Steve House i jego kolekcja dziabek :-)

Damian Granowski 24 styczeń 2013

Na dole w filmach zamieściliśmy świeżo znaleziony filmik, na którym Steve omawia swoją kolekcję czekanów.

Steve House jest jednym z najlepszych amerykańskich alpinistów. Znany jest ze swoich hardych przejść w stylu alpejskim w górach Alaski, Canadian Rockies, Alp, i Himalajów. Samotnie wszedł na szczyt K7. Bez żadnych poręczówek, spitów, w stylu alpejskim.

W 2010, Steve zalicza 25 metrowy lot podczas wspinaczki na Mount Temple, który kończy się sześcioma połamanymi żebrami i licznymi obrażeniami wewnętrznymi.

Steve House

Steve House. Fot. ims.biz

Data i miejsce urodzenia: 4 kwietnia 1970

Biografia

Steve House, uważany za jednego z najlepszych alpinistów świata, jest przede wszystkim gorącym propagatorem stylu alpejskiego we wspinaniu. Wszystkie jego wspinaczki są odbiciem tej ideologii.

Wśród wybitnych przejść House'a trzeba wymienić przede wszystkim samotne wytyczenie nowej drogi na południowo-zachodniej ścianie K7 w Dolinie Charakusa w 2004 roku (41-godzinna akcja z bazy do bazy, trudności drogi VI 5.10- M6 WI4 A2). Za to wejście otrzymał nagrodę publiczności podczas wręczania Złotego Czekana za rok 2004.

Samą nagrodę francuskiego Złotego Czekana (Piolet d'Or) otrzymał rok później za zrobienie w stylu alpejskim wspólnie z Vincem Andersonem nowej drogi na ponad 4000-metrowej ścianie Rupal (Nanga Parbat). Przejście to uznano wówczas za jedno z najlepszych osiągnięć himalajskich ostatnich lat. Droga Anderson/House (5.9, WI4) powstała w ciągu 6 dni, bez użycia poręczówek i butli tlenowych.

W 2007 roku House dokonał pierwszego wejścia na K7 West w Dolinie Charakusa. Rok później wspólnie ze swoim stałym partnerem Andersonem wytyczyli nową drogę (WI5+ M8 R/X, 1000 m) na północnej ścianie Mount Alberta w Górach Skalistych, w Kanadzie.

To tylko niektóre z osiągnięć Steve'a House. Serię niesamowitych dokonań Amerykanina przerwał w 2010 roku groźny wypadek podczas wspinaczki na Mount Temple, z którego cudem uszedł z życiem (przebite płuco, złamane żebra, złamanie miednicy, uszkodzenie kręgów). Nastąpiła długotrwała rehabilitacja, walka o powrót do zdrowia, sprawności i wspinania.

Steve House jest nie tylko wspinaczem, ale również przewodnikiem górskim, narciarzem, podróżnikiem i pisarzem. Jego „Beyond the Mountain” została nagrodzona Boardman Tasker Prize i wyróżniona nagrodą literacką podczas Banff Festiwal 2009.

Biografia: Dorota Dubicka / wspinanie.pl

Dokonania górskie

Alpy

2007 - Filar Walkera. Zespół Marko Prezlj, Steve House, Vince Anderson

Ameryka Północna

1992 - Denali, West Buttress and West Rib - zachodni filar i zachodnie żebro
1995 - Mt. Rundle, Two-piece Yanks (5.11+, WI7), pierwsze wejście. Cztery wyciągi. Droga mikstowa - w dalszym ciągu bez powtórzenia. Mt Rundle słynie z dróg lodowych.
1995 - Denali (6194 m) First Born Fathers and Sons Wall. AI5, Alaskan Grade V. Pierwsze wejście, osiągnięto grań na wysokości 4900 m. Zespół: Steve House, Eli Helmuth.
1996 - Denali, Beauty is a Rare Thing, Zachodnia Ściana Zachodniego Filara. 5.8, AI4+, Alaskan Grade V, pierwsze wejście, solo. Steve House dotarł do wierzchołka zachodniego filara, którym pochopnie postanowił zejść... Udało się.
1997 - Saskatchewan Massif, Silver Lining. 5.9, WI6+R, pierwsze wejście w ciągu jednego dnia. Klasyk, z wyjątkiem pierwszego, psychicznego wyciągu.
1997 - Denali, Mascioli's Pillar, South Buttress. 5.10, AO, WI6, Alaskan Grade VI, pierwsze wejście, 34 godziny. Wspinanie skalne i mikstowe, ponad 1200 m, najlepszy granit w całym paśmie Alaska Range. Zespół: Steve House, Steve Swenson
1998 - King Peak, Call of the Wild (WI6, Alaskan Grade V+). Nowa droga, czwarte wejście na dziewiąty szczyt Ameryki Północnej. Zespół: Steve House, Joe Josephson.
1998 - Mount Bradley, Ściana południowa (5.9, A3, WI6x, Alaska Grade VI), zima, pierwsze przejście The Gift That Keeps on Giving. Zespół: Steve House, Mark Twight, Jonny Blitz.
1999 - Howse Peak, M16, ściana wschodnia (WI 7+, A2). Pierwsze zimowe wejście. Zespół: Barry Blanchard, Scott Backes, Steve House.
2000 - Denali, Slovak Direct (5.9, WI6, M5, VI Alaskan Grade), 60 godzin non-stop, 3 przejście. Najtrudniejsza z dróg na Denali. Zespół: Mark Twight, Scott Backes, Steve House.
2001 - Mount Fay (3324 m), Sans Blitz. Nowa droga na wschodniej ścianie: 5.5, WI7, całość, od wyjścia z namiotu do powrotu 34 godziny. Bez wejścia na szczyt, ale najczystsza linia, tym bardziej emocjonująca, że chodziło o dziewiczy wierzchołek. Zespół: Barry Blanchard, Steve House, Rolando Garibotti.
2001 - Mount Foraker, Infinite Spur, ściana południowa (5.9, WI4, w skali alaskańskiej VI). Piąte przejście w czasie 25 godzin + 20 zejście. Poprzednie wejście (najszybsze) zajęło 7 dni! Na tej drodze Steve i jego partner Rolando Garibotti nauczyli się, że czasami to właśnie zejście stanowi cruxa. Zespół: Steve House, Rolando Garibotti
2003 - The Talkeetna Standard (AI5, 5.9, 3300') Eye Tooth, Lodowiec Ruth, Alaska, pierwsze przejście. Zespół: Steve House, Jeff Hollenbaugh.
2003 - Wschodnia Ściana Mount Dickey. Pierwsze powtórzenie drogi Rowell-Ward-Roberts z 1974 roku (5.9, A1), Ruth Gorge, Alaska. Zespół: Steve House, Jeff Hollenbaugh.
2004 Północna Ściana North Twin (5.9, A3, M?). Góry Skaliste Kanady. Pierwsze powtórzenie linii Lowe-Jones, z wariantami - 30 lat od poprowadzenia drogi. Zespół: Steve House, Marko Prezelj.
2007 - Mount Robson (3954 m). Góry Skaliste Kanady. Nowa droga House-Haley (WI5, M7, 5, 800 m) na Emperor Face (po 11 latach od pierwszej próby na tej ścianie!). Całość od wyjścia z obozu - 35 godzin. Zespół: Steve House, Colin Haley.
2008 - Mount Alberta (3619 m). Droga Anderson-House to czwarta linia na północnej ścianie Mount Alberta, która jest ikoną kanadyjskich Gór Skalistych. Ponadto ściana została pokonana po raz pierwszy w warunkach zimowych. Zespół: Steve House, Vince Anderson

Himalaje i Karakorum

2001 - Cho Oyu. Północno wschodnia grań (droga normalna), 27 godzin od wyjścia do powrotu do bazy. Steve testował alpejski styl non-stop na ośmiotysięczniku.
2002 - Nuptse. Nowa droga na południowo-zachodnim filarze, pokonana w stylu alpejskim do wysokości 7200 m, gdzie łączy się z linią Boningtona. Bez wejścia na szczyt.
2003 - Hajji Brakk (5985 m), 5.9, 1200 m, 19 godzin, Pakistan. Pierwsze wejście, solo.
2004 - Nowa droga (VI 5.10- M6 WI4 A2) wytyczona samotnie na południowej ścianie K7 w Dolinie Charakusa. 41-godzinna akcja z bazy do bazy.
2004 - Kapura Peak (6544 m), Pakistan, 1100-metrowa droga; 5.8, M5, lód 90. Pierwsze wejście na szczyt. Zespół: Doug Chabot, Marko Prezelj, Bruce Miller, Steve House, Steve Swenson.
2004 - K7 (6942m). Karakorum, Dolina Charakusa, nowa droga mająca 2650 metrów, na południowo- zachodniej ścianie K7. Na wysokości 6300 m droga łączy się z linią japońską. Steve wycenia drogę na: 5.10, A2, lód 80, M6+, zrobiona solo, w 41 godzin od wyjścia z bazy; drugie wejście na szczyt. Za to przejście Steve otrzymał Golden Piton od magazynu "Climbing" i nagrodę publiczności na ceremonii wręczenia Złotego Czekana.
2005 - Droga Anderson/House (5.9, WI4) na ścianie Rupal, Nanga Parbat. Powstała w ciągu 6 dni w stylu alpejskim, bez użycia poręczówek i butli tlenowych. Zespół: Vince Anderson, Steve House. Za to przejście otrzymali nagrodę Złotego Czekana.
2005, 1-8 września - Nanga Parbat. Nowa droga Anderson-House ( M5 X, 5.9 WI4, wysokość ściany 4100 m) na centralnym filarze ściany Rupal. Steve miał za sobą jedną zaawansowaną próbę na tej drodze w 2004 roku, z Brucem Millerem (odwrót z 7500, z powodu choroby wysokościowej). Zejście drogą Messnera. Zespół: Steve House, Vince Anderson.
2007 - K7 West (6858 m). Pierwsze wejście na przepiękny szczyt K7 West. Elegancka linia o umiarkowanych trudnościach. Zespół: Marko Prezelj, Steve House, Vince Anderson.

Inne

2005 - Taulliraju (5830 m), Peru. Z powodu wielkiego obrywu skalnego wspinacze opuścili północną bazę pod Huascaran. Powtórzyli drogę włoską na Taulliraju, którą pokonali klasycznie, w ciągu 3 dni. Zespół: Steve House, Marko Prezelj
2005 - Cayesh (5719 m), Peru. Po przejściu 3 dróg na "Sfinksie" (Triglav), wytyczyli nową drogę na zachodniej ścianie Cayesh. 16 wyciągów, OS, 5.10, M7+, w przeważającej części wspinanie mikstowe. Zespół: Steve House, Marko Prezelj.
2006 - Kunyang Chhish, wschodni wierzchołek (około 7400 m). Anderson i House eksplorowali masyw Kunyang Chhish. Zostali zmuszeni do odwrotu na niebezpiecznej grani, a także na skutek braku odpowiedniej aklimatyzacji. Zespół: Steve House, Vince Anderson.
2008 Nowa droga (WI5+ M8 R/X, 1000 m) na północnej ścianie Mount Alberta, Kanada. Zespół: Vince Anderson, Steve House.

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

Ciekawostki

Jest współtwórcą programu „Alpine Mentors”, którego celem jest promowanie alpinizmu wśród młodych alpinistów, którzy chcą się skoncentrować na technicznych wejściach w stylu alpejskim na najwyższe i najtrudniejsze szczyty. Więcej przeczytacie tutaj.
Jest narratorem w filmie Shattered.
Steve House był gościem 10. Krakowskiego Festiwalu Górskiego
Za wytyczenie nowej drogi na ścianie Rupal, otrzymał wraz Vincem Andersonem nagrodę Złotego Czekana. Przejście to uznano wówczas za jedno z najlepszych osiągnięć himalajskich ostatnich lat.

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

"To, czy moje wysiłki zakończą się czymś, co moi towarzysze - wspinacze postrzegają jako triumf lub porażkę, jest bez znaczenia. Sukces, gdy się go osiąga, jest zwodniczy: bo za nim stoi sława, bo mieści w sobie wyczyn, bo w nim kryje się najszczęśliwsze zakończenie. Porażka to bardziej wartościowy owoc; zrodzony w wymagającym nakładu pracy, pokrętnym procesie. Sięgnięcie po raki i dziaby po niepowodzeniu zmusza mnie do przyznania się do własnych braków; do wyciągania z nich lekcji, a także do korzystania z mocnych stron, których się w sobie doszukałem." Steve House

Zdjęcia

Autor: Adam Kokot

Podrzuć linki do zdjęć, a z chęcią zamieścimy

Filmy

W czerwcu 2005 roku Steve House i Marko Prezelj wytyczyli nową drogę na Cayesh w Cordillera Blanca w Peru. Nowa droga na zachodniej ścianie zajęła im 16,5 godziny z bazy do bazy. Mikstowe wspinanie do M7+.