Żabi Koń (sł. Žabí Kôň, niem. Simon-Turm) to szczyt w kształcie płetwy w grani Tatr Wysokich, znajdujący się pomiędzy Rysami (oddzielony Żabią Przełęczą) a Żabią Turnią Mięguszowiecką. Słynie z imponującej, "jak brzytwa" grani. Najłatwiejszą drogą wejściową jest wschodnia grań.
.jpg)
fot. gekony.wordpress.com
Wysokość: 2291 m n.p.m
Lokalizacja: Tatry Wysokie / Polska-Słowacja
Pierwsze wejście: 1905, 12 września - Katherine Bröske i Simon Häberlein.
Pierwsze wejście zimowe: 1913, 26 marca - Alfréd Grósz i Tibold Kregczy (wschodnią granią).
Opis
Turnia swoją nazwę zawdzięcza Klimkowi Bachledzie, który schodząc z Rysów wraz z Januszem Chmielowskim i Jędrzejem Marusarzem Jarząbkiem w 1905 roku nazwał turnię "koniem" ze względu na jej wygląd. Chmielowski z kolei dodał "Żabi", ze względu na nieodległe Żabie Stawy Mięguszowieckie.
Żabi koń znajduje się na granicy polsko - słowackiej w Tatrach Wysokich, w głównej granii Tatr Wysokich oddzielającej dwie doliny : Rybiego Potoku (od północy) i Żabiej Mięguszowieckiej (od połdunia, stanowi ona odgałęzienie Doliny Mięguszowieckiej ). Grań wschodnia szczytu podzielona jest na dwa odcinki: Górny Koń i Dolny Koń. Górny Koń charakteryzuje się większym nachyleniem natomiast Dolny jest bardziej łagodny.
Żabi Koń ma kształt wąskiej płetwy od strony południowej i północnej, natomiast od wschodniej i zachodniej strony przypomina ostą iglicę. Mimo niezbyt imponującej wysokości, Żabi Koń zaliczany jest za jeden z najtrudniej dostępnych w Tatrach (zdecydowanie wymaga umiejętności taternickich). Wysokość ściany południowej wynosi 120 metrów, natomiast północnej 150 metrów.
Historia zdobywania
Żabi Koń długo uchodził za jeden z trudniejszych szczytów. Słowacy długo uważali, że zdobycie go można nazwać mianem " taternickiej matury".
Pierwszymi zdobywcami szczytu byli Katherine Bröske i Simon Häberlein, 12 września 1905 roku, którzy weszli 120 metrową ścianą południową tzw. Drogą Haberleina. Autor pierwszego przejścia nazwał (zgodnie z przysługującym mu prawem) go Simon-turm, czyli Turnią Szymona.
Co ciekawe, dzień wcześniej padły słowa Klimka Bachledy: "Jesce sie ten nie urodził, coby na te turnie wylazł!".
Dwa lata później zespół Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys i Aleksander Znamięcki pokonują grań. Nie zachowała się piśmienna relacja z ich przejścia. Pierwszego wejścia zimowego dokonali Alfréd Grósz i Tibold Kregczy, 26 marca 1913 roku - zrobili to wschodnią granią.
Kilkanaście lat później, 16 czerwca 1929 roku została również pokonana przez Bronisława Czecha, 19 letniego Wiesława Stanisławskiego i 16 letnią Lidę Skotnicównę,150 metrowa ściana północna, uchodząca bardzo długo za najtrudniejszą (Droga Stanisławskiego).
O historii zdobywania Żabiego Konia polecam poczytać sobie artykuł Grzegorza Folty "Żabi Koń. Mały wielki szczyt" w Górach (nr 219; sierpień 2012)
Drogi
Wschodnią Granią III (tzw. Grań Żabiego Konia)
Północna Ściana
Południowa Ściana
Droga Pokutników V
Droga Litvániego V, A1
Droga Narkiewicza V
Znasz drogi na tej górze? Podziel się nimi.
Komentarze obsługiwane przez CComment