Węzeł Prusika (popularnie zwany Prusikiem, Prusem) należy do grona węzłów zaciskowych. Są to takie węzły, które zaciskają się na linie pod obciążeniem, a po odciążeniu dają się swobodnie przesuwać. Najbardziej znany z tych węzłów to węzeł Prusika, inne to np. Węzeł Bachmanna, Bloker. Również należy do nich półwyblinka.
Prusik wymaga kilkakrotnego (zazwyczaj 3 razy) owinięcia repa, wokół liny wspinaczkowej. Przy zalodzonych, lub cienkich linach, być może trzeba będzię więcej razy owinąć. Rep zazwyczaj ma średnicę 5-7 milimetrów (na pewno mniej niż wynosi średnica liny wspinaczkowej). Można użyć cieńszych repów (np. 4-5 mm).
Nie poleca się robienia prusów z taśmy, do tego służy inne węzły (Bloker francuski).
Dwa takie węzły umożliwiają podchodzenie na linie, tzw. "Prusikowanie". Prusikowania używa się do podchodzenia na linie w przypadkach takich jak: wyjście ze szczeliny lodowcowej, podchodzenie na linie.
Pytanie ile oplotów dajemy?
Wystarczająco :). Tzn, musimy dostosować ilość oplotów, tak aby węzeł zaciskał się. Może to zależeć od średnicy repsznura, grubości liny (lub lin). Czy są mokre, sztywne, czy suche. Zazwyczaj trzy oploty wystarczą. Jak mamy dłuższy to będzie trzeba więcej razy opleść.
Za pierwszym razem musimy sprawdzić, czy taki węzeł się blokuje. Szczególnie jeśli stosujemy go podczas czynności ratowniczych, gdy obciążenia na węźle są większe.
Osobiście najbardziej lubię repsznury o grubości 5 mm oraz w miarę miękkie. Grubsze repy mogą być problematyczne w zaciskaniu się np. na pojedynczej linie połówkowej (szczególnie jak będzie cienka).
Zaletą Prusika jest również to, że po obciążeniu, blokuje się i zazwyczaj pozostaje zablokowany.
