Kunyang Chhish jest 21 szczytem pod względem wysokości szczytem na świecie. Znajduje się w masywie Hispar Muztagh, w Karakorum. Został zdobyty w 1971 roku przez wyprawę polską, pod kierownictwem Andrzeja Zawady.

Fot. zwoje-scrolls.com

Wysokość: 7852 m n.p.m.

Lokacja:  Karakorum, Pakistan

Pierwsze wejście: 1971, 26 sierpnia - Zespół: Andrzej Heinrich, Andrzej Zawada, Ryszard Szafirski, Jan Stryczyński

Pierwsze wejście zimowe: brak

Historia zdobywania

Pierwsze przymiarki do zdobycia Khunyang Chhist to rok 1962, podczas której angielsko-pakistańska wyprawa straciła dwóch wspinaczy w lawinie (Major James Mills i Kapitan M. R. F. Jones)

Trzy lata później kolejnej wyprawie japońskiej udaje się dotrzeć na 7200 metrów, gdzie ginie jeden ze wspinaczy.

Polska wyprawa w 1971 roku

W 1971 z górą postanowili zmierzyć się Polacy. W skład wyprawy wchodzili: Eugeniusz Chrobak, Krzysztof Cielecki, Jan Franczuk, Andrzej Galiński (operator filmowy), Zygmunt Andrzej Heinrich, Bogdan Jankowski, Andrzej Kuś, Jerzy Michalski, Jacek Poręba, Jan Stryczyński (lekarz), Ryszard Szafirski, Andrzej Zawada (kierownik) i Stanisław Zierhoffer (zastępca kierownika i lekarz).

Kunyang Chhish 1971. Od lewej: Ryszard Szafiski, Zygmunt A. Heinrich, Jerzy Michalski, Jan Stryczyński, Stanisław Zierhoffer i Krzysztof Cielecki. Fot. nyka.home

26 czerwca wyprawa przodem wysyła rekonensans, aby zorientować się która droga na szczyt będzie najoptymalniejsza.  Na lodowiec Khiang udaje się Andrzej Zawada i Jan Franczuk. Z kolei na lodowiec Pumarish Andrzej Heinrich i Ryszard Szafirski. Łączność pomiędzy nimi koordynuje Bogdan Jankowski. Finalnie wybór pada na wejście południową granią, poprzez Ice Cake. Droga ta była już atakowana przez dwie poprzednie wyprawy.

29 czerwca - 2 lipca organizowano bazę na lodowcu Pumari.

1600 metrowa lodowa ściana Ice Cake, dobrze widoczna z bazy okazała się pierwszym dużym wspinaczkowym problemem. 7 lipca zespół w składzie: Eugeniusz Chrobak, Andrzej Heinrich, Ryszard Szafirski, Andrzej Zawada wyruszył z bazy z zamiarem założenia obozu I. Szybko zdają sobie sprawę, że lawiny kamienne uniemożliwiają poruszanie się w godzinach rannych. Ruszają po południu i około 23.00 udaje im się założyć obóz I.

Następnego dnia podczas odpoczynku nad obozem przelatuje lawina, która zasypuje 30 centymetrową warstwą śniegu namiot z Ryszardem Szafirskim. Reszta zespołu odkopała Szafirskiego, lecz obóz był zniszczony.  W tej sytuacji musieli przenieść obóz, pod nieodległą skalną ścianę, miejsce zdecydowanie bezpieczniejsze.

Następny obóz (na szczycie Ice Cake) zakładają dopiero 24 lipca Heinrich i Szafirski. Po wcześniejszych dwóch nieudanych próbach.

Fot. zwoje-scrolls.com

"Radość ogromna. Jesteśmy wreszcie na południowej grani Kunyanga i to od razu w miejscu gdzie Japończycy mieli swój obóz VI!"

27 lipca Chrobak, Franczuk i Stryczyński założyli obóz III (6450 m) przed "Rampą". Grań pomiędzy obozem II i III okazała się najtrudniejszą partią drogi.

Następnego dnia zdarza się tragiczny wypadek. Pod Franczukiem łamie się most śnieżny. Wpada do szczeliny gdzie zwały śniegu go zasypują. Po półgodzinnie koledzy odkopują jego ciała.

Wyprawa stanęła pod znakiem zapytania. W końcu postanowiono głosować czy wracać do kraju, czy atakować górę. Finalnie 8 głosów za atakiem, trzy przeciw, jeden wstrzymujący.

6 sierpnia odbył się symboliczny pogrzeb Jana Franczuka.

8 sierpnia na przełęczy na 7200 metrów założono obóz IV, następnego dnia następuje dwudniowe załamanie pogody, które uniemożliwia atak. Dopiero 22 sierpnia pogoda się poprawia, umożliwiając sensowny atak.

Do szturmu rusza czwórka Zawada, Heinrich, Szafirski, Stryczyński. 25 sierpnia wieczorem docierają na wysokość 7800 metrów, gdzie zakładają biwak. 26 sierpnia o godz. 7.45 stają na wierzchołku.

Andrzej Zawada na wierzchołku Kunyang Chisha. Fot. Ryszard Szafirski

Wejście na Khunyang Chhish było pierwszym wielkim dokonaniem Polaków w Himalajach i Karakorum.

Ważniejsze wejścia

Wpisz ważniejsze wejścia na szczyt

Drogi

Znasz drogi na tej górze? Podziel się nimi.

Ciekawostki

Cytaty

„...Nie ma dla mnie piękniejszej góry i wspanialszego sukcesu. Tego zdania jest zresztą Józef Nyka, który uważa, że było to największe osiągnięcie polskiego himalaizmu i że już nawet wejście zimą na Everest nie miało takiego znaczenia jak zdobycie Kunyanga. To olbrzymia góra (...) całe Polskie Tatry można schować w jednym Kunyang Chhishu...” Andrzej Zawada

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Masz filmy? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!