Węzeł płaski we wspinaniu ma dość uniwersalne znaczenie. Jest prostym i szybkim do zawiązania węzłem, więc warto go znać. Służy głównie do wiązania dwóch lin razem. Hmm.. właściwie jak wszystkie węzły :-).
Węzeł płaski przydaje się, gdy chcemy transportować linę na plecach. Dolomity 2014. Fot. Damian Granowski
Łatwo go poluzować i ew. lekko docisnąć. To co jest jego zaletą, czyli łatwość wiązania, luzowania z drugiej strony może być wadą, gdy chcemy aby trzymał mocno. W takich przypadkach trzeba zabezpieczyć końcówki. Ogólnie jednak jeśli mocno zaciągniemy, to powinien trzymać.
Poniżej schemat wiązania:
Poniżej parę możliwych zastosowań węzła płaskiego:
- Wiązanie liny przy transportowaniu liny sposobem przewodnickim na plecach.
- wiązanie repika, którym mamy przywiązany woreczek. Aczkolwiek tu trzeba uważać, bo lubi się rozwiązać ten węzeł, gdy będziemy się np. ciorać po kominach, zwłaszcza jak repik jest nowy.
- wiązanie sznurówek w butach. Ten ostatni sposób jest dość ciekawy. Osobiście w kilku parach butów (wspinaczkowych i górskich) używam węzła płaskiego do wiązania. Nadmiar sznurówek obciąłem. Fanów light&fast na pewno zainteresuje informacja, że można dzięki temu odciążyć się o jakieś 5 gram ;). A już na poważnie to bardzo wygodny sposób wiązania i powoli większość butów w mojej kolekcji, będzie miała skrócone sznurówki.
Węzeł babski - jeśli popełnicie błąd przy jego wiązaniu, to wyjdzie wam węzeł babski. Czyli końcówki lin nie będą wychodzić równolegle, lecz przeciwstawnie. Nie jest on "zbyt dobrym" węzłem, więc uważajcie. Poniżej ilustracja
Po angielsku węzeł płaski to reef knot lub square knot.
Komentarze obsługiwane przez CComment