Nanga Parbat - Naga Góra

Szczyt o wysokości 8126 m npm co czyni go 9 szczytem świata, lezy w północno-wschodnim Pakistanie - Kaszmirze.

Op północy i zachodu masyw Nangi opływa rzeka Indus. W kierunku północno-zachodnim szczyt ten oddalony jest od niej zaledwie o 25 km i wznosi się nad nią ponad 7000 m, przez co jest to największe względne wzniesienie na świecie. Masyw Nanga Parbat widziany jest jako olbrzymia, biegnąca łukiem grań, o długości prawie 26 km, liczonej od Szczytu Chongra 6889 m n.p.m. na północnym wschodzie do Przełęczy Mazeno 5377 m n.p.m. na południowym zachodzie. Najwyżej położony jest śnieżno-lodowo-skalny trapezoid z wierzchołkiem głównym o wysokości 8125 m n.p.m. i drugim pod względem wysokości wierzchołkiem od strony północnej Północnym Ramieniem (8070 m n.p.m.). Na północnym zachodzie od Północnego Ramienia leży Przełęcz Bashin (7812 m n.p.m.).

Po wielu wyprawach i próbach zdobycia szczytu w końcu 3 lipca 1953 roku na szczycie staje Hermann Buhl po samotnym wejściu 1300 metrów na srodkach dopingujących bez tlenu. Pierwsze polskie wejście było 13 lipca 1985 kiedy to Zygmunt Andrzej Heinrich, Jerzy Kukuczka, Sławomir Łobodziński i Carlos Carsolio weszli na szczyt nową drogą południowo-wschodnim filarem flanki Rupal; podczas tej wyprawy zginął w lawinie Piotr Kalmus.

 

więcej...

 

Filmowy materiał z wyprawy unifikacyjnej w ramach programu POLSKI HIMALAIZM ZIMOWY Nanga Parbat 2010. Kierownikiem wyprawy był pomysłodawca i twórca programu PHZ - nestor wspinania wysokogórskiego Artur Hajzer. W skład wyprawy wchodziło w sumie 12 osób, w tym jedna kobieta - Ola Dzik.
Wejście na Nanga Parbat poprowadzone było drogą Kinshoffera od strony doliny Diamir w stylu klasycznym. Wyprawa zakończyła się sukcesem - wejścia na szczyt zaliczyli: Hajzer, Szymczak i Kaczkan. Wyprawa wspierana była przez:
Ministerstwo Sportu i Turystyki, Fundację Kukuczki, Polski Związek Alpinizmu oraz markę HiMountain