Ściana pod Skokiem - Pravou Cast'ou Platne IV

Piotr Kawala 05 listopad 2023

Jeśli ktoś szuka łatwej drogi na krótki jesienny dzień, która dodatkowo ma szybkie podejście z parkingu to powinien zainteresować się Ścianą pod Skokiem w dolinie Młynickiej. Jedną z najłatwiejszych propozycji na ścianie jest droga Pravou Cast'ou Platne. Jeśli zdecydujemy się na alternatywny start pierwszym wyciągiem drogi Niemoralny taniec, to zafundujemy sobie 120m ciekawego wspinania o trudnościach dochodzących do V. Z uwagi na zacięcia i kominy, drogi nie polecam robić następnego dnia po opadzie deszczu.

Wycena: IV (polecam wariant V)

Asekuracja: R1. Zestaw standardowy

Długość: około 120 metrów

Czas przejścia: ok. 2 godzin

Lokalizacja: Ściana pod Skokiem / zachodnia ściana

Wystawa: W

Charakter: płyty / kominy / zacięcia

Zagrożenia obiektywne: możliwa kruszyzna na dole

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Najlepszy czas: ?

Dojście

Z parkingu przy Szczyrpskim Jeziorze czeka nas ok. 1h podejścia. Najpierw kierujemy się szlakiem, aż do momentu kiedy po prawej stronie pojawi się strumień. Górski potok najlepiej przekroczyć w miejscu, kiedy na prawym brzegu zaczyna przerzedzać się kosówka. Następnie dochodzimy po kamiennym rumowisku pod samą ścianę.

Opis

1 wyciąg (IV): oryginalnie droga startuje charakterystycznym żlebem po prawej stronie żebra. Po przejściu ok. 10-15m odbijamy w lewą stronę w kruche zacięcie/komin i idziemy cały czas do góry, aż zobaczymy gotowe stanowisko. Obecnie pierwszy wyciąg jest dość mocno zarośnięty i sporo w nim kruszyny. Dodatkowo na pierwszych metrach drogi trudno o należytą asekurację. Z uwagi na powyższe zdecydowanie polecam alternatywny start drogi, który opisałem poniżej.

Alternatywa (V): z uwagi na ww. niedogodności, zachęcamy wszystkich do startu z lewej strony żebra, pierwszym wyciągiem drogi Niemoralny taniec. Wyciąg jest świetny i odnajdziemy na nim ruchy wspinaczkowe przez całe 50m. Najciekawsze wspinanie czeka nas w środku, kiedy mamy dość długi, wymagający fragment pięknej przerysy, gdzie możemy przetestować klinowanie kolan. W kluczowych trudnościach wspomogą nas dwie plakietki. Po pokonaniu przerysy wychodzimy na dużą półkę, następnie idziemy zacięciem do góry na jeszcze jedną półkę, przewijamy się na prawą stronę i dochodzimy do miejsca, gdzie możemy zbudować wygodne stanowisko. Alternatywny wariant startu jest na pewno trudniejszy wspinaczkowo, ale zapewnia dużo lepszą protekcję, dlatego zachęcam do powtórzeń właśnie tym wariantem.

2 wyciąg (IV): kierujemy się do góry łatwym terenem, aż dochodzimy do charakterystycznej kosówki, która znajduje się w środku ściany. Przy kosówce odbijamy w prawo. Następnie idziemy do góry lekko przewieszonym zacięciem (znajdziemy tam stary hak), lub odbijamy jeszcze bardziej w prawo, przewijamy się przez filar i po płycie dochodzimy do góry. Oba warianty doprowadzają nas do charakterystycznej półki, gdzie czeka na nas gotowe stanowisko.

Widok z stanowiska na drugi wyciąg. Fot. Piotr Kawala

3 wyciąg (IV): Startujemy trawersem w prawą stronę, by za ok. 5 metrów odbić do góry wyraźnym kominem. Miejscami w kominie jest dość sporo trawy i innych zarośli, które uprzykrzają wspinanie, zwłaszcza jeśli są mokre. Asekuracja w kominie jest bardzo dobra, zaś trudności wspinaczkowe najwygodniej będzie nam pokonać idąc maksymalnie po zewnętrznej krawędzi komina. Mniej więcej w połowie wyciągu musimy wyraźnie odbić w prawo przechodząc na płytę. Przewinięcie się z komina na płytę jest kluczowym miejscu na wyciągu i w mojej ocenie trudności sięgały bardziej V-, niż IV. Następnie kierujemy się do góry po łatwej płycie, aż do wyraźnej platformy po prawej stronie, gdzie najlepiej zbudować stanowisko z kosówki.

4 wyciąg (IV): Startujemy w lewą stronę, tak aby wejść na ostrze grani. Możemy to zrobić na kilka sposobów. My wybraliśmy opcję po lewej stronie, gdzie czeka nas kilka mocno wspinaczkowych ruchów po małych krawątkach i mikrostopniach. W kluczowych miejscach możemy dobrze asekurować się za pomocą mikro friendów. Trudności ponownie w moim odczuciu sięgały bardziej V, ale oryginalnie ten wyciąg wyceniony jest na IV. Po przejściu trudności, dochodzimy już łatwym terenem do gotowego stanowiska, które znajduje się kilkanaście metrów poniżej wierzchołka.

Opr. Piotr Kawala

Zejście

Po skończeniu drogi musimy podejść jeszcze ok. 30 metrów do wierzchołka. Następnie kierujemy się niewyraźną ścieżką w lewą stronę, aż do wyraźnego żlebu, którym możemy zejść do postawy ściany. Żleb z góry wygląda krucho, ale można nim bez problemu zejść na dół. Warto jednak trzymać się wyraźnie lewej strony, gdzie jest zdecydowanie mniej kruszyzny. Możliwe są także zjazdy. Jeśli mamy dwie 60m liny, to powinno się udać zjechać na dwa razy.