Nowa mikstowa droga w Kordylierach w Peru

Południowo-Zachodnia ściana Huagruruncho z wyrysowaną linią Llama Karma (fot. Tom Chamberlain)

Tom Chamberlain opisał dwa dni wspinaczki, po dobrym biwaku na żebrze ostrogi na wysokości około 4850 metrów.
"2 sierpnia zaczęliśmy się wspinać. Trudności pierwszych sześciu wyciągów stopniowo się zwiększały, a kulminacją była mocna V+, lub VI po odpękniętym flaku. Po tym wyciągu charakter skały zaczął się zmieniać z pomarańczowo-szarego gnejsu w granit. Również skała zaczeła ustępować miejsca śniegu i lodzie. Kolejne wyciągi to około 60° nachylenia z dobrą protekcją. Jednakże później zaczeły się problemy z asekuracją, ponieważ cienka warstwa śniegu i lodu uniemożliwiała sensowną asekurację. Często przechodziłem cały wyciąg bez asekuracji..."

Zespół kontynuował wspinaczkę przez cały kolejny dzień. Osiągając grań szczytową wieczorem 3 sierpnia. Nie weszli na wierzchołek właściwy, ze względu na kiepski warunki śniegowe.
"Nie było żadnego wyboru, ze względu na niestabilny śnieg w grani szczytowej. Zewspinaliśmy się drogą pierwszych zdobywców grani i Tony założył serię abałakovów, z których zjeżdżaliśmy w stronę lodowca Matthews. Zjazdy były po tej stronie góry, którą znałem jedynie z fotografi, Tony jednak był tam parę lat wcześniej. Do tego co jakiś czas spadały lawiny kamienne i lodowe koło nas. Oczywiście podczas siódmego zjazdu lina zaklinowała się, byliśmy jednakże już blisko lodowca, więc odcięliśmy tyle ile się dało aby zjechać do lodowca i uciec przed bombardowaniem kamieni i kawałków lodu. Zaczeliśmy schodzić lodowcem i usiłując znaleźć drogę do Campu, zanim zrobi się ciemno..."