Kursylawinowe.pl przygotowują nowy, ciekawy projekt skierowany do wszystkich miłośników gór. W Tatrach zakończyły się zdjęcia do cyklu filmowych porad związanych z bezpieczną eksploracją gór zimą i krótkometrażowego filmu edukacyjno - przygodowego.

Jednym z podstawowych celów, jakie 7 lat temu wyznaczyli sobie organizatorzy akcji kursylawinowe.pl, było umożliwienie jak najszerszemu gronu osób aktywnie działających w górach zdobycia wiedzy i umiejętności pozwalających na zadbanie o swoje bezpieczeństwo. Jak tłumaczy Andrzej Lesiewski – „Program i forma szkoleń to elementy, które już na samym początku opracowaliśmy tak, by odpowiadały miłośnikom różnego rodzaju aktywności w górach. W kolejnych latach staraliśmy się wychodzić z promocją tematyki związanej z lawinami i bezpiecznym poruszaniem się zimą po górach do znacznie szerszego grona odbiorców. Wiele wypadków w Tatrach jest związanych z niską świadomością zagrożeń i niedostosowaniem celów wycieczek do własnych umiejętności. Dlatego tak ważna stała się idea promocji odpowiedzialnej formy turystyki. Seria video porad i krótki film edukacyjno - przygodowy mają pomóc nam w realizacji tego celu. Będą one nie tylko sposobem na przekazanie praktycznych i konkretnych informacji, ale i uświadomienie wielu osobom, że podstawowym sposobem na uniknięcie niebezpieczeństw są odpowiednie planowanie i przygotowanie.”

Zdjęcia do nowego projektu kursylawinowe.pl realizowane były w przepięknym otoczeniu Hali Gąsienicowej w Tatrach. Ekipa delikatesyfilmowe.pl nagrywała m.in.

rozmowy z ratownikami, ujęcia z zajęć odbywających się w ramach szkoleń lawinowych w okolicy Schroniska Murowaniec, a także zjazdy w terenie, które zobaczyć będzie można w filmie. Nieocenionego wsparcia w czasie przygotowania materiału udzielił Jan Krzysztof, Naczelnik TOPR i opiekun merytoryczny całego projektu, który udzielił również najważniejszych porad związanych z bezpieczeństwem.

„Pracując z kamerą w górach wysokich operator pokonuje ze sprzętem filmowym i pełnym górskim wyposażeniem odległości równe niezłym tatrzańskim wyrypom. To jest po prostu spory wysiłek fizyczny i do umiejętności operatorskich najlepiej jest dorzucić jeszcze doświadczenie górskie. Na efekt musimy jeszcze chwilę poczekać, gdyż w tej chwili rozpoczynamy postprodukcję. Wydaje mi się jednak, że udało się zrealizować taki materiał, w którym nawet zjazd z Karbu czy Świnickiej przełęczy może być efektowny. Pamiętajmy też o tym, że mieliśmy 3 dni na zrealizowanie zdjęć w górach, a zatem wybory musiały być precyzyjne. Projekt jest bardzo ciekawy. Cieszę się, że inicjatywa Kursylawinowe.pl nie ogranicza się do samych szkoleń w górach, ale wykorzystuje w celach edukacji lawinowej narzędzia digitalowe.” – mówi producent Konstanty Strzelski.

Więcej o pracy nad projektem filmowym kursylawinowe.pl:

„Używaliśmy kamery Sony FS700 z pełnym origowaniem i zestawu świateł Dedolights do realizacji zdjęć w schronisku. Dedo są świetne do takiej pracy, gdzie mamy ograniczenia transportowe i większych jednostek po prostu nie wywieziemy. Z takim sprzętem pracowaliśmy nad beauty shotami sprzętu lawinowego i realizowaliśmy zdjęcia, w których bohaterowie przygotowują się do wyjścia w góry. W terenie praca oparta była na podstawowym wyposażeniu: FS700 z origowaniem i statyw. Przy realizacji zdjęć w górach pracowałem w pojedynkę. Podczas zdjęć dokumentujących kurs lawinowy pracowaliśmy z Maćkiem Stoczewskim.” – Konstanty Strzelski, delikatesyfilmowe.pl

Wsparcia przy przygotowaniu serii edukacyjnej i filmu udzielił PZU, partner strategiczny akcji kursylawinowe.pl. Jak mówi Grzegorz Krawczyk, koordynator ds. sponsoringu, prewencji i CSR PZU SA - „Mamy szczególny związek ze środowiskiem miłośników różnego rodzaju sportów górskich w Polsce. Wraz z Polskim Związkiem Alpinizmu opracowaliśmy polisę „Bezpieczny Powrót” zapewniającą ochronę tym, którzy wspinają się, czy jeżdżą na nartach i snowboardzie poza utartymi szlakami. Od lat wspieramy i realizujemy też różnego rodzaju działania prewencyjne. Projekt filmowy, w ramach którego część tematyki poruszanej w czasie szkoleń lawinowych zaprezentowana zostanie w formie krótkich filmów, to według nas świetny sposób na promocję świadomości zagrożeń. Dlatego z chęcią zaangażowaliśmy się w jego realizację.”

10 – odcinkowa seria video – porad i film będą dostępne za darmo na stronach www.kursylawinowe.pl i www.facebook.com/lawiny jesienią tego roku. Planowane są także kolejne odcinki. Pod podanymi wyżej adresami można już znaleźć informacje na temat terminów szkoleń lawinowych, skiturowych i skialpinistycznych w sezonie 2015/2016.

Tymczasem w Tatrach zima trwa w najlepsze. Miłośnicy skituringu i freeride’u z pewnością na długo zapamiętają początek kwietnia 2015 roku, kiedy to przez kilka dni cieszyli się najlepszymi warunkami sezonu. Co więcej, w górach śniegu wciąż przybywa! Niestety opady, w połączeniu z dużymi wahaniami temperatur i silnym wiatrem sprawiają, że pokrywa śnieżna jest bardzo zróżnicowana pod względem grubości i stabilności. W wielu miejscach tworzą się niebezpieczne depozyty śniegu, które mogą zacząć się zsuwać już przy niedużym dodatkowym obciążeniu. Powinni o tym szczególnie pamiętać narciarze i snowboardziści, dla których kwiecień to tradycyjnie miesiąc kojarzący się z dobrymi warunkami do trudniejszych zjazdów w stromym terenie. Tymczasem jak pokazują wydarzenia z ostatniej niedzieli, kiedy to w Rysie (żlebie, którym prowadzi szlak na szczyt Rysów – przyp. red.) 4 osoby zostały porwane przez zsuwający się śnieg, do wiosny w górach wciąż jeszcze daleko!

Wszystko wskazuje na to, że również tegoroczną majówkę w Tatrach będzie można spędzić na śniegu. Niestety oznacza to także, że przynajmniej kilkoro turystów zaskoczą warunki na szlakach, śnieg i lód w zacienionych miejscach, czy nieprzetarte odcinki w wyższych partiach.

Marka hanwag prezentuje kolekcję obuwia stworzonego z myślą o środowisku. Fani ekologii z pewnością zachwycą się kolekcją BIO, stworzoną przez markę Hanwag. Obuwie wykonane z wysokiej jakości skóry ekologicznej łączy w sobie nieocenioną wygodę i klasyczny design. Ręcznie robione buty Hanwag to propozycja dla osób ceniących dbałość o detale i rozwiązania, które pozwalają cieszyć się wędrówką przez wiele kilometrów. Przyjrzyjmy się bliżej nowym modelom, pozwalającym iść przez życie w zgodzie z naturą.

WAXENSTEIN BIO
Waxenstein jest średniej wysokości butem z obniżoną konstrukcją od strony pięty, który zapewnia wyjątkowy komfort dla stopy. Sprawdzi się podczas różnych aktywności w terenie, jak i na co dzień. System StraightFit zapewnia jednocześnie więcej miejsca dla palców oraz znakomite dopasowanie pięty. Dodatkowym atutem jest naturalna skórzana cholewka oraz pierwsza na rynku całkowicie biodegradowalna podeszwa CompoSole. Model dostępny jest w wersji dla kobiet i dla mężczyzn.
Cena: 899 zł

LOFERER BIO
Tym modelem zainteresują się nie tylko miłośnicy przyrody. Dzięki swojej klasycznej i wygodniej konstrukcji jest idealnym towarzyszem podczas podróży oraz w codziennym życiu. Zastosowana w tym atrakcyjnym i smukłym bucie skóra ekologiczna pochodzi wyłącznie z certyfikowanych hodowli. Model ten wyposażono również w dającą się zutylizować podeszwę Hanwag CompoSole. Występuje w wariancie żeńskim i męskim.
Cena: 849 zł

Wydawnictwo Stapis wydało książkę Heinricha Harrera "Wracam z epoki kamiennej". Jest to już druga książka Harrera wydana przez Stapis. Pierwszą zapewne sporo z was kojarzy... mowa oczywiście o Białym Pająku, historii zdobywania północnej ściany Eigeru.

Fot. Damian Granowski

Wracam... opowiada o naukowo-alpinistycznej wyprawie na Nową Gwineę w 1962 roku, w której brał udział autor książki.

Poniżej opis wydawcy.

WRACAM Z EPOKI KAMIENNEJ - nasza najnowsza książka autorstwa Harrera - jest wyjątkowym, zapisywanym dzień po dniu, dokumentem wielkiej przygody.

„Przez trzydzieści lat nie mogłem się uwolnić od myśli, że na wielkiej tropikalnej wyspie pod samym równikiem wznoszą się lodowcowe góry”? powiedział Harrer, zanim obleciał pół globu, aby z kilkoma odważnymi mężczyznami eksplorować jeden z ostatnich dziewiczych rejonów naszej planety. Alpinistyczno-naukową wyprawę na Nową Gwineę, którą zorganizował w 1962 roku, zaliczył do najtrudniejszych z wszystkich swoich ekspedycji. Alpiniści weszli na ponad trzydzieści szczytów, w tym najważniejszym osiągnięciem było pierwsze wejście na słynną Piramidę Carstensza (Puncak Jaya), najwyższy szczyt wyspy i całej Oceanii. Ich droga prowadziła przez niezliczone pasma górskie, bezdroża dolin i rwące rzeki do tajemniczych rejonów dżungli i osiedli Papuasów, którzy nie wyszli jeszcze z epoki kamiennej. Autor był świadkiem ich okrutnych zwyczajów i owianego legendami, pracowitego pozyskiwania kamienia na siekiery. Wyprawa Heinricha Harrera szerokim echem odbiła się w prasie światowej, ponieważ podczas zdobywania najwyższego szczytu Oceanii straciła łączność i uważana była za zaginioną.



Ilość stron: 232
Format: 161 x 234 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-61050-97-1
Cena: 34,99 zł
Rok wydania: 2015

W wyjątkowo trudnych warunkach zimowych, przy padającym śniegu, wietrze i mgle ponad 170 osób wystartowało w międzynarodowym XVIII Memoriale Piotra Malinowskiego w Ski-alpinizmie. W sobotę 18 kwietnia zawodnicy z Polski, Słowacji i Czech pokonali wymagającą, przepiękną trasę: z Hali Gąsienicowej na Liliowe, Świnicką Przełęcz i Karb, Zawrat, przez Pustą Dolinkę na Kozią Przełęcz i do mety przy Schronisku Murowaniec. Zwycięzcy Jozefovi Hlavco ze Słowacji pokonanie tej liczącej ponad 1500m przewyższenia i około 12km trasy zajęło zaledwie 2h 2minuty, a najszybszej z kobiet, Ani Figurze z Zakopanego:2h 14minut!

Dwa pozostałe miejsca podium zajęli ratownicy, którzy podczas Memoriału walczyli także o tytuł Mistrza Polski Ratowników Górskich - drugi zawodnik Jacek Żebracki po wspaniałym finiszu zwyciężył w tej kategorii jako senior. Po latach wygrywania Memoriału trzecim miejscem musiał zadowolić się Milan Madaj, który był najlepszym ratownikiem -weteranem, a w kategorii nestorów wygrał Milan Nedelka.

Łatwiejszą trasę z Hali Gąsienicowej na Suchą Przełęcz i Karb oprócz dorosłych w kategorii „amator” (zwyciężyli Sebastian Druszkiewicz i Marta Krzeptowska) pokonały też dzieci, kadeci i juniorzy w wieku 12-20 lat, a wśród nich najlepsi okazali się Peter Polovka (junior), Franek Rząsa (kadet), Ewa Brzeska (kadetka) i Maciek Korzeniowski (dzieci).

Tradycyjnie już Memoriał był także zakończeniem zmagań w Pucharze Polski PZA, który zdobyli Marcin Piętka i Ania Figura w kategorii senior, Tomasz Brzeski i Klaudia Tasz w kategorii weteran, Piotr Niessner i Zofia Gutek w kategorii nestorów, Marek Legaszewski w kategorii juniorów oraz Franciszek Rząsa i Ewa Brzeska w kadetach.

Mimo , że zawodnicy imprezą do rana w gościnnych progach Schroniska Murowaniec zakończyli oficjalny sezon zawodów w Polsce, to tegoroczna wiosna zakpiła z zimy. Tuż po zawodach w Tatrach spadło od 20 do 30cm śniegu, także dobre warunki skiturowe mają szansę utrzymać się aż do majowego weekendu.

Organizatorzy Memoriału Klub TKN Tatra Team oraz Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe dziękują sędziom, ratownikom i sympatykom za pomoc przy organizacji zawodów, a także Sponsorom: marce Dynafit -za ufundowanie koszulek i nagród, FlexiStav, Pomoca, Piekarni Cukierni Gałuszka, Manufaktura Piwna, Sewik oraz Biuro Promocji Zakopanego. Do zobaczenia za rok!

Pełne wyniki na www.memorial.topr.pl

Więcej o Pucharze Polski na stronie www.pza.org.pl

Tekst: Monika Strojny

Zdjęcia: Zofia Szwajnos i Organizatorzy

W akcji Jędrek Jabłoński na klasyku Caveman M10- w Haffner Cave w Canadian Rockies. Caveman to jedna z pierwszych dróg o tych trudnościach w Rockies. Swego czasu bardzo nowatorska. Wymagała haczenia ostróg i sporej ilości czwórek i dziewiątek. Z czwórkami i dziewiątkami trudności oscylują wokół M10-, być może M10.

Słynne stalagmity lodowe, w Haffner Cave. W tle ekspresy z Cavemana. Fot. Damian Granowski

Autorska wycena to M10-, chociaż droga nieco się ułatwiła - od haczenia ostrogami wyrobił się nowy chwyt. Ogólnie droga oferuje kilkanaście dobrych chwytów i jest obligatoryjną linią dro zrobienia na miejscu.

Poniżej Jędrek na drodze, w stylu bez 4/9. Tego dnia pocisnął też w drugiej próbie (pierwsza miała miejsce rok wcześniej) Neolithic M11 (oryginalnie miał chyba M11+).

Pierwsze słowo, jakie cisnęło mi się na usta po premierze nowego, technicznego czekana Cassina o nazwie X-Dream brzmiało „przekombinowany”. Byłem głęboko przekonany, że nie zda on egzaminu w górach i nada się jedynie do drytoolingu w przewieszonych rejonach lub podczas wspinaczki lodowej. Po pierwszym kontakcie w rzeczywistości doszły obawy, czy aby jego lekka i filigranowa, dodatkowo wyposażona w ruchome elementy konstrukcja nie spowoduje tego, że będzie to narzędzie mało trwałe i awaryjne.

Na drodze Sundance, Beinn Eighe. Fot. A. Inglis

Pierwsze testy w górskim terenie przeprowadziłem podczas tygodniowego pobytu w Szkocji, gdzie miałem okazję powspinać się po technicznie wymagających drogach. Pomimo wcześniejszych obaw, dobre wrażenie wywarła na mnie „przekombinowana” rękojeść. Jej przemyślany kształt dopełnia możliwość dostosowania jej do własnych preferencji regulując rozmiar gumową podkładką oraz dokładając plastikowy wspornik pod palec wskazujący. Dość awangardowym pomysłem wydaje się możliwość regulacji ułożenie rękojeści w stosunku do kąta natarcia ostrza, uzyskując w ten sposób profil czekana bardziej prosty („ice”) lub wygięty („dry”). Dzięki takiemu rozwiązaniu, przy pomocy klucza imbusowego, nasza dziabka teoretycznie staje się narzędziem uniwersalnym – nadająca się zarówno do przewieszonej skały jak i do pionowego lodu.

Grudniowe wspinanie na Kaczym Mnichu w Dolinie Białej Wody. Fot. Sławomir Szlagowski

Odczuwalna niska masa czekana (wg. stron producentów X-Dream jest 55 gram lżeszy niż Nomic marki Petzl i prawie 100 gram lżejszy niż Fusion Black Diamond’a!) w połączeniu z bardzo dobrym wyważeniem daje wrażenie niesamowitej precyzji podczas wspinania. Niestety skutkiem lekkiej konstrukcji jest brak idealnej stabilności dziabki, szczególnie odczuwalnej podczas używania podchwytów oraz przy klinowaniu głowicy w rysach.

W terenie alpejskim miałem okazję przetestować X-Dream’a podczas przejścia drogi Braci Schmid na Matterhornie. W czasie długiego wspinania w umiarkowanych trudnościach bardzo użyteczne okazały się duże podpórki pod pierwszym oraz drugim chwytem skutecznie chroniące dłonie przed uderzeniami o lód. Większą część drogi wspinałem się korzystając wyłącznie z drugiego chwytu, co pozwala odrobinę oszczędzić sił. Duże i zaokrąglone zakończenie czekana oraz grot zastąpiony niewielkimi ząbkami umożliwia wygodne podpieranie się na dziabce podczas pokonywania mniej stromych fragmentów terenu.

Gdzieś w połowie drogi Braci Schmid. Fot. Alek Barszczewski

Ostrze lodowe wyposażone jest w ciężarek usytuowany na obuchu głowicy co sugerować może, że pełni on również funkcję młotka. Jednak dość wygięty profil czekana nie ułatwia sprawy – kilkukrotnie zdarzyło mi się „awaryjnie” wykorzystać X-Dreama do wbicia haka, na szczęście nie sprawdzałem na ile skutecznie :-). Ostrze mikstowe nie jest już wyposażone w taki element – a szkoda – „odchudzona” wersja młotka chroniłaby aluminiową głowicę podczas dobijania dziabki drugą dziabką, podczas wspinania w trudnym, mikstowym terenie, lub podczas gdy chcemy wykorzystać czekan do budowy stanowiska.

Oczy pełne lodu w Dolinie Białej Wody. Fot. P. Sałdan

Tak samo jak ryba stworzona jest by pływać, ptak by latać, tak X-Dream stworzony jest do wspinaczki lodowej. Wspomniane wcześniej nienaganne wyważenie, optymalne wygięcie styliska i bardzo dobra ochrona dłoni sprawiają, że pokonywanie zamarzniętych wodospadów przysparza nam jeszcze więcej frajdy.

Początkowo powątpiewałem w trwałość nowych czekanów Cassina. Jednak po przejściu kilkunastu dróg w górach – wbiciu nimi paru haków, dobijania ich jako punkty stanowiska, czy siłowym klinowaniu w szerokich rysach muszę przyznać, że jestem zaskoczony. Zarówno głowica, usytuowana na dwóch nitach, jaki i rękojeść ani drży! Czekany Cassin X-Dream najbardziej mogę polecić osobom, które cenią sobie lekkość i wygodę podczas zimowego wspinania w górach.

Piotr Sułowski (KW Warszawa)