Trawers Zamarłej V to droga dość wyjątkowa w skali tatrzańskiej droga, biegnąca trawersem w poprzek ściany Zamarłej Turni. Najładniejszy jest oczywiście fragment środkowy (wspólny z kombinacją Festiwal Granitu), ale całość zasługuje na uwagę i może być dobrą opcją na połączenie z inną historyczną drogą (np. Stanisławski do Zmarzłej lub Lewi Wrześniacy. Opcjonalnie nowa droga Lato w Kobylanach).
Wycena: V
Asekuracja: R1
Długość: ~200m, 4 wyciągi
Czas przejścia: 2h
Lokalizacja: Dolina Pięciu Stawów / Zamarła Turnia
Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)
Wystawa: S
Charakter: trawersy
Okres do wspinania: wiosna, lato, jesień
Zagrożenia obiektywne: ?
Pierwsze przejście: 1932, 17 IX - Stanisław Motyka i Jan Sawicki.
Pierwsze przejście zimowe: ?
Najlepszy czas: ?
WHP II / 163
Dojście
Trawers Zamarłej dawniej był popularniejszy i zwyczajowo zaczynało się go od lewej strony (od Zmarzłej Przełęczy. Można tam dostać się czerwonym szlakiem (Orla Perć), ale najsensowniej jest go zrobić w kombinacji z wcześniej wymienionymi drogami. Ze szlaku dochodzimy na eksponowaną trawiastą półkę i zakładamy tam stanowisko (1 spit)
Opis
1. (II, 15m) Przewijamy się za filar, mijamy stanowisko z Mu-Mu-Mu (ew. można założyć tu stanowisko, będzie lepszy wgląd w naszego partnera), wchodzimy do zacięcia z Lewych Wrześniaków i po kilku metrach mamy wygodną półkę z stanowiskiem (haki + coś swojego dokładamy).
Początek trawersu. W akcji Ania Bulska
2. (V, 55m) Najciekawszy wyciąg na drodze. Wchodzimy w trawers i mamy kilkadziesiąt metrów ciekawego wspinania w trawersie. Momentami warto schodzić w dół, aby dobrze wykorzystać chwyty na półce.
Asekuracja jest w miarę ok, choć jest sporo starych haków. Należy uważać, aby nie przesztywnić liny za bardzo. Najlepiej dojść do stanowiska z Prawych Wrześniaków (łańcuch).
Widok na cały trawers. W akcji Jędrzej Złonkiewicz
3. (IV, 50m) Przechodzimy w prawo trudniejszy fragment i wchodzimy na trawiaste półki, którymi podążamy w prawo. Sporo łatwego terenu, a na końcu mamy trudniejszy fragment, którym przewijamy się do stanowiska z Motyki (2 ringi).
4. (III, 65m) Schodzimy trawiasto/skalną rampą w dół. Miejscami krucho, ale asekuracja w miarę ok. Jak rampa się kończy to schodzimy w dół do żlebu (krucho i asekuracja gorsza), przechodzimy go i możemy założyć stanowisko na łańcuchach ze szlaku na Kozią.
Ostatni wyciąg
Zejście
Szlakiem w dół :)
Sprzęt
Cytaty
"Trawers Motyki" Jest drogą niezwykła. W pewnym sensie wspinaczka w poprzek ściany jest bez sensu, bowiem jedna z klasycznych definicji powiada, że alpinizm to wchodzenie na szczyty i przełęcze wbrew trudnościom jakie nastręcza teren".
Zeszyt szkoleniowy R. Kardaś i W. Święcicki
Filmy
Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
Komentarze obsługiwane przez CComment