Wspinanie wielowyciągowe dla początkujących może być nieco… hmm skomplikowane :-). Ciężko podczas 6 dniowego kursu ogarnąć to wszystko pamięcią. Poniżej zamieszczam szablon, który pozwoli mniej więcej ogarnąć całą wielowyciągówkę na przykładzie trzech wyciągów i zjazdów (dwóch). W sumie schemat ten można zastosować dla dróg trzywyciągowych (np. na Sycyli w okolicach San Vito Lo Capo), jak i na drogach, które mają ich 20.
Wspinacze na szczycie Żabiego Konia (widok od tej mniej imponującej strony). Fot. Damian Granowski
Tekst raczej dla osób po kursie, które chcą sobie przypomnieć podstawy wielowyciągówek. W artykule występuje Janek i Gosia (wszelkie podobieństwa do osób fizycznych przypadkowe). Zmieniają się na prowadzeniu.
Ze względu na przejrzystość tekstu, pominę w nim sporo niuansów i patentów ułatwiających życie. Może w innym artykule to opiszę.
Ważne przy wspinaniu są komendy wspinaczkowe, które opisuję w innym artykule. Warto do niego zajrzeć w ramach uzupełniania. Link tutaj: Komendy wspinaczkowe.
Do wielowyciągówki sportowej potrzebujemy trochę więcej sprzętu niż do wspinania sportowego na drogach jednowyciągowych. Szerzej piszę o tym tutaj: Sprzęt osobisty na wspinanie.
Potrzebujesz:
Na osobę: Kask, uprząż wspinaczkową, buty wspinaczkowe, 3 HMS, przyrząd asekuracyjny, taśmę do lonży, 2 repy
Na zespół: linę (w tym przykładzie mamy 60 metrową linę pojedynczą), ekspresy (ilość odpowiednia według topo), co najmniej dwie pętle na stanowiska (np. 2x120 cm), 4 luźne karabinki, topo (najlepiej 2 egzemplarze dla każdego w zespole).
U podstawy ściany linę przewijamy, aby sprawdzić, czy nie ma na niej węzła. Partnerzy (Janek i Gosia) przywiązują się i są gotowi do wspinania.
Opcjonalnie asekurant autuje się, jeśli istnieje ryzyko, że zespół może spaść np. w przepaść w przypadku odpadnięcia prowadzącego przed pierwszym przelotem.
Pierwsza prowadzi Gosia.
I wyciąg
Gosia (prowadzący): MOGĘ IŚĆ? [ sprawdza, czy Janek dobrze wszystko wpiął i czy prawidłowo asekuruje]
Janek (asekurant): [ sprawdza Gosię] MOŻESZ.
Gosia: IDĘ.
Janek IDŹ.
[Gosia prowadzi wyciąg i dochodzi do półki stanowiskowej na której są np. dwa ringi. Zakłada stanowisko (2 karabinki, taśma). Autuje się (HMS i wyblinka)].
Gosia: MAM AUTO!
Janek: NIE ASEKURUJĘ! [PO komendzie przestaje asekurować i wypina przyrząd z liny]
Janek: WYBIERAJ!
[Gosia w międzyczasie wpina przyrząd do stanowiska, tak aby asekurować od góry. Czyli wolny HMS w punkt centralny stanowiska. Następnie dopina przyrząd koluchem].
Przyrząd asekuracyjny dopięty na górnym stanowisku, w celu asekuracji drugiego na linie. Fot. Damian Granowski
[Po usłyszeniu komendy „WYBIERAJ” Gosia zaczyna wybierać nadmiar liny. Układa ją na półce skalnej (jeśli taka jest) lub na stopie (w luźnych zwojach). Po wybraniu całej liny wpina ją do przyrządu. Sprawdza, czy karabinki zakręcone, czy wszystko jest w porządku].
Gosia: MOŻESZ IŚĆ!
[Janek w międzyczasie przygotowywał się do wspinania (np. zakładał buty, zdejmował kurtkę, itp.).
Janek: IDĘ!
[Dopiero teraz wypina się z stanowiska i je likwiduje - jeśli była potrzeba zbudowania go na dole. Podczas wspinania zabiera ze sobą ekspresy. Po dojściu do stanowiska wpina HMS w punkt centralny i autuje się przy pomocy wyblinki].
W trakcie wspinania może mówić takie komendy jak WYBIERAJ, DAJ BLOK, CZUJNIE, LUZ.
Janek: MAM AUTO.
Gosia: NIE ASEKURUJĘ [wypina przyrząd]
[Kolejny wyciąg będzie prowadził Janek, więc trzeba zmienić się na prowadzeniu. Gosia przekazuje mu niezbędny do prowadzenia sprzęt (np. ekspresy, taśmy, karabinki).
Gosia przepina przyrząd do łącznika (+ pętli z liny) w uprzęży. Zakłada punkt wysyłowy (swój HMS) w stanowisku (np. w najwyższym ringu), tak aby uniknąć lotu o współczynniku odpadnięcia 2].
II wyciąg
Janek (teraz prowadzący): [sprawdza Gosię i cały układ asekuracyjny] MOGĘ IŚĆ?
Gosia (teraz asekurujący): [sprawdza Janka i cały układ na stanowisku. Zaczyna go asekurować] MOŻESZ iść.
Janek: IDĘ [PO komendzie demontuje swoje auto z wyblinki].
Gosia: IDŹ.
[Janek prowadzi wyciąg i dochodzi do 2 stanowiska. Zakłada je, autuje się wyblinką]
Janek: MAM AUTO!
Gosia: NIE ASEKURUJĘ! [wypina linę z przyrządu] WYBIERAJ!
[W międzyczasie Janek wpina przyrząd tak aby asekurować z góry. Zaczyna wybierać nadmiar liny. Po wybraniu wpina linę do przyrządu i sprawdza cały układ. W międzyczasie Gosia przygotowuje się do wspinania (np. zakłada buty, plecak)].
Janek: MOŻESZ IŚĆ!
Gosia: IDĘ! [likwiduje stanowisko asekuracyjne. Opcjonalnie gdy zaczyna się wspinać może jeszcze raz krzyknąć „IDĘ!”].
[Wspina się i po dojściu do stanowiska autuje się do punktu centralnego HMSem z wyblinką].
Gosia: MAM AUTO.
Janek: NIE ASEKURUJĘ. [Wypina przyrząd].
[Kolejny wyciąg będzie prowadziła Gosia, więc trzeba zmienić się na prowadzeniu. Janek przekazuje jej zbędny sprzęt (np. ekspresy, taśmy, karabinki).
Janek przepina przyrząd do łącznika (+ pętli z liny) w uprzęży. Zakłada punkt wysyłowy (swój HMS) w stanowisku (np. w najwyższym ringu), tak aby uniknąć lotu o współczynniku odpadnięcia 2].
III wyciąg
Gosia (teraz prowadzący): [sprawdza Janka i cały układ asekuracyjny] MOGĘ IŚĆ?
Janek (teraz asekurujący): [sprawdza Gosię i cały układ asekuracyjny] MOŻESZ.
Gosia: IDĘ. [Wypina się z auta i zaczyna wspinać]
Janek: IDŹ
[Gosia prowadzi wyciąg i wychodzi na szczyt skały, gdzie zakłada stanowisko (np. pętla wokół solidnego drzewa). Zakłada auto (HMS i wyblinka).
Gosia: MAM AUTO! [ Zaczyna wpinać przyrząd do asekuracji górnej].
Janek: NIE ASEKURUJĘ! [Wypina przyrząd]. WYBIERAJ!
Gosia: [wybiera zbędny luz na linie i wpina linę do przyrządu] MOŻESZ IŚĆ!
Janek: IDĘ! [Zaczyna demontować stanowisko, na koniec jeszcze raz krzyczy „IDĘ” i zaczyna się wspinać].
Janek: [Po dojściu do stanowiska autuje się] MAM AUTO.
Gosia: NIE ASEKURUJĘ.
Tu dla bardziej zaawansowanych. Bez komend ;)
Droga jest skończona i pozostaje nam dostać się z powrotem na dół. Często będzie to ścieżka (czasem szlak) w dół lub zjazdy wzdłuż linii drogi. Może też być to zjazd na linie inną drogą.
Ostatnią wersję – dla uproszczenia schematu – przyjmiemy. Powiedzmy, że mamy do wykonania dwa 30 metrowe zjazdy z gotowych stanowisk (Pierwszy to: łańcuch i kolucho (punkt centralny) drugi to 2 ringi, na których musimy zbudować punkt centralny).
Zjazdy
Sporo o samych zjazdach napisałem w artykule: „Zjazdy na linie. Krótki poradnik + parę patentów”, więc tutaj skupię się na poszczególnych etapach zjazdów. Gosia i Janek w naszym przykładzie są równorzędnymi partnerami, więc kolejność nie jest istotna.
[Gosia i Janek dopinają się lonżami do stanowiska. Przeciągają jedną końcówkę liny przez punkt centralny. Wiążą węzeł na końcu liny (zaciągają go mocno). Przewijają linę, tak aby znaleźć środek. Gosia bierze zwoje liny i przygotowuje się do zrzucenia liny].
Gosia: UWAGA LINA! [zrzuca linę]. [Wpina się do liny zjazdowej i rozpoczyna zjazd. Dojeżdża do dwóch ringów i zakłada stanowisko (2 karabinki i taśma). Autuje się lonżą do punktu centralnego. Wypina linę z przyrządu, sprawdza czy lina schodzi].
Gosia: LINA WOLNA!
[Janek wpina się do liny, zabiera ze sobą cały sprzęt i zaczyna zjazd. Dojeżdża do stanowiska i autuje się do punktu centralnego].
[Rozwiązuję węzeł na końcu liny, przeciągają jedną końcówkę przez kolucho. Jedna osoba z zespołu wiąże końcówkę do łącznika uprzęży (np. wyblinką). Line przeciągamy, aż spadnie].
[Ponownie przewijają linę, tak aby znaleźć środek. Następnie zrzucają i tak dalej…. Patrz wyżej].
Tym sposobem możecie robić wielokrotne zjazdy na linie.
Jeśli coś jest niejasne lub macie wrażenie, że coś pominąłem ważnego to dajcie znać w komentarzach to postaram się dodać.
Tu jeszcze macie parę (luźno związanych z art.) patentów filmowych. Po więcej zachęcam do obczajenia sobie mojego kanału na yt.
Damian Granowski
