Dzięki wydawnictwu Sklep Podróżnika, mamy przyjemnosć napisać o wznowieniu wydawania przewodnika Witolda Henryka Paryskiego po Tatrach Wysokich. Z tej okazji postanowiliśmy zadać parę pytań na temat dodruku. Zapraszamy na krótką rozmowę z Ewa Pietraszek z wydawnictwa SP.
Damian Granowski: Gratuluję wznowienia przewodnika WHP po Tatrach Wysokich. Można powiedzieć, że ta seria jest ponadczasowa i od lat środowisko czekało na wznowienie. Czy mieliście sporo trudności z wydaniem reprintu?
Ewa Pietraszek: Dziękujemy, jesteśmy bardzo dumni, że nakładem Wydawnictwa Sklepu Podróżnika ukazała się tak ważna dla taterników pozycja. Nie napotkaliśmy wielu trudności, z wyjątkiem czasu – aby uzyskać prawa do reprintu od Fundacji im. Zofii i Witolda Paryskich, musieliśmy czekać, aż dojdzie do uregulowania sytuacji prawnej spuścizny Witolda H. Paryskiego.
Na razie dostępne są pierwsze dwa tomy Przewodnika. Z jaką częstotliwością planujecie wydawać kolejne tomy?
Już w październiku ukażą się dwie kolejne części i na razie planujemy publikację w takim właśnie rytmie.
Jaki jest nakład pierwszych dwóch tomów?
Niewielki! Pierwszy nakład to 200 egzemplarzy. Z pewnością niektóre z części okażą się bardziej poszukiwane, wówczas będziemy je dodrukowywać.
Wydajecie reprint przewodnika. Czy wprowadzaliście - lub zamierzacie - jakieś drobne zmiany w przewodnikach?
Zdecydowaliśmy się na klasyczny reprint, ponieważ nie śmielibyśmy poprawiać Mistrza, jakim był dla nas Witold H. Paryski, stąd jedyną zmianą jest okładka.
Czy w niedalekiej przyszłości macie jeszcze plany wydawnicze "tatrzańskie"?
Tak – wyczerpał się nakład przewodnika „Narciarstwo wysokogórskie w polskich Tatrach Wysokich”, prace nad drugim wydaniem trwają, mamy nadzieję, że zdążymy na najbliższy sezon.
W planach mamy także inne pozycje dotyczące historii polskiego wspinania, nie tatrzańskie, ale klasyczne dla miłośników literatury górskiej. Jeszcze w październiku ukaże się „Biała Góra” Adama Skoczylasa o pierwszej udanej wyprawie na Dhaulagiri, a zaraz potem „Wyżej niż kondory” Wiktora Ostrowskiego, która opowiada o polskich, jeszcze przedwojennych zmaganiach w Andach.
Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki od pokoleń stanowi lekturę obowiązkową miłośników Tatr, turystów i wspinaczy. Szczegółowy opis poszczególnych partii tych gór – dolin, przełęczy i szczytów – uzupełniają dane historyczne, ryciny, mapki, klasyfikacje dróg górskich i orientacyjne czasy przejścia. W terenie wysokogórskim znajdziemy wszystkie drogi – tak turystyczne, jak i taternickie – znane w czasie powstawania przewodnika.
Obecne wydanie to reprint przewodnika, który ukazywał się od 1958 do 1981 roku.
Przewodnik podzielony jest na 25 części.
Cz.1. Liliowe – Mały Kościelec
Cz.2. Zawrat – Żółta Turnia
Cz.3. Granacka Przełęcz – Wołoszyn
Cz.4. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem,
Cz.5. Cubrynka – Skrajna Baszta
Cz.6. Cubryna – Żabia Turnia Mięguszowiecka
Cz.7. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba
Cz.8. Młynicka Przełęcz – Krywań
Cz.9. Waga – Szarpane Turnie
Cz.10. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota
Cz.11. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby
Cz.12. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz
Cz.13. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina
Cz.14. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy
Cz.15. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska
Cz.16. Rozdziele – Czerwona Ławka
Cz.17. Spąga – Rywociny, Warszawa
Cz.18. Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik
Cz.19. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz
Cz.20. Baranie Rogi – Durny Szczyt
Cz.21. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań
Cz.22. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka
Cz.23. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka
Cz.24. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą
Cz.25. Skorowidz nazwisk
Zakres przewodnika WHP
