Catherine Destivelle na 8. KFG

kfg-maleJedną z gwiazd 8. Krakowskiego Festiwalu Górskiego będzie pierwsza dama francuskiego alpinizmu Catherine Destivelle.

Catherine Destivelle urodziła się w 1960 roku w Algierii, jednak dorastała wraz z rodzicami i rodzeństwem w Paryżu. Za sprawa ojca, który był wspinaczem, dość szybko odkryła uroki podparyskiego Fontainebleau. To właśnie tam u trzynastoletniej wówczas Catherine zasiane zostało ziarno, które w przyszłości miało wydać tak wartościowe owoce. Jako piętnastolatka regularnie z grupą znajomych wspinała się każdego weekendu w Bleau a rok później zapisała na swoje konto pierwsze górskie wspinaczki w Delfinacie, gdzie przeszła między innymi drogi Couzy-Desmaison na Olan i Devies-Gervasutti na Ailefroide. W dorosłość wkroczyła symbolicznie, przejściem kultowej American Direct na Petit Dru.

22catherine-destivelle-voie-petit-duze

Catherine Destivelle (fot. arch. Catherine Destivelle)

Po pięcioletniej przerwie we wspinaniu, podczas której Catherine skupiła sie na fizjoterapii, powróciła na scenę wspinaczkową. Jej uwagę skupiła rozkwitająca wówczas scena zawodów wspinaczkowych. Swoje pierwsze zawody zaliczyła w wieku 25 lat, co jak na dzisiejsze standardy jest trudne do wyobrażenia.

W 1988 roku Catherine przeszła Chouca 8a+ w Buoux, wyznaczając tym samym ówczesną granicę trudności we wspinaczce sportowej kobiet. Równie dobrze radziła sobie w zawodach wspinaczkowych, wygrywając pięciokrotnie w latach 1986-1989 (Arco, 2x Bardonecchia, Lyon, Snowbird).

Dopiero po drugich zawodach w Snowbird w 1989 roku postanowiła zakończyć karierę zawodniczą i skupić się na wspinaczce wysokogórskiej. Lata treningu i wysoki poziom we wspinaczce sportowej postanowiła wykorzystać realizując niestandardowe cele wspinaczkowe w górach, o których mówił cały wspinaczkowy światek. Wizytówką Kaśki były jej samotne wspinaczki, co dodatkowo podnosiło wagę jej dokonań, że wystarczy wspomnieć tylko te najjaśniejsze:

  • 1990 - drugie klasyczne przejście Drogi Słoweńskiej na Nameless Tower (Pakistan)

  • 1990 - solowe przejście Filara Bonattiego na Les Drus (Alpy)

  • 1991 - wytyczenie w samotnej 11-dniowej wspinaczce nowej drogi na zachodniej ścianie Dru

  • 1992 - solowe przejście (pierwsze i dotychczas jedyne kobiece) w 17 godzin Drogi Klasycznej na północnej ścianie Eigeru w Alpach

  • 1992 - próba przejścia północnej grani Latok I (Pakistan)

  • 1993 - samotne przejście zimą północnej ściany Grandes Jorasses Filarem Walkera

  • 1993 - próba przejścia Zachodniego Filara Makalu w Nepalu (odwrót z 7800 m)

  • 1994 - samotne przejście zimą Bonatti Route na północnej ścianie Matterhornu. Tym przejściem zakończyła realizację celu, jakim było pokonanie solo alpejskiej trylogii   (trzech północnych ścian: Eiger, Grandes Jorasses i Matterhorn)

  • 1994 - pierwsze przejście lodospadu Losar

  • 1995 - przejście południowo-zachodniej ściany Shishapangma

  • 1995 - próba przejścia południowej ściany Annapurny

W 1996 roku z mężem Erikiem Decampem (partnerem jej wielu dotychczasowych projektów wspinaczkowych) zorganizowała wyprawę na Antarktydę. Po zdobyciu dwóch dziewiczych szczytów zlokalizowanych w Ellsworth Range, Catherine uległa wypadkowi. Po przerwie wymuszonej przez rekonwalescencję i urodzeniu syna, sporadycznie podejmowała wyzwania z górnej półki. Przypomniała o sobie w 1999 roku topowym przejściem północnej ściany Cima Grande drogą Hasse-Brandler (pierwsze przejście kobiece solo).

Wystąpiła w wielu filmach dokumentalnych o tematyce wspinaczkowej, kręconych praktycznie w każdym zakątku świata. Dotychczas gościła w naszym kraju raz przy okazji drugiej edycji Explorers Festival w Łodzi w 2000 roku, na który została zaproszona jako jedna z gwiazd. Już w grudniu będziemy mieli okazję zobaczyć i posłuchać jej ponownie na Krakowskim Festiwalu Górskim.

Mariusz Wilanowski/KFG

Powiązane artykuły