Droga Kutty IV+ na południowej ścianie Batyżowieckiego Szczytu przez wielu uważana jest za jedną z najpiękniejszych łatwych dróg o charakterze płytowym w Tatrach. Coś jest na rzeczy... Lite wspinanie, piękne płyty/zacięcia do samego końca, sprawiają, że Kutta jest drogą, którą zapamiętamy.

Kluczowy wyciąg na Drodze Kutty. Fot. Marta Ziembla

Wycena: IV+

Długość:  ok. 300 m

Czas przejścia: 4 godziny

Lokacja:  Batyżowiecki Szczyt

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: S

Charakter: płyty / zacięcia

Zagrożenia obiektywne: -

Pierwsze przejście: 1956, sierpień - Frantisek Kutta i towarzysz

Pierwsze przejście zimowe: ?

Kluczowe miejsce Drogi Kutty. Fot. Maciej Chmielecki

Dojście

Z Wyżnich Hagów żółtym szlakiem idziemy do Batyżowieckiego Stawu 2-3 godziny. Nie dochodzimy do samego stawu, lecz odbijamy w lewo i idziemy piargami w kierunku kościółka (Dużą kopę za stawem, możemy minąć z lewej, lub prawej. Z prawej jest o tyle lepiej, że wkrótce wejdziemy na ścieżkę (oznaczoną kopczykami), którą miniemy Kościółek z lewej strony, a później do góry pod południową ścianę Batyżowieckiego Szczytu. Około 1-1,5 godziny.

Opis

Startujemy z lewej strony kociołka, który często do lata jest wypełniony śniegiem. Systemem półeczek (III) idziemy skośnie w prawo, aż do podstawy małego, przewieszonego zacięcia, gdzie znajduje się stanowisko.

Drugi wyciąg zaczyna się ww. zacięciem (IV+), które wygląda trudniej niż jest w rzeczywistości. Następnie idziemy już połogim zacięciem, by po chwili odbić do góry do stanowiska.

Początek trzeciego wyciągu. Fot. Damian Granowski

Trzeci wyciąg idzie do góry, wprost do dużej półki, przechodzącej w dużą płytę przeciętą rysami. Idziemy półką w prawo, następnie przez płytę do góry, a następnie lekko w lewo do niezbyt wygodnego stanowiska (brak ringów, stare haki, lecz kostki i małe friendy siadną pięknie).

Maciej Chmielecki na kluczowym wyciągu. Fot. Damian Granowski

Czwarty, najbardziej imponujący wyciąg, to krótkie podejście do góry, a następnie trawers (IV+) po litej płycie po wykutych (?) stopniach do poziomej rysy, którą idziemy w lewo, a następnie 20-30 metrów do góry do stanowiska przy dużej trawiastej półce.

Stamtąd wprost do góry piątym wyciągiem, przez małe zacięcia, przewieszki do stanowiska.

Wspinaczka na Drodze Kutty. Fot. Julita Chudko

Szósty wyciąg najczęściej się chodzi, lekko w prawo do przełamania płyt (V). Za przełamaniem stanowisko. Można też odbić w lewo i systemem rys i zachodów (II/III) dotrzemy na grań. Stamtąd dwa (?) wyciągi granią do stanowiska zjazdowego.

Siódmy wyciąg to trójkowe wspinanie wprost do dużej, osłoniętej półki na grani, gdzie po prawej znajdziemy stanowisko zjazdowe.

Zejście

7 zjazdów, wzdłuż linii drogi.

Sprzęt

Zestaw standardowy.

Wspinacz na kluczowym wyciągu Kutty. Fot. Marta Ziembla

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Przez wielu uważana jest za najpiękniejszą drogę płytową o takich trudnościach w Tatrach.

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Linia drogi Kutty. Opracowanie: Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)