Droga Niemca M4+ na Buli pod Kotłem Kościelcowym, to zimowy kursowy klasyk, choć o wiele mniej znany niż leżące nieopodal Droga Klisia i Kochańczyka. Posiada dwa wyciągi wspinaczkowe i całkiem niezłą asekurację. Jest też relatywnie dobrą opcją na słabe warunki lawinowe (ale i tak mogą się tam zdarzyć lawiny).

Droga Klasyczna VI- na Zamarłej Turni może nie należy do najbardziej litych i pięknych dróg na południowej ścianie. Lecz jest drogą historyczną i koniecznie warto ją zrobić. Stojąc na dolnym trawersie można wtedy stwierdzić, jaką psychę mieli "dziadkowie". Po za tym to kawał dobrego i zróżnicowanego wspinania! Kiedyś miała wycenę V, a teraz po delikatnych obrywach niektórzy sugerują VI-.

Droga Motyki VI to ładna i wymagająca droga z 1935 roku, wyprowadzająca na rzadko odwiedzany tatrzański szczyt. Pierwotnie V 2 x A0 - wydaje mi się jednak (zgodnie z topo Przemka Wójcika), że to bardziej mocne V z solidnym miejscem za VI. Droga ma południowo-zachodnią wystawę, więc może być dobrym celem również w miesiącach wiosenno/jesiennych.

Droga Orłowskiego V na Pośrednim Mięguszowieckim Szczycie to kolejna z dróg, która uświadamia dzisiejszemu taternikowi, że “Dziadki” umiały się wspinać. Znajdziemy tam trochę kruszyzny i zróżnicowanego terenu. Drogę warto zrobić jeśli będzie sucho, ponieważ kluczowe partie będą dość ryzykowne na mokro - szczególnie jeśli nie mamy zbytniego zapasu.

Wesołej Zabawy (IV, lub 4+ zimowe) to łatwa - godna polecenia dla początkujących taterników zimowych - droga na której będziecie mieli okazję poznać charakter tatrzańskiej wspinaczki. Dobre dojście, w miarę krótka droga, dobre zejście sprawiają, że jest to dobra propozycja na krótki zimowy dzień.

Teksański Klincz M9- czyli nowa droga na Progu Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła. Autorami drogi są Rafał Mikler i Jędrek Myśliński. Poniżej znajdziecie cenne wskazówki, jeśli zdecydujecie się powtórzyć ich przejście.