Dolina Staroleśna
Dolina Staroleśna to jedna z największych dolin tatrzańskich. Dolina w dolnej części jest zalesiona. Łagodnie podchodzi do górnej części, gdzie rozszerza się i układa tarasowo progami, rozgałęziając się w szereg kotlin i mniejszych dolin i podchodząc pod główną grań Tatr Wysokich. W dolinie znajdują się liczne szlaki turystyczne, nas w tym opracowaniu interesuje głównie pod kątem znajdujących się w niej lodospadów. Te łatwiej dostępne jak Zahradki czy Veverkov aż proszą się o wspinanie.
Dojazd
Do Starego Smokowca, z którego wyjeżdżamy na Hrebeniok kolejką szynową, lub podchodzimy zielonym szlakiem ok. 30minut - najwygodniej dojechać samochodem, Od strony Krakowa jedziemy „zakopianką” , w Nowym Targu kierujemy się na przejście w Jurgowie, a później „Cestą Swobody” jedziemy „za znakami” na Stary Smokowiec.Zostawiamy samochód na płatnym 5,6E parkingu – aczkolwiek w przypadku gorszej pogody – ergo mniejszej liczny turystów zdarzało mi się nie spotkać parkingowego.
Na powyższym rysunku mamy rozkład lodospadów po slowackiej stronie Tatr.
Zahradky to nr 39.
W Staroleśnej znajdują się z : Zahradky, Prawe Zahradky, Veverkov,Grószov Lad 1, Grószov Lad2,Bibin Lad, Sasov Lad, wszystko to są typowe lodowe linie.
Veverkov a przede wszystkim Zahradky to popularne bardzo linie ale przybycie na nie wcześniej niż wyjazd pierwszej kolejki na Hrebeniok gwarantuje bezproblemowe wbicie się w drogę, a podejście pozwoli rozgrzać mięśnie.
Opis Rejonu
Najpopularniejszym lodospadem rejonu są linie Zahradky oraz Prave Zahradky , kolejny to Veverkov – o ich popularności decyduje czas podejścia – od Hrebenioka pierwsze dwa osiągamy w 20 minut, do Veverkova dojdziemy w mniej więcej godzinę. Lody o różnych trudnościach pozwolą się powspinać większości wspinaczy – choć pod tym względem wydaje mi się, że atrakcyjniejsza jest Biała Woda – blisko siebie nagromadzone jest znacznie więcej lodospadów. Lodospady są wyposażone w stanowiska ze spitów, czy też pętli jak np. ostatni zjazd z Zahradek – więc do wspinania wystarczy nam 2x50m liny, komplet śrub lodowych różnych długości, ekspresy oraz sprzęt osobisty.
O czym należy pamiętać
Wspinanie na Słowacji jest legalne tylko i wyłącznie dla osób zrzeszonych w klubach wysokogórskich. Brak legitymacji, może skutkować „pokutą”. Kolejną ważną sprawą jest ubezpieczenie. W przeciwieństwie do TOPR, akcje słowackiej HZS są płatne. Jeśli okazjonalnie pojawiamy się „na wescie” czy Słowacji można wykupić sobie ubezpieczenie turystyczne z dodatkową opłatą obejmującą uprawianie sportów ekstremalnych. Z moich prywatnych kalkulacji wynika, że przy częstszych wyjazdach najlepiej być członkiem Oeav – nie dość że jesteśmy zrzeszeni w klubie wysokogórskim to od razu mamy całkiem sprawnie działające ubezpieczenie. W obu wypadkach należy posiadać jeszcze kartę EKUZ. Telefon alarmowy „zachranki” to 18300.