomir Cyndecki, Jacek Jania i Jan Muskat, 15,5 h. Patrz news.

Aktualnie jest jednym z największych - o ile nie największym - problemów do uklasycznienia na naszej Ścianie Ścian.

W prace nad uklasycznieniem Superścieku w ostatnich latach włączyli się m. in. Jan Muskat, Andrzej Marcisz, Krzysztof Rychlik.

Jan Muskat w trudnościach Superścieku. Fot. Sławek Cyndecki

Wystąpiły również kwestie dyskusyjne, o których wspomina Piotr Sztaba na wspinanie.pl.

Wygląda na to, że ten sezon zimowy w okolicach Superścieku może być gorący :).

Źródło: Taternik 1/1974, oraz przewodnik J. Żurawskiego "Kazalnica drogi zebrane"

Ciekawostki

Jest to droga wyjątkowa pod względem ilości lodu i trudnej hakówki, po polskiej stronie Tatr.

Drogę nie od razu ochrzczono Superściekiem, najpierw nazywano ją Direttissimą Wielkiego Ścieku, a nawet Prostowaniem Ścieku.

Ciekawy rys historyczny znajdziecie na goryonline.com

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Schemat Superścieku. Źródło: Taternik 1/1974

Linia Superścieku. Opr. Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Powiązane artykuły

Szarpane Turnie / Droga Motyki V

Szarpane Turnie / Droga Motyki V

Zadni Granat / 47 Rocznica V+

Zadni Granat / 47 Rocznica V+

Kieżmarska Kopa / Polski Kut M6

Kieżmarska Kopa / Polski Kut M6