Walter Bonatti

Walter Bonatti

Walter Bonatti  był legendą wspinania we Włoszech. Wybitny alpinista, który wyprzedzał swoje czasy. Do jego największych osiągnięć należą takie przejścia jak: nowa droga na północnej ścianie Matterhornu solo, nowa droga solo na południowo-zachodnim filarze Petit Dru, wejście na Gasherbrum IV. Autor książek o tematyce wspinaczkowej.

Data i miejsce urodzenia: 22 lipca 1930 w Bergamo

Data i miejsce śmierci: 13 września 2011,  w Rzymie

Biografia

Urodził się 22 lipca 1930 roku w Bergamo. W dzieciństwie żył w miejscowości Monza, która była daleko od gór. Każdy dzień spędzony w górach uważał za święto. Wakacje spędzane u swojego wujka w Bergamo były zawsze pełne przygód.

Szkołę podstawową ledwie ukończył. Potrzebna była jednak ona po to, aby dostać pracę. Okres II Wojny Światowej był ciężkim czasem, a po wojnie było jeszcze trudno o pracę. Walter postanowił kontynuować edukację. W ciągu dnia pracował, wieczorami uczęszczał do szkoły wieczorowej, a w weekendy spędzał w górach. Po otrzymaniu dyplomu rozpoczął pracę jako księgowy. Lecz wkrótce zdał sobie sprawę, że matematyka to nie jego działka. Postanowił, że zwiąże życie z górami.

W 1954 roku został przewodnikiem górskim, a trzy lata później przeprowadził się do Courmayer pod Mont Blanc. Tutaj jego prawdziwe życie się rozpoczęło.
Lista jego osiągnięć górskich jest długa i można by obdzielić nią 5 ludzi, a i tak byliby wtedy wybitnymi wspinaczami. Zacznijmy w takim razie od początku. Pierwszą ważną wspinaczką było pierwsze wejście na wieżę Grignett, następnie wspinaczka na 1000 metrową południowo-zachodnią ścianę Croz dell' Altissimo w Dolomitach. Dokonał pierwszego powtórzenie diretissimy ściany. Później skoncentrował się na wspinaczce w grupie Masino-Bregaglia. To działo się w 1949 roku (miał 19 lat), lecz wszystkie te wspinaczki były wstępem do północnej ściany Grandes Jorasse.

Jego celem było przejście drogi Cassina na Filarze Walkera, a trzeba pamiętać, że wtedy była to jedna z najtrudniejszych wspinaczek alpejskich na świecie. Po kilku nieudanych próbach wbił się w ścianę z Andrea Oggioni (późniejszy wieloletni partner i przyjaciel), Emilio Villa i Mario Bianchi. Wcześniej "rozgrzewkowo" wspiął się z Oggionim i Villa na Aiguille Noire de Peuterey. Po 3 dniach przeszli drogę Cassina. Było to dopiero 4 powtórzenie drogi, a Bonatti miał wtedy 19 lat.

Kolejne przejście to dziewicza wschodnia ściana Grand Capucin w roku 1951. Wraz z Luciano Ghigo przeszedł tą wymagającą ścianę w trzecim podejściu. Pierwsze polskie przejście tej linii należy do Jana Długosza i Czesława Mamotiuka

Następny cel to północna ściana Tre Cime Di Lavaredo w zimie. Bonatti do tego przejścia przygotował się porządnie. Wraz ze swoim partnerem Carlo Mauri z Lecco postanowili najpierw zdobyć południkowy filar Tofana di Rozes. Kiepska pogoda nie pozwoliła osiągnąć im celu, lecz zyskali bezcenne doświadczenie przed finalnym przejściem. W lutym 1953 wbili się w ścianę wybierając Drogę Cassina. Wspinaczka zajęła im 3 dni, a warunki były ciężkie (-24°C o świcie). Po 3 dniach odpoczynku przeszli kolejny klasyk rejonu, Comici-Dimai na najwyższej Cimie.

Walter Bonatti został zakwalifikowany do narodowej włoskiej wyprawy na niezdobyty K2, był najmłodszym uczestnikiem ekspedycji. 24 letni Włoch miał swój udział w zdobyciu szczytu przez Lino Lacedelli i Achille Compagnoni. Bonatti i paru uczestników próbowali wynieść tlen do obozu IX, jednakże kiepska widoczność sprawiła, że zabłądzili i byli zmuszeni biwakować na wysokości 8000 metrów, bez namiotu i śpiworów.

Jedną z jego największych wspinaczek było przejście południowo-zachodniego Filara Petit Dru w 1955. Próbował tą górę zdobyć parę razy, lecz góra była zawsze mocniejsza. Wielkim problemem był Kuluar pomiędzy Petit Dru i Flammes de Pierre. Ostatnią próbę postanowił zrobić solo. Droga zajęła mu 6 dni i 5 nocy. W lipcu 2005 roku duży obryw skalny sprawił, że część Drogi Bonattiego przestała istnieć.

Jako że w 1957 Bonatti przeniósł się do Courmayer, to miał zdecydowanie blisko do rejonu Mont Blanc, gdzie zresztą wiele się wspinał. Warto wspomnieć o nowej drodze na Wielki Filar Narożny na wschodniej ścianie Mont Blanc zwanej ścianą Brenva. Powtórzył wiele dróg w masywie Mont Blanc: takich jak Żebro Brenva, Droga Major (solo), Piore, Grań Innominata i Grań Peuterey, Czerwony Filar Brouillard. Wraz ze swoim wieloletnim przyjacielem Oggioni powtórzyli wiele ekstremalnych dróg tamtych czasów.

Wspinał się w Patagonii, a wielkim wyczynem było wejście na Gasherbruma IV (7980m) wraz z Carlo Mauri w 1958 roku.

Tragicznie skończyła się próba przejścia Centralnego Filara Freneya, na Mont Blanc. Zginął wtedy Andrea Oggioni, oraz 3 francuskich alpinistów. Z gór wrócił tylko Bonatti i 2 francuzów. Po tym wydarzeniu Bonatti zdecydował się porzucić ekstremalną wspinaczkę, lecz z wędrówki po górach nie zrezygnował

Ciekawą przygodą była pierwsza wyprawa dookoła Alp na nartach w 1956 roku. Bonatti wraz z 3 przyjaciółmi zrobili 1795 kilometrów na nartach (73 kilometry przewyższeń) w 66 dni. Podczas tej "wycieczki" weszli na parę popularnych gór (np. Ortler, Mont Blanc).

Chyba największym osiągnięciem Bonattiego było przejście północnej ściany Matterhornu solo zimą. Nic dodać, nic ująć.

W setną rocznicę pierwszego wejścia na Matterhorn Walter Bonatti zdecydował się na ostatnią wielką wspinaczkę w swojej karierze. Północna ściana Matterhornu to jedna z najbardziej ambitnych alpejskich ścian. Nie posiadała żadnej direttissimy. Bonatti już wcześniej myślał o wytyczeniu takiej drogi. Pierwsza próba z Gigi Panei i Alberto Tassottim skończyła się w załamaniu pogody. Później - z braku woli walki przyjaciół - Włoch zdecydował, że następnym razem spróbuje samotnie wytyczyć nową linię.

Problem został rozdmuchany przez media, w związku z tym Bonatti zdecydował się na "podchody" z reporterami. Wraz z trzema przyjaciółmi wybrał się na nartach w okolice ściany. Tam miał zdeponowany sprzęt. Następne 4 dni to tylko on, zimno, techniczne trudności i wola walki. Zwieńczeniem tego wyzwania była nowa droga zimą, samotnie na północnej ścianie Matterhornu.

Walter Bonatti 1965
 
Fot. letemps.ch

Po tym przejściu Bonatti wycofał się z uprawiania alpinizmu. Miał wtedy zaledwie 35 lat. W późniejszych latach zajął się podróżamwi.

Walter Bonatti zmarł 13 sierpnia 2011 roku w Rzymie. Miał 81 lat.

Dokonania górskie

Alpy

Himalaje

Inne

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

 

 

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

Dorzuć cytaty w komentarzach ;)

Zdjęcia

  • Autor: letemps.ch
  • Autor: Brak danych
  • Autor: ?
  • Autor: Fot. Arch. Walter Bonatti
  • Autor: Brak danych
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Brak danych
  • Autor: Brak danych
  • Autor: Brak danych
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. www.journalofmountaineering.com
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. Giulio Malfer
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. www.gore-ljudje.net
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti
  • Autor: Fot. blog.panorama.it
  • Autor: Fot. giannibugnosagace.tumblr.com
  • Autor: Pascal Tournaire
  • Autor: Fot. arch. Walter Bonatti

Filmy

Nie ma jeszcze filmów. Możesz dorzucić linki w komentarzach, a zamieścimy!

Powiązane artykuły