Tomkowe Igły V+ (a właściwie zachodnia Grzęda Niżnich Rysów) to dawniej klasyk tatrzański, ostatnimi latami rzadko odwiedzany. Jak pisał WHP „droga należąca do najdłuższych wypraw skalnych w otoczeniu Morskiego Oka”. Jest to długa droga o umiarkowanych trudnościach i w sumie dość litej skale, gdzie najciekawszy fragment, to wspomniane wcześniej Tomkowe Igły. Minusem jest podejście po nieprzyjemnych trawach i parę kruchych momentów podczas wspinania.
Ogólnie jeśli idziemy do szczytu to jest delikatna wyrypa (~750 m deniwelacji) w pięknym otoczeniu. Mamy sporo możliwości na wycofy. Samo wspinanie kończy się ok ~150 metrów pod wierzchołkiem Niżnych Rysów, skąd można wytrawersować na Bulę pod Rysami.
Raczej jest to cel dla zespołów obytych z górskim wspinaniem, lotną asekuracją i sprawnie poruszającym się po stromych trawach :).
Może też być to ciekawy cel na zimę. Nie kojarzę żadnego zimowo-klasycznego przejścia.
Wycena: V+(ogólnie miejsca V, tak to głównie IV)
Asekuracja: R2
Długość: ~750 metrów deniwelacji, ~10 wyciągów.
Czas przejścia: 5-7 godzin
Lokalizacja: Niżne Rysy
Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)
Wystawa: W
Charakter: trawki / zacięcia / płyty / grań
Okres do wspinania: lato
Zagrożenia obiektywne: kruszyzna, spadające kamienie
Pierwsze przejście: 1950, 27 sierpnia – Tadeusz Orłowski i Wawrzyniec Żuławski
Pierwsze przejście zimowe: 1956, 3 kwietnia – Jan Mostowski i Adam Sidwa
WHP tom VII, droga nr 1043
WC tom 9, droga nr 51
Bardzo dobrze droga jest rozrysowana na Master Topo Grzegorza Głazka. Nr. 19 „Zach. ściana Niżnych Rysów”.
Dojście
Z Morskiego Oka idziemy czerwonym szlakiem na Rysy. Odbijamy z niego nad Czarnym Stawem. Tzn. podchodzimy jeszcze ~100 metrów w pionie szlakiem i wchodzimy na nikłą ścieżkę, która idzie trawiastą grzędą pod Ostrogę Skalną.
Najbardziej „koszerny” start drogi zaczyna się właśnie w jej dolnej części. Jest dość nieprzyjemna (szczególnie jeśli będą mokre trawy).
Szczerze mówiąc to jeśli ktoś chce się po prostu powspinać to lepiej pojść jeszcze pod start Prawej Depresji Niżnych Rysów i wejść do góry Zachodem Klemensiewicza – sam nie robiłem tej opcji, ale np. autorzy „Standardów wspinaczkowych…” tak sugerują.
Opis
Władysław Cywiński w swoim przewodniku podzielił zach. Grzędę Niżnych Rysów na cztery części. Dla czytelności opisu zrobię podobnie.
1 – Dolna trawiasto-skalna część
2 – Ściana czołowa Skrajnej Tomkowej Igły
3 – Grań Tomkowych Igieł
4 – Łatwe podejście na szczyt Niżnych Rysów
Dolna część
Jak pisałem wcześniej, można ją względnie łatwo skrócić, poprzez podejście Zachodem Klemensiewicza. Jeśli jednak chcemy zrobić tą dolną część to poniżej opis. Całość (do rozgałęzienia na Kazalnicy ma ~250m).
Startujemy w małym kociołku z łopianami. Wychodzimy w lewo przez mały prożek, a następnie idziemy mniej więcej środkiem grzędy między kosówkami. Najtrudniejszy moment to kominek i ścianka, które zaczynają się na prawo obok dużej kosówki.Kominkiem do góry, a później mocny trawers w prawo.
Później wychodzimy już w łatwiejszą grzędę i nią idziemy do półek Świerza i Uznańskiego. Tutaj łatwiejszym terenem (miejsca I-II) wznosimy się delikatnie w prawo (kierujemy się na prawo od dużej trójkątnej przewieszki). Finalnie wychodzimy na dużą półkę tzw. „Rozgałęźna” Kazalnica, gdzie pasuje się już związać.
Ściana czołowa Skrajnej Tomkowej Igły
Ta część ma około 200 metrów wysokości. i oferuje momentami ciekawe wspinanie.
1. wyciąg (IV, 45m) idziemy wprost do góry ścianką, mijając z prawej strony wspomniane wcześniej duże trójkątne przewieszenie. Stanowisko zakładamy na wygodnej półce (hak).
2. wyciąg (IV, 50m) ładny trawers w prawo, następnie idziemy jak puszcza do góry rodzajem płytowej depresji. Pod koniec znajdziemy miejsce, gdzie są haki i spit z prawej strony.
3. wyciąg (IV, 40m) tutaj idziemy dalej do góry, aż trafimy na skośną załupę (idącą w lewo). Idziemy nią i jeszcze kilkanaście metrów do góry na wygodną półeczkę (2 haki Vki), gdzie zakładamy stanowisko
4. wyciąg (IV+, 45m) jesteśmy pod ścianką, gdzie mamy dwie opcje. Z prawej mamy wejście w zacięcie (jest to wariant za V). Oryginalnie idzie się z lewej strony niebanalną ścianką, z której wychodzimy w prawo na żebro. Nim do góry w łatwiejszy teren, gdzie zakładamy stanowisko.Tutaj mamy opcję ominięcia Skrajnej Tomkowej Igły z prawej strony (teren za II, my tak zrobiliśmy przypadkiem).
Ogólnie z tego miejsca mamy możliwość łatwego wycofania się zachodami do Buli pod Rysami.
Grań Tomkowych Igieł
1 wyciąg (IV) Idziemy stamtąd kilkanaście metrów na Tomkowy Przechód, a później zacięciami (IV) pod uskok szczytowy Skrajnej Tomkowej Igły – w Master topo nazywa się to (TPW).
2 wyciąg (IV) Ciekawsze na pewno będzie wbicie się wprost na Skr. TI.. Idziemy płytkimi zacięciami, tuż na lewo od krawędzi uskoku.
3. wyciąg (I, 25m) z Skrajnej Tomkowej Igły mamy zejście na Niżnią Tomkową Przełączkę. Stanowisko zakładamy u podstawy Zadniej Tomkowej Igły.
4. wyciąg (V+, ~50m). Ogólnie w razie czego możemy obejść całą Zadnią Tomkową Igłę trawami i żlebami i wyjść na Wyżnią Tomkową Przełączkę.
Najciekawiej jest oczywiście iść wprost do góry teren III, później zacięcie z dużym blokiem skalnym (uwaga nia niego). Dochodzimy do kluczowej ścianki z bulderem za V+. Później wychodzimy w łatwiejszy teren i na szczycie mamy stanowisko zjazdowe. 20 m na Wyżnią Tomkową Przełączkę.
5. wyciąg (III, ~65m) Startujemy kruchą grzędą podchodzimy pod spiętrzającą się ścianę Wysokiej Tomkowej Igły (swego czasu w źródłach była anonimowa lub „trzecia”. W Master Topo GG podaje Wysoka Tomkowa Igła).
Tutaj mamy szeroką rysę doprowadzającą nas pod przewieszoną ścianę. Idziemy tu w lewo po płycie i zakładamy stanowisko.
6. wyciąg (IV, ~50m) – możemy pójść na wprost przez przewieszkę (wariant za V). Oryginalnie idziemy delikatnie w lewo i przez przewieszoną/uklamioną ściankę idziemy do góry. Później mamy skośne płyty, którymi idziemy mniej więcej z lewej strony grani. Pod szczytem możemy założyć stanowisko
7. wyciąg (II, ~50m) - granią idziemy kawałek i obniżamy się na małą przełączkę (chyba Tomkowy Skok). Później łatwo granią do miejsca, gdzie trudności skalne się kończą i można się rozwiązać.
Tutaj również można zejść trawersem do Buli pod Rysami, jeśli nie chce nam się wchodzić na wierzchołek.
Łatwe podejście na szczyt Niżnych Rysów
Mamy do przejścia około 200 metrów deniwelacji terenem do I. Idziemy jak puszcza terenem z delikatnymi prożkami na szczyt Niżnych Rysów. Pod koniec można przetrawersować na stronę słowacką.
Zejście
Z Niżnich Rysów prowadzi okopczykowana ścieżka, która dochodzi do Kotła pod Rysami i szlaku na Rysy na wysokości ~2200m npm.
Do Morskiego Oka mamy około 2-3 godzin zejścia
Sprzęt
Zestaw standardowy. Lina min. 50m.
Ciekawostki
Janusz Ryszewski podczas przejścia żywcowego drogi zszedł uskokiem Zadniej Tomkowej Igły. Trudności VI+
Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.
Topo
Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
