Shisha Pangma ośmiotysięcznik należący do Korony Himalajów. Jest najmniejszym i jednocześnie najpóźniej zdobytym ośmiotysięcznikiem.

Wysokość:  8013m n.p.m.

Lokacja:  Nepal

Pierwsze wejście: 1964, 2 maja - Zespół: Ch. San, Ch. Tianliang, W. Fuzhou, W. Zongyue, X. Jing, Zh. Junyan, Doje, M. Zaxi, S. Doje, Yungden

Pierwsze wejście zimowe: 2005, 14 stycznia. Zespół: Piotr Morawski, Simone Moro

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Historia zdobywania

Po raz pierwszy wierzchołek został zmierzony jedynie z dwóch nizinnych stacji i dlatego otrzymana wysokość 8013 m nie była pewna. Późniejsze pomiary chińskie wykazały jednak minimalną tylko rozbieżność w stosunku do pomiaru angielskiego. W 1945 rekonesansu dokonali niemieccy wspinacze Peter Aufschneitner i Heinrich Harrer, opisując wspomnienia w książce "Siedem lat w Tybecie". W 1963 wyprawa chińska dotarła na wysokość 7130 m n.p.m., a rok później, w 1964, dwustuosobowa wyprawa chińska rozpoczęła uwieńczony sukcesem szturm Sziszapangmy. Kilkuosobowa grupa wspinaczy prawdopodobnie zdobyła główny wierzchołek.

Polska wyprawa na Shisha Pangmę w 1987

Dyplomatyczne zabiegi, by zdobyć pozwolenie i umożliwić Jerzemu Kukuczce wejście na 14. ośmiotysięcznik, przyniosły skutek i późnym latem 1987 roku wyruszyła na Shisha Pangma wyprawa w składzie: Elsa Avila (Meksyk), Christine de Colombel (Francja), Małgorzata Fromenty-Bilczewska (Francja), Wanda Rutkiewicz, Carlos Carsolio (Meksyk), Artur Hajzer, Alan Hinkes (Wielka Brytania), Lech Korniszewski (lekarz), Jerzy Kukuczka (kierownik), Janusz Majer, Ramiro Navarette (Ekwador), Steven Untch (USA) i Ryszard Warecki.

Baza została założona w dniu 22 sierpnia na lodowcu Yebokangyal (5900 m). Wysokość bazy sprawiła, że część uczestników zapadła na zdrowiu. Szczególnie ciężko rozchorował się Majer, któremu życie uratował szybki transport w dół i fachowa pomoc lekarska.

28 sierpnia założono obóz I (6400 m) a w dwa dni później Hajzer i Kukuczka osiągnęli dolinę między Shisha Pangma a jej śnieżnym trabantem Yebokangyal Ri (7068 m), którą prowadzi normalna droga na szczyt. W niej założyli dwa obozy - Ia (6800 m) i II (7000 m), po czym 2 września weszli na Yebokangyal Ri, sądząc, że szczyt jest dziewiczy (w rzeczywistości został zdobyty na nartach w dniu 16 maja 1980 r. przez Michaela Dachera i Fritza Zintla).

Obozy założone przez Hajzera i Kukuczkę w następnych dniach służyły pozostałym uczestnikom do wypadów aklimatyzacyjnych. Niepogoda wstrzymała dalsze postępy wyprawy. Dopiero 16 września Hajzer i Kukuczka wystartowali z obozu Ia i osiągnęli dziewiczą grań zachodnią na wysokości 7000 m. Na długim odcinku grani zabiwakowali dwukrotnie, na wysokościach 7300 i 7950 m. 18 września Hajzer i Kukuczka dokonali I wejścia na wierzchołek zachodni (7950 m) a następnie po trudnej wspinaczce osiągnęli wierzchołek środkowy (8008 m), na którym spotkali 5-osobowy zespół (Avila, Carsolio, Navarette, Rutkiewicz i Warecki) idący normalną drogą. Wkrótce cała siódemka weszła na główny wierzchołek (8027 m).

Jerzy Kukuczka na szczycie Shisha Pangma. Fot. Artur Hajzer

Artur Hajzer i Jerzy Kukuczka zabiwakowali na grani szczytowej, po czym następnego dnia Kukuczka zjechał na nartach do bazy. W sumie z 13 uczestników wyprawy aż 9 stanęło na szczycie. Oprócz wspomnianej siódemki, wymienić należy jeszcze Hinkes'a i Untch'a, którzy poprowadzili nową drogę kuluarem północnej ściany.

Zdobycie przez Jerzego Kukuczkę Korony Himalajów było jednym z największych sukcesów polskiego alpinizmu. Dokonał tego jako drugi człowiek (po Reinholdzie Messnerze) zaledwie w 9 lat, przy czym z wyjątkiem Lhotse na wszystkie ośmiotysięczniki wchodził nowymi drogami lub w zimie.

Autor: Janusz Kurczab

Źródło: polskiehimalaje.pl

Ważniejsze wejścia

• 1964, 2 maja - Pierwsze wejście na szczyt. Zespół: Ch. San, Ch. Tianliang, W. Fuzhou, W. Zongyue, X. Jing, Zh. Junyan, Doje, M. Zaxi, S. Doje, Yungden
• 2005, 14 stycznia. Pierwsze zimowe wejście. Zespół: Piotr Morawski, Simone Moro
• 2011, 16-17 kwietnia - Ueli Steck, Południowo-zachodnia ściana Shisha Pangma w 10,5 godziny solo! Więcej o przejściu tutaj.

Polacy na szczycie

• 18 września 1987 – Wanda Rutkiewicz, Ryszard Warecki, a także Artur Hajzer, Jerzy Kukuczka (nową drogą)
• 2 października 1991 – Wojciech Kurtyka
• 6 i 7 października 1993 – Piotr Pustelnik, a także Krzysztof Wielicki – nową drogą
• 2 maja 1994 – Ewa Panejko-Pankiewicz
• 11 października 1996 – Jacek Berbeka
• 21 i 22 kwietnia 1999 – Krzysztof Tarasewicz, Jerzy Kawiak, Marcin Miotk, Robert Wieczkowski, Jan Szulc, Piotr Henschke
• 6 października 2000 – Anna Czerwińska
• 1 października 2001 – Ryszard Pawłowski
• 10 października 2001 – Robert Porzycki
• 14 stycznia 2005 – Piotr Morawski z Włochem Simone Moro – pierwsze wejście zimowe
• 4 października 2005 – Bogusław Magrel i Adam Sikora

Drogi

Znasz drogi tej górze? Podziel się nimi.

Ciekawostki

• Jest najmniejszym i jednocześnie najpóźniej zdobytym ośmiotysięcznikiem.

Znasz ciekawostki o tej górze? Podziel się nimi.

Cytaty o górze

Znasz wypowiedzi ludzi o tej górze? Podziel się nimi

Zdjęcia

 Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej górze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!