Po zakończeniu głównego etapu prac ekiperskich, zapraszamy do ponownego odwiedzania niepowtarzalnego rejonu spod znaku zakrzywionej dziaby, jakim jest dolina Wrzosy. Wszystkie prace zostały wykonane dzięki wsparciu „Naszych Skał”, firmy Fischer Polska oraz przy wykorzystaniu własnych zasobów sprzętowych. Rejon odnowili: Bogusław,,Bigos” Bogaciewicz (kierownik reekiperowania), Artur Małek, Mariusz ,,Radler”Radliński (kierownik odchaszczania i odkopywania sektoru MAZUT). Poniżej znajdziecie aktualne topo rejonu oraz informacje o stanie obecnym asekuracji.
Wczoraj w składzie Kuba Ciechański i Michał Nowicki wybraliśmy się się do Doliny Czarnej Jaworowej sprawdzić czy ostało się coś jeszcze z rewelacyjnego warunu lodowego, który był tam przed odwilżą. Poszukiwania lodu zakończyły się sukcesem Pięknie wylana droga Plseka(wi4+) była jednak zajęta, więc wbiliśmy się na sąsiednią linię- ponoć bardzo rzadko będącą w warunie Drogę Stanisławskiego (a właściwie jej dolny fragment - Drogę Hajdukiewicza-Sawickiego WHP 2843).
W tym sezonie letnim można powiedzieć, że pogoda dopisała :). Szczególnie wrzesień odznaczał się stabilną pogodą, co umożliwiło działalność chociażby na Galerii Gankowej. Ciekawych przejść było naprawdę dużo i jak zawsze wybór jest subiektywny. Wcześniej to podsumowanie było na wspinanie.pl. Tutaj wrzucam je w ramach archiwum, plus dodałem parę przejść, o których poinformowano mnie różnymi kanałami (np. od Marka Pronobisa) :).
Zlate Hrable (Złote Grabki) M6 to prawdopodobnie nowa droga w okolicy Kieżmarskiej Buli. Cztery wyciągi (M4+, M6, M5, M4). Ładne wspinanie, szczególnie kluczowe zacięcie za M6. Warto mieć duble średnich i dużych friendów. Do tego 2 buldogi. Wszystkie wyciągi oprócz drugiego - kluczowego z pewnością były już przechodzone wielokrotnie. Natomiast to właśnie kluczowy, świetnie asekurowalny, drugi wyciąg ze względu na swój drytoolowy i ciągowy charakter stanowi o urodzie drogi.
Elegancia M7 to jedna z najlepszych dróg jakie miałem okazję robić w Dolinie Kieżmarskiej. Kilka wyciągów o drytoolowych ruchach, z dobrą asekuracją. Dodajmy do tego szczyptę trawek i otrzymujemy zimowy klasyk o średnich trudnościach. Polecamy!
Pięć Stanów Upojenia VII (3h) Wojciech Ignasik i Rafał Nowak, 25 VIII 2023. 5 wyciągów.
Drytooling.com.pl powstał w 2010 i od tego czasu pojawiło się na nim kilka opisów dróg wspinaczkowych ;). Jesienią 2023 miałem trochę czasu, aby zrealizować pomysł zebrania ich wszystkich w kolekcję i wydania w formie e-booka. Powstały nawet dwa – lato i zima. Łącznie 310 dróg zebranych przez 14 lat działalności bloga! Większość mojego autorstwa, ale spora ilość to wpisy gościnne, które mam przyjemność zamieścić w tej publikacji.
Droga podąża wyraźnym żebrem zaczynającym się razem z WC15/179 (via normale) prowadzącą środkowym żebrem zachodniej ściany Szatana. Z natury jest sucha, więc nadaje się do wspinania także po opadach.
Droga Stanisławskiego V+ na Galerii Gankowej jest to jedna z ciekawszych dróg Wiesława Stanisławskiego. Przecina ścianę Galerii Gankowej, imponującą formacją, a do tego oferuje bardzo ciekawe wspinanie kominowe. Niestety droga rzadko jest sucha, więc jeśli jest tylko warun to warto napierać.
Jeśli ktoś szuka łatwej drogi na krótki jesienny dzień, która dodatkowo ma szybkie podejście z parkingu to powinien zainteresować się Ścianą pod Skokiem w dolinie Młynickiej. Jedną z najłatwiejszych propozycji na ścianie jest droga Pravou Cast'ou Platne. Jeśli zdecydujemy się na alternatywny start pierwszym wyciągiem drogi Niemoralny taniec, to zafundujemy sobie 120m ciekawego wspinania o trudnościach dochodzących do V. Z uwagi na zacięcia i kominy, drogi nie polecam robić następnego dnia po opadzie deszczu.
Oceľová niť VIII/VIII-, zwana też Haľkova Cesta to jedna z ładniejszych ósemkowych dróg w Tatrach. Jest dobrze obita, bardzo zróżnicowana i warto ją zrobić. Niestety często zacieka i lepiej jest poczekać parę dni, aż dobrze wyschnie.
Trawers Zamarłej V to droga dość wyjątkowa w skali tatrzańskiej droga, biegnąca trawersem w poprzek ściany Zamarłej Turni. Najładniejszy jest oczywiście fragment środkowy (wspólny z kombinacją Festiwal Granitu), ale całość zasługuje na uwagę i może być dobrą opcją na połączenie z inną historyczną drogą (np. Stanisławski do Zmarzłej lub Lewi Wrześniacy. Opcjonalnie nowa droga Lato w Kobylanach).
Rykowisko Niedźwiedzi VII+/VIII- na Wielkiej Rywocińskiej Turni to być może nowa droga, którą przeszliśmy 10 września. Nie znalazłem żadnej informacji, ale kilka starych haków widzieliśmy po drodze. Chociaż w okapach bardziej na wprost, niż tak jak my szliśmy.
Droga Krissaka A3 lub VII+. Drogę uważam za bardzo poważną ze względu na drugi słabo asekurowalny wyciąg. Niestety nie udało się przejść drogi w ciągu od dołu z różnych przyczyn po drugim wyciągu musieliśmy zjechać za pierwszym razem, innym razem zjechaliśmy z góry dwoma zjazdami do stanowiska na którym skończylismy. A wiec droga jest jeszcze do poprowadzenia w ciągu 😉. Miejscami asekuracja jest bardziej wymagająca niż standardowo. Cruxowy wyciąg ma duży ranout, jeżeli friend podważa blok. Na drodze zostawiliśmy 3 haki, stanowiska na własnej.
Piotr Kowalczyk i Artur Drużny
22 sierpnia razem z Grześkiem Kozdębą i Tomkiem Zabłockim wybraliśmy się na południową ścianę Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego z zamiarem wytyczenia nowej linii. Po przestudiowaniu dostępnych materiałów przewodnikowych wybór padł na wolne połacie ściany, doprowadzające do Czarnego Filara, który według Włodka Cywińskiego, ściśle ostrzem nie miał przejścia.