Rosjanie zdobywają północno-wschodnią ścianę Muztagh Tower

Dimitri Golowczenko, Aleksander Lange i Siergiej Nilow w 17 dni pokonali niemal dwu kilometrową, północno-wschodnią ścianę Muztagh Tower. Często w kiepskiej pogodzie.

Muztagh Tower. Fot. Bruce Normand

Wcześniej ściana ta była celem ekspedycji Bruce'a Normanda w 2005 roku, który wypatrzył na ścianie dwie możliwości.

W 2008 roku ścianę zaatakowali Pavle Kozjek i Dejan Miskovic. Słoweńcy wybrali lewą część ściany wyprowadzającą na południowo-wschodnią grań.
W 17 godzin przewspinali 1800 metrów do perci na grani metrów (trudności do WI5, M5). Następnego dnia ze względu na pogodę postanowili zejść granią. Po chwili niezwiązany Kozjek spadł z oberwanym nawisem ginąc na miejscu. Miskovica uratował helikopter z 5400 metrów.

Wracając do przejścia Rosja, to wzięli oni tylko cztery liny (2 dynamiczne, 2 statyczne).

Rozpoczęli wspinaczkę na wysokości 5300 metrów, spędzając 8 dni na wspinaczce w 60-65° lodowych rampach. Na wysokości 6400 metrów dotarli do trudnej technicznie grani. Na wysokości 6500 metrów wbili się w kluczowy Headwall (pionowa lub przewieszona skała pokryta śniegiem). Przejście tego (6700 – 6900) odcinka zajęło im cały dzień.

Na Headwallu. Fot. mountain.ru

Potrzebowali jeszcze czterech dni na dojście do szczytu. Dzień przed wejściem na szczyt skończyło im się jedzenie, a podczas ataku szczytowego również gaz. Na szczęście udało im się zjechać w miarę szybko (24 godziny) do lodowca.

Droga Rosyjska. Fot. mountain.ru

W 1909 Vittorio Sella zrobił sławne zdjęcie ukazujące Karakorum, gdzie Muztagh Tower wydaje się najbardziej honornym szczytem (góruje nawet nad K2, Patrz zdjęcie Muztagh Tower).

47 lat później dokonano pierwszego wejścia. Aż dwie ekipy stanęły na szczycie, dwoma różnymi drogami.

Latem 1956 roku Joe Brown, John Hartog, Ian McNaught-Davis i Tom Patey obrali za cel północno-zachodnią grań. Brown i McNaught-Davis zdobyli Zachodni wierzchołek, lecz ze względu na późną porę nie zdecydowali się na przejście granią do niewiele wyższego ( 3 metry) wschodniego wierzchołka.
Następnego dnia Hartog i Patey korzystając z pracy Browna i McNaught-Davisa przeszli grań szczytową i 6 lipca stanęli na zachodnim wierzchołku.

Kilka dni później André Contamine, Paul Keller, Guido Magnone i Robert Paragot po przejściu trudnej południowo-wschodniej grani stanęli na wschodnim wierzchołku.

Następne wejście miało miejsce dopiero w 1984 ruoku. Sandy Allan, Tony Brindle, Mal Duff i Jon Tinker powtórzyli drogę pierwszych zdobywców. Szwedzi Goran Kropp i Rafael Jensen dokonali czwartego wejścia (również oryginalną linią, lecz w dolnej partii wytyczyli własny wariant).

Co ciekawe Rosjanie dokonali dopiero (sic!) piątego wejścia, wytyczając nową drogę (ostatnia nowa droga 56 lat temu). Droga Francuska jest do tej pory niepowtórzona...

Źródło: thebmc.co.uk, moutain.ru

Komentarze obsługiwane przez CComment

Powiązane artykuły

Damian Granowski instruktor taternictwa PZACześć! Jestem Damian – założyciel bloga drytooling.com.pl . Na mojej stronie znajdziesz opisy czy schematy dróg wspinaczkowych oraz artykuły poradnikowe. Teksty są tworzone z myślą o początkujących, jak i bardziej zaawansowanych wspinaczach. Mam nadzieję, że i Ty znajdziesz coś dla siebie.
Jeśli potrzebujesz dodatkowego szkolenia z operacji sprzętowych, technik wspinaczkowych czy umiejętności orientacji w górach, zapraszam na moje kursy.

Używamy ciasteczek

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.