Na początku maja w rejonie lodowca Ruth (Alaska) John Frieh i Dylan Johnson wytyczyli nowy wariant na Mt. Bradley (2774 m).
Początkowo zespół wbił się we Wschodni Filar (5.10 70o, 1400 m), który został pokonany po raz pierwszy w 1976 roku, jako czysto skalna droga. Jednak część płyt w dolnej części drogi pokrytych było niezwiązanym śniegiem, co uniemożliwiało wspinaczkę. Zdeterminowani, aby kontynuować wspinanie, uciekli łatwym terenem w lewo, aż osiągnęli drogę Season of the Sun (V WI4R M6R, 1350 m), wytyczoną przez Japończyków z grupy Giri-Giri Boys.
Mt. Bradley widziany od pd-wsch. Na zdjęciu zaznaczone: czerwona linia to dolna część drogi "Season of the Sun", niebieska linia to górna część "Wschodniego Filara", żółta to nowy wariant Amerykanów łączący te dwie drogi (fot. John Frieh)
Na Season of the Sun Frieh i Johnson odnaleźli w miarę dobre warunki wspinaczkowe w postaci firnu i cienkiego, ale dobrze asekurowalnego lodu, po czym trafili na kluczowe miejsce w postaci rysy offwidth za M6. Po kolejnym lodowym wyciągu droga dołącza do centralnego żlebu. Tym żlebem, biegnącym w skos w prawo, Amerykanie postanowili dołączyć do Wschodniego Filara.
(fot. John Frieh)
Nowy wariant to liczący około 150 metrów w pionie odcinek (dwa kolejne wymagające wyciągi M5/6 i śnieżne pola) nowego terenu pomiędzy Season of the Sun i Wschodnim Filarem. Po osiągnięciu filara, pomimo zalegającego na nim typowego cukru i licznych nawisów, Amerykanie kontynuowali wspinaczkę do szczytu, który osiągnęli w sumie po 12 godzinach akcji. Nowy teren trudnościami technicznymi przewyższa ich zdaniem odcinki M6, które przeszli wcześniej na Season of the Sun. Po dniu odpoczynku, 4 maja dwójka wspięła się jeszcze klasykiem rejonu Ham and Eggs (V 5.9 AI4, 870m) na The Mooses Tooth.
Źródło: www.wspinanie.pl