16 stycznia zespół Damian Granowski i Jan Kuczera wytyczyli - prawdopodobnie - nową drogę Rest Day M7+ na płn.-wsch. flance Kościelca. Drogę pokonaliśmy w 9 godzin OS i można powiedzieć, że szukaliśmy nieco trudności, aczkolwiek jest całkiem logiczna i polecana na zimę :-). Droga oferuje 11 wyciągów (340m) i zróżnicowane wspinanie. Dolne spiętrzenie jest dość kruche. Później skała jest lepsza i oferuje kilka ładnych wyciągów z wyceną do M7+. Zapraszamy do powtórzeń!

Tragikomedia M7 na Niżniej Królewskiej Baszcie to w miarę krótka droga, która może być ciekawym celem dla zespołów, które chcą się sprawdzić na M7 lub nie ma warunków na dłuższe cele. Dodając górny wyciąg M6+ z Piranii otrzymujemy całkiem rzetelną kombinację. Niedaleko mamy prawdziwą perełkę, jaką są Dobre Skutki M7.

Pirania M6+ na Niżniej Królewskiej Baszcie to w miarę krótka droga, która może być ciekawym celem dla zespołów, które chcą się sprawdzić na M6+ lub nie ma warunków na dłuższe cele. Można również zrobić kombinację z Tragikomedią M7. Niedaleko mamy prawdziwą perełkę, jaką są Dobre Skutki M7.

Droga Puskasa IV na Lodowym Szczycie to tatrzański klasyk. Opis pewnie się pojawi na tej stronie. Tymczasem wrzucam info o Daniela i Krystiana nt. przejścia drogi w zimowych warunkach.

Dzielę się wrażeniami z przejścia Spomienka na Magnusa VII+/VIII- na Małym Lodowym. Droga wydaje się rzadko chodzona, a szkoda bo jest naprawdę bardzo ładna o dobrej jakości skale. Jest na własnej asekuracji, stanowiska tez trzeba zrobić, poza jednym wspólnym z Motyką po trzecim wyciągu. Ale możliwości asekuracji są generalnie dobre. Na kluczowy wyciąg przydadzą się małe friendy, ale małe kości tez siadają dobrze.

Filar Brnčala (Brnčalov Pilier) V na Lodowym Szczycie to ciekawa tatrzańska piątka, która wyprowadza nas na jeden z najpotężniejszych tatrzańskich szczytów. Droga zaczyna się ciekawą Rampą Grosza, która przechodzi później w filar. Ogólnie skała jest dość lita, ale na półkach znajdziecie pewnie sporo luźnych kamieni, więc trzeba uważać. Ściana ma wystawę wschodnią, więc powinna w miarę szybko schnąć. My robiliśmy ją po deszczach i rampa dojściowa była dość mokra, ale nie przeszkadzało to za bardzo.

Zermatt to niewielka miejscowość położona w Alpach Pennińskich w Szwajcarii. Leży na wysokości 1616 metrów, u podnóża najwyższych szczytów Alp. Z 54 alpejskich szczytów, które mierzą powyżej 4000 metrów, aż 38 znajduje się Zermatt. Na stałe tę malowniczą miejscowość zamieszkuje zaledwie trochę powyżej 5 tysięcy mieszkańców, jednak co roku przybywają tam tysiące turystów.

Uskok Laborantów latem VI, zimą M7 - Niebanalna droga na Kotle. 2 stycznia 2019 Jan Kuczera (Szkoła wspinania Hard Rock, Instruktor PZA) wraz z Przemkiem Cholewą (przewodnik IVBV, TOPR) poprowadzili Uskok Laborantów na Kotle Kazalnicy. Jak piszą:  Warunki jakie zastaliśmy w ścianie ocenilismy na 4 w skali od 1-6. Było trochę luźnego śniegu, skała trochę przysypana, firny miejscami trzymały dziabkę, a często niestety były do niczego. Drogę zrobiliśmy w stylu os w 7 h 7 min.

Halucynacje M6+ to droga wytyczona na wschodniej ścianie Pośredniego Gerlacha przez zespół z KW Sakwa: Michał Czech, Wadim Jabłoński i Maciej Kimel. Droga w dolnej części najprawdopodobniej wiedzie żlebem ze starej słowackiej drogi Jílek-Sláma, a u góry, tuż przed przełączką, “spotyka się” z Kienastem. Główne trudności od odbicia w wyciąg M5 do wyjścia z bastionu to najprawdopodobniej dziewiczy teren (w jednym miejscu zetknięcie ze Stanisławskim).

Północna zachodnia-grań III Małego Kieżmarskiego Szczytu. Zwana też Filarem Grosza, co jest błędne (patrz "ciekawostki") Ma 920 metrów deniwelacji, maksymalnie III trudności i mnóstwo łatwego terenu. W sprzyjających warunkach jest to kapitalna alpiniada, gdzie zimą lawirując w okolicach grani możemy unikać (jeśli ktoś woli) trudnego terenu skalnego, na rzecz pól śnieżno/lodowych.

Nadszedł styczeń – dla miłośników outdoor’u ekscytująca pora roku – czas aby cieszyć się wszelkiego rodzaju aktywnościami: od jazdy na nartach w nieskażonym terenie po wspinaczkę lodową po niesamowitych zamarzniętych wodospadach. Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym narciarzem, wspinaczem, czy też nowicjuszem w tego rodzaju aktywnościach, poszukaj najlepszych miejsc na następną wycieczkę. Istnieje wiele zakątków na świecie poza zasięgiem radarów, które oferują wyjątkowe wrażenia z dala od natłoku turystów.

Hawerfloki 7/7+ na Pośredniej Mnichowej Babie (Próg Mnichowy) to droga wytyczona w 1998 roku przez zespół Jacek Czech i Rafał Porębski. Powtórzyli ją niedawno Rafał Mikler i Bartek Stoch-Michna. Poniżej opis Rafała:

Droga Żuławskiego IV-V [M3] na Małej Złotej Kazalnicy (w rejonie Pośredniej Złotej Kazalnicy - słow. Ušatá Stráž) to - podobno :-) - popularna zimowa droga w Dolinie Kieżmarskiej. My zrobiliśmy ją na lotnej przy okazji robienia Północno-zachodniej Grani Małego Kieżmarskiego Szczytu i chcę potwierdzić, że jest to polecana droga dla początkujących osób, które nie mają jeszcze dużo doświadczenia z tatrzańskimi trawami. Być może jest to alternatywa do takich dróg jak np. Droga Kochańczyka. Większość terenu to dobre trawy/śnieg z paroma miejscami, gdzie trochę skały wystaje. 

1 stycznia 2010 roku odpaliłem drytooling.com.pl. Trudno uwierzyć, że minęło już 10 lat, ale mówię jak jest :-)! Tysiące godzin pracy włożonej w tą stronę, setki pozytywnych komentarzy pozwala sądzić, że jest ona wartością dodaną dla środowiska wspinaczkowego. Trochę o historii, teraźniejszości i planach przeczytacie poniżej :).

W weekend 30.11-1.12 rozpoczęły się prace porządkowe na Kotle Kazalnicy. Inicjatywa prac została zapoczątkowana przez członków klubu SAKWA, a następnie poddana konsultacjom środowiskowym wśród części z aktywnie wspinających się osób posiadających najwięcej przejść na Kotle. W wyniku rzeczowej debaty podjęto decyzję o stworzeniu dwóch linii zjazdów - w lewej i prawej części Kotła.