Mały Kieżmarski Szczyt / Północno-zachodnia grań III

Mały Kieżmarski Szczyt / Północno-zachodnia grań III

Północna zachodnia-grań III Małego Kieżmarskiego Szczytu. Zwana też Filarem Grosza, co jest błędne (patrz "ciekawostki") Ma 920 metrów deniwelacji, maksymalnie III trudności i mnóstwo łatwego terenu. W sprzyjających warunkach jest to kapitalna alpiniada, gdzie zimą lawirując w okolicach grani możemy unikać (jeśli ktoś woli) trudnego terenu skalnego, na rzecz pól śnieżno/lodowych.

Wycena: III

Asekuracja: R2 (II)

Długość:  920 m deniwelacji

Czas przejścia: 4,5 godziny

Lokacja:  Mały Kieżmarski Szczyt

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: NW

Charakter: alpejski - pola śnieżne, trawki, śnieżno/lodowe kuluary, fragmenty skalne, grańki.

Zagrożenia obiektywne: lawiny na podejściu, zejściu.

Pierwsze przejście: 1912 - A. Grosz, T. Kregczy, L. Rokfalusy

Pierwsze przejście zimowe: 1951, 24 marca - F. Eichler, K. Johanowski, F. Kroupa, J. Mazacek

WHP tom 22, droga nr. 3379

PJ (Mały Kieżmarski Szczyt) droga nr. 95

Północna ściana Małego Kieżmarskiego Szczytu. Z prawej strony widoczna północna-zachodnia grań. Fot. dg

Dojście

Z schroniska kierujemy się w stronę Doliny Dzikiej i pod ścianami odbijamy w lewo, pod interesujący nas wariant. Podejście zajmuje około 20-30 minut.

Opis

Grań ma kilka wariantów startowych o różnych trudnościach, które wyprowadzają na Małą Złotą Kazalnicę. W WHP są to warianty (A, B, C). Jest jeszcze D, który podejrzewamy, że jest błędnie wyrysowany na rysunku. Prawdopodobnie Droga Żuławskiego, biegnie tak, jak jest opisana w moim opracowaniu.

Piątkowy wariant do grani. Chodzony, ale nie znamy autorów pierwszego przejścia.

Planowaliśmy wariant za V, ale były już na miejscu dwa zespoły, więc zdecydowaliśmy się na wtrawersowanie w grań drogą Żuławskiego M3, która jest świetną propozycją dla początkujących wspinaczy zimowych. Trawiasty (z fragmentami skalnymi) zachód wyprowadza nas na pole śnieżne poniżej Pośredniej Złotej Kazalnicy.

Tomek Olszewski nad Małą Złotą Kazalnicą

Ogólnie teren powyżej przedstawia trudności I-II. Przynajmniej tak ja szliśmy, z ominięciem grani do Złotej Turni. Co do zasady poruszamy się jak teren puszcza :).

Tam wbijamy się z prawej strony turni i skalno/trawkowym terenem (trawiasta rynna i wyjście w prawo na grańkę) wychodzimy na wypłaszczenie za Pośrednią Złotą Kazalnicą (słow. Ušatá Stráž). Teren jest w miarę łatwy (sporo bloków skalnych i idziemy z prawej strony grani mijamy wierzchołek Wielkiej Złotej Kazalnicy.

Dojście pod Wielką Złotą Kazalnicę

Łatwy teren nad Wielką Złotą Kazalnicą

Teraz przewijamy się na lewą stronę grani i trawersujemy poziome jakieś 30-40 metrów i następnie śnieżnymi polami kierujemy się ponownie w stronę grani. Trawersujemy w lewo pod spękane przewieszki i małym kuluarem (krucha skała) wychodzimy ponownie za grań.

Pod tymi kruchymi przewieszkami najlepiej przebić się na drugą stronę grani

Idziemy łatwym, śnieżnym terenem w górę, aż na siodełko pod ostatnimi spiętrzeniami Złotej Turni. Odbijamy w prawo i wychodzimy na siodełko. Tutaj latem prawdopodobnie można iść do góry granią (trudności III. W WHP to prawdopodobnie fragmenty (J, K). My zeszliśmy z siodełka śnieżnym zachodem w dół, do wybitnego żlebu omijającego Wierzchołek Złotej Turnii.

Pola śnieżne doprowadzające pod Złotą Turnię

Bartek Raczyk w kuluarze doprowadzającym do Niemieckiej Drabiny

Żlebem (miejsce II) około 100-150 metrów Niemieckiej Drabiny, gdzie istnieje możliwość łatwego wycofu do Doliny Kieżmarskiej (uwaga na lawiniasty teren).

Dojście do Niemieckiej Drabiny

Niemiecka Drabina, z lewej strony Złota Turnia

Idziemy zachodem w prawo do siodełka w grani. Przewijamy się na prawą stronę i podążamy do góry systemem rożnych kuluarów i żlebików. Ogólnie jak puszcza (miejsca II).

Dojście na grań

Graniówka w górnej części Grosza

W pewnym momencie wychodzimy na grań, którą idziemy jakieś 100 metrów (miejsca II, może III się trafiła) do dużej platformy, gdzie trudności ponownie odpuszczają. Do wierzchołka jest około 150 metrów terenu turystycznego i sprawny zespół może właściwie się rozwiązać.

Tuż przed szczytem Małego Kieżmarskiego

Piotr Tomala pod wierzchołkiem

Zejście

Małego Kieżmarskiego Szczytu polecane jest zejście w kierunku Huncowskiej Przełęczy. Stamtąd schodzimy żlebem do Huncowskiej Doliny. Następnie czerwonym szlakiem na Rakuski Przechód i do schroniska. Około 2 godzin.

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

 

Ciekawostki

Po publikacji opisu drogi w styczniu 2020 roku miałem ją opisaną jako "Filar Grosza". Wkrótce odezwał się do mnie Piotrek Zieliński z wątpliwościami nazewniczymi co do Drogi Żuławskiego (wariant do grani). Podesłałem je również Grześkowi Folcie. Przy okazji Grzesiek zasugerował, że nazwa Filar Grosza jest błędna i została parę lat temu podana w internecie, zyskując popularność. Zawsze to była Północno-zachodnia Grań Małego Kieżmarskiego Szczytu (fakt, że jednym z autorów był Alfred Grosz). Tak też na Słowacji ją określają.

Dlatego zmieniłem opis na Północno-zachodnia grań MKS :-). Choć mam wątpliwości, czy nazwa się przyjmie w polskim środowisku wspinaczkowym. Raczej ogół lubi iść na łatwiznę, a "Filar Grosza" jest dość chwytliwy :).

Kilka słów od Grześka Folty

"Pierwsze przejście omawianej drogi miało miejsce latem 1912 roku. W październiku Taternik informuje o wejściu na "Mały Kieżmarski Szczyt północno-zachodnią krawędzią", ale już w grudniu sam autor Alfred Grosz, również w Taterniku, podaje szczegółowy opis drogi określając ją "północno-zachodnią granią". Zatem nazwę tę wprowadził sam Grosz, co akurat nie powinno dziwić, bo czasy nieskromnego nazywania miejsc od swojego nazwiska minęły nieco wcześniej. W 1926 roku droga trafia na karty przewodnika Chmielowskiego i Świerza, jako "północno-zachodnia grań". Po II wojnie zdarza się jednak, że formacja nazywana jest czasem "północno-zachodnim filarem".

Wracając do 1912 roku Alfred Grosz współuczestniczył wówczas również w pierwszym przejściu południowej ściany... Kieżmarskiego Szczytu. Droga ta prowadziła prawym jej filarem, ale ponieważ do 1930 roku była to jedyna droga w całej ścianie, to przykładowo w 1926 roku w czwartym tomie przewodnika Chmielowskiego i Świerza określana jest dość enigmatycznie "Kieżmarski Szczyt od południa".

Nie mam pewności, kto jako pierwszy użył w przypadku tej właśnie drogi określenia Filar Grosza, ale jeśli nawet Paryski sam jej nie stworzył (a raczej jednak stworzył), to z pewnością spopularyzował ją w 22 tomie swojego przewodnika (przykładowo u Puškáša w 1957 roku mamy po prostu prawy filar ściany). Natomiast w przypadku prawego filara północnej ściany Małego Kieżmarskiego Szczytu zdecydował się zostawić istniejącą od początku autorską nazwę "północno-zachodnia grań". Zrobił to prawdopodobnie by po prostu nie tworzyć zamieszania, ale też z powodu samego charakteru formacji i z szacunku do nazewnictwa pierwotnego.

Kilka lat temu określenie "Filar Grosza" zaczęło być używane niezgodnie z tradycją nazewniczą w kontekście pn.-zach. grani właśnie. Internet nie zadaje "zbędnych pytań" i tak "powstało" nowe pojęcie, a dziś większość taterników nawet nie jest świadoma, że tuż za miedzą po przekątnej znajduje się drugi Filar Grosza. Drugi, a raczej należałoby rzec pierwszy i właściwy, bo jego nazwa ma dobre kilkadziesiąt lat."

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Północno-zachodnia grań III / Mały Kieżmarski Szczyt
Północno-zachodnia grań z wyrysowanymi wariantami startowymi. Opracowanie: Damian Granowski

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

13 marca samotnie przeszedł ją Kacper Tekieli (w czasie1 godz. 58 minut). Nakręcił kilka ujęć ;)

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Powiązane artykuły

Szarpane Turnie / Droga Motyki V

Szarpane Turnie / Droga Motyki V

Zadni Granat / 47 Rocznica V+

Zadni Granat / 47 Rocznica V+

Kieżmarska Kopa / Polski Kut M6

Kieżmarska Kopa / Polski Kut M6