Kościelec / Droga Stanisławskiego V-

Droga Stanisławskiego V- - jedna z najpopularniejszych kursowych dróg na zachodniej ścianie Kościelca. Wytyczona w 1928 roku, daje nam pogląd, jak wspinano się w czasach międzywojennych. Potocznie stosuje się również nazwę "Komin Stanisławskiego" (Nie mylić z Kominem Świerza). Zimą droga jest o wiele większym wyzwaniem, nawet przy dobrych warunkach.

Należy zwrócić uwagę, że Stanisławski jest często mokry. Mimo tego da się go zrobić jak jest tak "względnie mokry" niż jak "bardzo" :).

Droga Stanisławskiego, Droga Gnojka na Kościelcu

Droga Stanisławskiego (niebieska) i Droga Gnojka (czerwona) na Kościelcu. Fot. daniel3ttt.bikestats.pl

Wycena: V-

Długość: 110 metrów / 4 wyciągi

Czas przejścia: 2-3 godziny

Lokalizacja: Kościelec

Uroda: sam oceń w gwiazdkach

Wystawa: Zachodnia

Charakter: Zacięcia / Komin / Grzędy skalne

Zagrożenia obiektywne:

Pierwsze przejście: 1928 rok - Wiesław Stanisławski, Justyn Wojsznic

Pierwsze przejście zimowe: 1947 rok

Dojście

Z schroniska w Murowańcu docieramy na przełęcz Karb, skąd wyraźną ścieżką trawersujemy poniżej ściany Kościelca. Z czasem ścieżka zacznie wznosić się do góry. Idziemy nią pod Drogę Stanisławskiego, której start znajduje się na prawo od - 20 metrów powyżej - Komina Świerza (wybitnej formacji, przecinającej ścianę). Uwaga na spadające kamienie!

Opis

Startujemy charakterystyczną skośnym zacięciem, którego trudności systematycznie rosną. Po około 40 metrach wchodzimy na skalną półkę, gdzie znajdziemy stanowisko (spit i hak). Tutaj warto założyć stanowisko, by nie mieć przesztywnienia na linie, oraz by nie zakładać stanowiska na dole w kominie (spadające kamienie).

Drugi wyciąg rozpoczyna się 10 metrowym poziomym trawersem (tutaj zginął Mieczysław Świerz), który doprowadza nas do dużej dolnej platformy w kominie. Idziemy do góry kominem o zmiennej (lecz ciągle szerokiej) szerokości. Po drodze znajdziemy stałe haki i spity, lecz należy zwrócić uwagę, że trudności komina mogą być większe, ze względu na to, że komin często zamaka po opadach. Dochodzimy do charakterystycznej górnej platformy, z której wychodzą trzy "promieniste rysy". Tutaj zakładamy drugie stanowisko (spit i hak).

Z platformy startujemy skosem w prawo, najpierw przez połogą płytę (III), a następnie zacięciem (III+). Po około 30 metrach możemy założyć stanowisko, lub cisnąć do góry łatwym terenem do grani (grzbietu) gdzie możemy założyć stanowisko, aby uniknąć przesztywnienia liny.

Grzbietem do góry (miejsce III), stanowisko zakładamy przy dużym bloku z pętlami. Tam już rozwiązujemy się i wchodzimy na szczyt Kościelca.