Superściek V, A3. Legendarna droga na Kotle.  Jest to unikalna linia tatrzańska w stromym lodzie. Zapraszamy do przeczytania historii podboju tej drogi.

Kocioł Kazalnicy Mięguszowieckiej. Lodospad Superścieku widoczny z prawej strony. Fot. Damian Granowski

Wycena: V, A3

Długość:

Czas przejścia: ~13-20h

Lokacja:  Kazalnica / Kocioł Kazalnicy Mięguszowieckiej

Uroda:

Wystawa: N

Charakter: trawki / mikst / kominy / lodospady / okapy

Zagrożenia obiektywne: Lawiny spadające Sanktuarką

Pierwsze przejście - również zimowe: 1973, 30 grudnia. Zespół: Piotr Jasiński, Wojciech Kurtyka, Krzysztof Pankiewicz i Zbigniew Wach.

Pierwsze przejście letnie: 1985, 5 października. Zespół: Ryszard Malczyk i Jan Muskat.

Pierwsze przejście (samotne):  1980, 25 lutego - Ryszard Pawłowski.

Pierwsze zimowoklasyczne: 2018, 12 stycznia - Tom Ballard, Andrzej Marcisz i Krzysztof Rychlik. W pracach nad drogą pomagali Maciej Krzywda i Marcin Polar

Dojście

Ze schroniska w Morskim Oku podchodzimy czerwonym szlakiem na próg Czarnego Stawu, skąd idziemy w prawdo pod ścianę Kazalnicy Mięguszowieckiej. Czas podejścia to około 1 godzina.

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Przez Szczyt Kazalnicy, zielonym szlakiem

Sprzęt

Zestaw standardowy + haki + śruby do lodu

Historia zdobywania

Droga budziła już zainteresowanie w latach pięćdziesiątych. W 1968 roku J. Milewski i J. Rusiecki doszli do okapu Dzwonu, Portal ominęli z lewej. W sierpniu 1973 roku M. Piekutowski i Z. Wach dotarli ściśle ściekiem wody do półki pod Portalem.

Pierwsze przejście miało miejsce w dniach 28-30 grudnia 1973 roku (z krytykowanym już wtedy poręczowaniem - pierwsze 80 metrów drogi). Zespół tworzyli: Piotr Jasiński, Wojciech Kurtyka, Krzysztof Pankiewicz i Zbigniew Wach. W poręczowaniu uczestniczył również Marek Kęsicki, którego później zastąpił Piotr Jasiński.

Zbigniew Wach tak opisywał ją w Taterniku:

„Droga jest piękna, wiedzie naturalnymi formacjami w niezwykłej scenerii. Ponieważ trzyma się linii wodospadu, narażona jest na niebezpieczeństwa obiektywne, a trudności zależą w głównej mierze od warunków. Atakując ją, trzeba brać pod uwagę możliwość załamania pogody, szczególnie latem co będzie wymagało szybkiego wycofania się zjazdami. Droga wykazuje duże nagromadzenie trudności technicznych, na odcinkach hakowych spękane bloki. Ekspozycja wyjątkowa, stanowiska pewne. Zimą jest to jedna z najwspanialszych wspinaczek w Tatrach, zmuszająca do pokonywania zalodzonych płyt i kominów. W górnej części dwa lodospady i pokryte lodem trawki”.

Drugiego przejścia doczekała się w marcu 1975 roku za sprawą Andreja Belicy i Jana Krcha, którzy w górnej części wytyczyli nowy wariant na lewo od oryginalnej linii.

W 1980 roku doczekała się przejścia samotnego w wykonaniu Ryszarda Pawłowskiego. Wtedy jeszcze mało znanego taternika.

Ryszard Pawłowski na Superścieku. Fot. arch. Ryszard Pawłowski / goryonline.com

Pięć lat później Superściek doczekał się przejścia letniego w wykonaniu Ryszarda Malczyka i Jana Muskata. Warto dodać, że było to jedyne letnie przejście.

Niecałe pół roku później (17 marca 1986) ma miejsce I jednodniowe przejście (18h) w wykonaniu Ryszarda Pawłowskiego i Jana Nowaka.

Od tego czasu droga została pokonana kilka razy:
Janusz Gołąb i Bogdan Samborski, 24-25 stycznia 1992 r. (20h)
Stanisław Piecuch i Jacek Fluder, 5 lutego 1993 r. (13h)
20.02.2014 Sławomir Cyndecki, Jacek Jania i Jan Muskat, 15,5 h. Patrz news.

Aktualnie jest jednym z największych - o ile nie największym - problemów do uklasycznienia na naszej Ścianie Ścian.

W prace nad uklasycznieniem Superścieku w ostatnich latach włączyli się m. in. Jan Muskat, Andrzej Marcisz, Krzysztof Rychlik.

Jan Muskat w trudnościach Superścieku. Fot. Sławek Cyndecki

Wystąpiły również kwestie dyskusyjne, o których wspomina Piotr Sztaba na wspinanie.pl.

Wygląda na to, że ten sezon zimowy w okolicach Superścieku może być gorący :).

Źródło: Taternik 1/1974, oraz przewodnik J. Żurawskiego "Kazalnica drogi zebrane"

Ciekawostki

Jest to droga wyjątkowa pod względem ilości lodu i trudnej hakówki, po polskiej stronie Tatr.

Drogę nie od razu ochrzczono Superściekiem, najpierw nazywano ją Direttissimą Wielkiego Ścieku, a nawet Prostowaniem Ścieku.

Ciekawy rys historyczny znajdziecie na goryonline.com

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Schemat Superścieku. Źródło: Taternik 1/1974

Linia Superścieku. Opr. Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Toksyczne Kurczaki 7+ to dość syta propozycja na Buli pod Bańdziochem.

Wycena: 7- (oryg VII-). Niektórzy wspominają jeszcze o wycenie M7

Długość:  2 wyciągi

Czas przejścia: 2 godz.

Lokacja:  Bula pod Bańdziochem

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: Z

Charakter: ?

Okres do wspinania: zima

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Niepełne (na razie) topo Buli pod Bandziochem(zdjęcie w większej rozdzielczości, jeśli otworzysz w nowym oknie). Fot./topo Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Od Zmierzchu do Świtu 7 na Buli pod Bańdziochem to kombinacja dróg Się nie robi i Bez znieczulenia.

Krzysztof Banasik na drugim wyciągu. Fot. Marcin Suchar

Wycena: 7

Długość:  5 wyciągów. ok. 200 metrów

Czas przejścia: 3 godz

Lokacja:  Bula pod Bańdziochem

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: Z

Charakter: ?

Okres do wspinania: zima

Zagrożenia obiektywne: -

Pierwsze przejście: 2008, 29 listopada (M7 OS, ok. 6,5h) - Krzysztof Banasik, Marcin Księżak i Marcin Suchar

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Droga składa się z pięciu wyciągów, z czego pierwsze trzy są najciekawsze i oscylują w granicach trudności 6 do 7. Czwarty wyciąg w większości prowadzi polami śnieżnymi podprowadzającymi pod kopułę szczytową Buli. Na ostatnim występują dwa warianty. Wariant prawy o trudnościach 4+ został pokonany dodatkowo przeze mnie z górną asekuracją. Wyglądał on ciekawiej wspinaczkowo i dlatego go zrobiłem, ale jak się okazało jest trochę kruchy.

Ważną informacja dla chcących powtórzyć naszą drogę – na trzecim wyciągu należy trzymać się ściśle przebiegu drogi, ponieważ w kilku miejscach bez problemu można uciec w lewo z trudności do żlebu w teren 3, którym idzie droga Bladym Świtem. Ujmując to opisowo, wyciąg prowadzi lewym skrajem spiętrzenia skalnego o wysokości ok. 45 m, przez które przechodzi droga Globalne Ocieplenie. Na lewo od naszej drogi ściana się przełamuje i wchodzi do żlebu.

Źródło: wspinanie.pl

Zejście

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Droga posiada również wariant Od Zmierzchu po Świt.

Schemat drogi Od zmierzchu do świtu. Rys. Marcin Księżak

Poniżej info od Marcina:

Małe zamieszanie na mało istotnej ścianie;-)

Oddajmy głos Marcinowi:

"W tym sezonie powstało sporo nowych dróg i wariantów na „ścianie ścian” czyli Buli pod Bandziochem. Sam też zrobiłem coś nowego, lecz z powodu słabej znajomości przebiegu dróg wprowadziłem małe zamieszanie, które teraz spróbuję sprostować.

Chcę nadmienić, że prawdopodobnie teren ten był już wcześniej przechodzony w wyniku podobnych pomyłek".

Źródło: goryonline.com

Wypowiedź użytkownika Grzegorza K. z forum wspinanie.pl:

"Cześć. Ja chciałbym dodać parę zdań do tej nowej drogi na Buli pod Bandziochem.Zrobiliśmy wraz z Piotrkiem Pawlusem już w 2006 roku ten pierwszy wyciąg od tej drogi zaraz na prawo od tego okapu i wyceniliśmy go na A2 ,dalej przebiegał przez tą śnieżną płaśń i na prawo pod ściankę. Zgodzę się z chłopakami ,że to co nie zanotowane to nie istnieje, ale niestety Nazwa tej drogi jest taka sama jak nazwa naszego wzasadzie wariantu. Wszystkie dane odnośnie tego wyciągu są zapisane w książce wyjść w Morskim Oku także jednak wzmianka i zapis są, trzeba tylko poszperać".
PZDR. Grzegorz

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Topo drogi. Rys. Marcin Księżak

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Wejście Smoka 8 to krótka propozycja na Buli pod Bańdziochem z 2009 roku. Aktualnie pierwszy wyciąg jest obity i ma trudności około M6+ lub M7.

Marcin Poznański na pierwszym wyciągu Wejścia Smoka. Fot. arch. Marcin Poznański

Wycena: 8 [po obiciu pierwszy wyciąg to okolice M6+ lub M7]

Długość:  80 metrów. 3 wyciągi (2 skalne, 1 śnieżny)

Czas przejścia: 2 godziny

Lokacja:  Bula pod Bańdziochem

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: W

Charakter: Rysy / przewieszenia / trawki

Okres do wspinania: zima

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: 2009, zima - Adrian Urbanek, Marcin Karda i Marcin Poznański

Dojście

Opis

Opis autorstwa Marcina Poznańskiego (źródło):

"Pierwszy skalny wyciąg to solidne 8 biegnący wywieszającą się "kominorysą" prowadzącą do drzewka. Drugi to pole śnieżne, zaś trzeci to ładne wspinanie po piątkowych trawach i rysą 6+. Drogę nazwaliśmy Wejście smoka (styl przejścia RP). Na pierwszym wyciągu zostawiliśmy dwa haki".

Aktualnie pierwszy wyciąg został obity z okazji XIII Memoriału Bartka Olszańskiego (patrz tutaj).

Zejście

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Linia drogi Wejście Smoka. Fot. arch. Marcin Poznański

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

La Šarapata M6+/7 to ciekawa droga. Kluczowy wyciąg ma trzy różne warianty - trzy zacięcia, z czego najciekawsze jest prawe za M7. Asekuracja dobra, ale na drodze przeważa teren trawkowy, więc warto mieć 3-4 buldogi, a do tego cienkie haki.

Droga Biela IV (VI?)- na Zadnim Granacie (od Dolinki Buczynowej) to droga Stanisława Biela. Aktualnie trudności kluczowej płytki sięgają stopnia VI (info od Krzyśka Sobieckiego).

Ścianka z hakami. Fot. arch. Krzysztof Sobiecki

Wycena: VI?

Długość:  ?

Czas przejścia: ?

Lokacja:  ?

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: ?

Charakter: ?

Okres do wspinania: ?

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Opis znajdziecie na stronie Krzyśka Sobieckiego: Tutaj link.

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Od 2013 r i 18 tomu przewodnika Włodka Cywińskiego, ta część masywu Granatów została wyodrębniona jako Sieczkowe Turnie

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)