Pik Korżeniewskiej – szczyt położony w górach Pamir w północno-wschodniej części Republiki Tadżykistanu, przeszło 300 km od stolicy kraju Duszanbe. Góra wchodzi w skład tzw. Śnieżnej Pantery.
Kopuła Szczytowa Piku Korżeniewskiej Fot. Magdalena Prask
Wysokość: 7105m n.p.m.
Lokacja: Tadżykistan
Pierwsze wejście: 1953r.
Pierwsze wejście zimowe: 1986
Opis
Pik Korżeniewskiej– Pik Korżeniewskiej (7.105m npm) szczyt położony w górach Pamir w północno-wschodniej części Republiki Tadżykistanu, przeszło 300 km od stolicy kraju Duszanbe. Jest jednym z pięciu najwyższych szczytów byłego ZSSR, których zdobycie upoważnia do otrzymania rosyjskiego wyróżnienia alpinistycznego Śnieżnej Pantery. Jest trzecim co do wysokości szczytem Pamiru (po Piku Somoni / Komunizma 7.495 m npm oraz Piku Lenina 7.134m npm).
Nazwa
Góra została odkryta przez rosyjskiego geografa N.Korżeniewskiego, który nazwał szczyt imieniem swojej żony Eugenii.
Historia zdobywania
Pierwszego wejścia na szczyt dokonał w 1953 roku A. Ugarow w ramach rosyjskiej ekspedycji.
Ważniejsze wejścia
Nikt nie dodał przejść.
Drogi
Na szczyt wiedzie wiele dróg o różnych wycenach.
Droga Klasyczna
Klasyczna droga na szczyt Pik Korżeniewskiej (pierwsze przejście w 1966r.) wyceniana jest na 5A wg. skali rosyjskiej.
Pik Korżeniewskiej z zaznaczoną drogą klasyczną. Fot. i topo: Magdalena Prask
Opis drogi z obozami
Klasyczna droga prowadzi z bazy położonej na Polanie Moskiwna na wysokości 4.200m npm niedaleko zbiegu lodowców Waltera i Moskwina. Tuż za bazą trzeba pokonać jęzor lodowca - w większości idzie się po lodzie – konieczne raki. Następnie droga wspina się po kamienistym zboczu skalistego masywu. Idąc po kamieniach i osypujących się piargach droga po ok 3-6 godz (w zależności od aklimatyzacji) dochodzi do Obozu 1 „niższego” położonego na wys. 5.100m npm poniżej granicy śniegu. Dalej wąskim, śnieżnym i stromym kuluarem droga wiedzie do położonego na 5.300m npm Obozu 1 „wyższego”.
Lokalizacja Obozu 2 jest zmienna w każdym sezonie. Zależy to od warunków jakie panują na lodowcu – m.in. od ilości śniegu, od lokalizacji szczelin. Nawet w ciągu jednego sezonu Obóz 2 zmienił w 2012r. swoją lokalizację.
Z Obozu 1 „wyższego” idąc stromą śnieżną ścianą droga wychodzi na grań, gdzie na wys. ok. 5.700m npm można rozbić Obóz 2 „niższy”. Odbijając w prawo, idąc dalej granią w bezpiecznej odległości od skalistej ściany masywu Piku Korżeniewskiej na wys ok 5.750m npm zlokalizowany był (na początku sezonu 2012r.) Obóz 2 „wyższy”. Obóz ten w poprzednich latach usytuowany był jeszcze wyżej na wys 5.800m npm na trawersie wiodącym do Obozu 3, dosłownie pod skalnym okapem ściany masywu Piku Korżeniewskiej.
Pod koniec sezonu 2012r. Obóz 2 zupełnie zmienił swoją lokalizację – został przeniesiony na wys 5.600m npm. (idąc z Obozu 1 „wyższego” należało na stromej śnieżnej ścianie odbić w prawo dużo poniżej dojścia na grań, omijając olbrzymią szczelinę. Obóz zlokalizowany został nieco na lewo od bardzo stromego zbocza prowadzącego do Obozu 3). Reasumując – lokalizacja Obozu 2 jest zmienna.
Obóz 3. Fot. Magdalena Prask
Obóz 3 zlokalizowany jest na 6.100m npm na niewielkiej przełęczy tuż pod skalnym ramieniem prowadzącym wprost na szczyt. Jest tu mało miejsca na dosłownie 3-4 namioty. Powyżej Obozu 3 droga prowadzi bardzo stromym fragmentem grani skalno-śnieżnej (odcinek ok. 50 metrów). Potem nieco łagodniej, ale z bardzo dużą ekspozycją po obu stronach, już tylko po śniegu do Obozu 4. Jest kilka możliwości na rozbicie Obozu 4 – dobre miejsce na namioty jest na wys. 6.300m npm i 6.400m npm.
Z Obozu 4 na szczyt droga prowadzi po wąskiej, miejscami bardzo wąskiej grani. Dopiero poniżej głównej kopuły szczytowej trasa nieco się zmienia: najpierw trzeba wznieść się bardzo stromą ścianą śnieżną, następnie trawersując w prawo wejście na kamienistą kopułę. Po ok. 20 minutach dochodzi się na wierzchołek – obszerną śnieżną platformę.
Pik Korżeniewskiej - na szczycie. Fot. Magdalena Prask
Informacje praktyczne
Najlepszy termin na zdobywanie góry: lipiec - sierpień
Czas potrzebny na zdobycie góry: 14-21 dni (przy założeniu braku aklimatyzacji)
Aklimatyzacja: np. Pik Chetiroch
Stopień trudności: 5A (skala rosyjska)
Pozwolenia: podobno wymagane – wszystkim zajęła się jednak agencja
Mapy: brak info
Literatura: brak
Warto wiedzieć
Warunki śniegowe i lodowcowe zmienne każdego roku. Od tego zależne usytuowanie obozów wysokościowych. Stare poręczówki ze względów bezpieczeństwa nie nadają się do użycia - a co do zasady są przykryte śniegiem / niedostępne. Nowe poręczówki (2012r. krótkie poręczówki w 2-3 miejscach) są wieszane przez przewodników wprowadzających swoich klientów – w innym przypadku trzeba być przygotowanym na własną asekurację).
W agencji, która zarządza bazą na Polanie Moskwina można wykupić tzw. pakiety:
-
pełen 2.200 EUR obejmuje m.in. transport z Duszanbe do Jirgital i noclegi po drodze, przelot helikopterem do bazy, nocleg w bazie, pełne wyżywienie w bazie, możliwość korzystania z infrastruktury w bazie
-
mały 1.300 EUR obejmuje m.in. transport z Duszanbe do Jirgital i noclegi po drodze, przelot helikopterem do bazy, możliwość rozbicia własnego namiotu na terenie bazy
Niezbędny sprzęt
Buty „wysokościowe” z wewnętrznym botkiem, raki, czekan, uprząż, lina, kask, szable śnieżne, śruby śnieżne, kask, karabinki , jumar, ósemka, okulary przeciwsłoneczne kat 4.
Dojazd
z Duszanbe do Jirgital:
-
w ramach pakietu wykupionego w agencji – transport gratis
-
wynajęcie transportu w agencji: 160 EUR / os w obie strony
-
wynajęcie taksówki we własnym zakresie (przy 4-5 osobach): ok 100 USD / os w obie strony
z Jirgital do Bazy (na Polanie Moskwina):
- helikopterem zarezerwowanym za pośrednictwem agencji: koszt w ramach wykupionego w agencji pakietu – gratis; zakup poza pakietem – 700 EUR / os w dwie strony
Noclegi
Baza jest usytuowana na Polanie Moskiwna na wysokości 4200m n.p.m. Na dość obszernym, kamienistym terenie zlokalizowany jest agencyjny obóz, gdzie możliwy jest nocleg w namiotach lub małych domkach (osoby z „dużym pakietem” bezpłatnie, osoby z małym pakietem oraz bez pakietu – 8-10 EUR / noc). Ci, którzy nie wykupili w agencji pakietu mogą swój namiot rozbić na obrzeżach Polany Moskwina.
W „agencyjnym” obozie zlokalizowany jest stojący tutaj na stałe budynek zwany „szklarnią”. Jest to rodzaj świetlicy i stołówki – osoby bez pakietu i z małym pakietem mogą wykupić tu posiłki. Tu też można skorzystać z bezprzewodowego internetu (10 EUR / 1 godzina).
Bardziej szczegółowe informacje wraz z relacją z wyprawy znajdziecie na http://magdalenaprask.pl/pamir-expedition-2012/
Opracowała: Magdalena Prask www.magdalenaprask.pl
Cytaty
o Piku Korżeniewskiej i Piku Somoni:
"Dwie sąsiednie góry nieustannie na siebie patrzą,
ale nigdy się nie spotkają."
(Kirgiski Pasterz Ergeszele, 1989 r.)
Zdjęcia
Zdjęcia wraz z opisami drogi na www.magdalenaprask.pl