Z myślą o zawodach Złote Dziabki (które wchodzą w skłach I Pucharu Polski w Drytoolingu) powstał na Złotej Górze nowy sektor drytoolowy Złoty Stok. W sektorze powstało 10 dróg w formacjach płytowo rysowych o trudności od łatwych dróg D4+ dla początkujących do trudniejszych czujnych dróg płytowych o bardziej skąpej krawądkowo zacięciowej rzeźbie.

Kotlina Kłodzka wspinaczom kojarzy się z klasyczną wspinaczką skalną. Jednak dzięki pracy kilku zapaleńców, którzy poświęcają wolny czas na szczotkowanie, przycinanie, odkrzaczanie, czyszczenie, itp. powstaje ciekawy ogródek wspinaczkowy w skałkach Skalnego Wąwozu koło Lutyni gdzie powstają drogi drytoolingowe. 

Zimny Dół to nowa miejscówka w okolicach Krakowa. Rejon posiada 13 dróg (+1 projekt) w przedziale trudności M5-M8+, o wysokości do 20 metrów. Trzeba dodać, że nie jest to raczej rejon dla początkujących z powodu trudności technicznych i kruszyzny (nie wszystko dało się usunąć). Oficjalne otwarcie rejonu miało miejsce 3 lutego, gdy odbyły się tam zawody Mroźne Ostrza.

Pointe Adolphe Rey - to jedna z moich ulubionych alpejskich "ścianek". Pisze tak celowo, bo ze swoimi maksymalnie 250 metrami wspinania, nie jest zbyt imponującym urwiskiem - zwłaszcza w zestawieniu z sąsiadującym z nią monolitem Grande Capucina. Wśród naszych wspinaczy, nie jest ona zbyt popularna, natomiast dla włoskich wspinaczy, jest to absolutny klasyk klasyków. Włoska południowa ściana Midi:-), z schroniska Torino to plus minus godzina podejścia, a w praktyce zejścia:-). Poza granitem najwyższej klasy, mamy w nagrodę wyśmienitą kawę w moim ulubionym schronisku w masywie Mont Blanc, czyli w wspomnianym wyżej Torino.

Na X Memoriał Bartka Olszańskiego został przygotowany sektor drytoolowy w Dolinie Kieżmarskiej (u podnóża masywu Jastrzębiej Turni) na Słowacji. Powstały wtedy cztery drogi (obite hakówki treningowe). Pięć lat później impreza wróciła do Kieżmarskiej. Obito dwie nowe drogi i dziś można się wspinać na sześciu drogach w przedziale M5-M8. Zapraszam do zapoznania się z opisem rejonu i galerią zdjęć.

Są drogi w Alpach, których przejście jest marzeniem większości wspinaczy zimowych i alpinistów. Jednym z takich klasyków jest Droga Heckmaira na północnej ścianie Eigeru. Linia z historią, której zdobycie zostało okupione śmiercią kilku osób. Z czasem stała się trudnym klasykiem, a jej sława urosła jeszcze bardziej za sprawą niesamowicie szybkich przejść Ueli Stecka i Dani’ego Arnolda.