Grań Morskiego Oka to piękna grań, którą na spokojnie można zrobić w dwa dni. Dla sprawnego zespołu może to być wymagająca jednodniowa wyrypa. Grań zaczyna się z Owczej Przełęczy, a kończy na Wrotach Chałubińskiego.

Niezbyt duże trudności i sporo możliwości dogodnego wycofu, sprawiają, że droga jest dobrą propozycją również dla początkujących zespołów.

Wycena: III (miejsce IV)

Długość:  ?

Czas przejścia: 1-2 dni

Lokacja:  Dolina Rybiego Potoku

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Charakter: Grań głównie o trudnościach I-II, z miejscami III i jednym miejscem IV

Zagrożenia obiektywne: Burze, załamanie pogody

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Spod Czarnego Stawu np. drogą WHP 1154.

Opis

Idąc granią przechodzicie przez:

Owcza Przełęcz

Białczańska Przełęcz

Żabi Mnich

Żabi Szczyt Wyżni

Cieżka Przełączka

Kopa Spadowa

Niżne Rysy

Przełęcz pod Rysami

Rysy

Żabia Przełęcz

Żabi Koń

Żabia Turnia Mięguszowiecka

Wołowa Turnia

Hińczowa Turnia

Mięguszowiecki Szczyt Czarny

Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem

Pośredni Mięguszowiecki Szczyt

Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia

Mięguszowiecki Szczyt Wielki

Hińczowa Przełęcz

Cubryna

Zadni Mnich

Ciemnosmreczyńska Turnia

Wrota Chałubińskiego (?)

 

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

W razie wycofu, możemy wykorzystać chociażby zejście z Białczańskiej Przełęczy Wyżniej, Rysów, Zachodu Grońskiego Przełęczy pod Chłopkiem, Hińczowej Przełęczy, Przełączki pod Zadnim Mnichem.

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Wielkie Zacięcie [Obrovský Kút] VI+ jest absolutnym klasykiem wśród dróg tatrzańskich. Przez wielu droga ta uważana jest za najpiękniejszą w Tatrach. Ciężko się z tym nie zgodzić. Jest to droga długa, ze sporą ilością wspinania w skale bardzo dobrej jakości, a uroda ruchów w kluczowym zacięciu jest bezdyskusyjna.

DG na pierwszym wyciągu (od rampy) Wielkiego Zacięcia. Fot. Kacper Tekieli

 

Droga Horskiej Służby VII-/VII na Galerii Osterwy to ciekawa propozycja, na krótkie wspinanie. Najpiękniejszy na drodze jest pierwszy wyciąg, z kapitalną ryską. Zwyczajowo się z niego zjeżdża na dół. W tym rejonie Horska Służba przeprowadza corocznie ćwiczenia i pokazy akcji ratunkowych.

Anita Słowicka w kluczowym miejscu drogi. Fot. Damian Granowski

Wycena: VII-/VII

Długość:  1 wyciąg (ok. 30 metrów), lub 4 do wierzchołka.

Czas przejścia: 30 min-2 godziny

Lokacja:  Galeria Osterwy

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: W

Charakter: płyty / zacięcia / przewieszki / rysy

Zagrożenia obiektywne: kruszyzna na drugim wyciągu

Pierwsze przejście: ?

Dojście

Pod Galerie Osterwy podejdziemy w 1 godzinę od parkingu elektriczki "Popradzkie Pleso". Idziemy niebieskim szlakiem (asfaltowa droga). Po około 30-40 minutach odbijamy na żółty szlak w kierunku symbolicznego cmentarza pod Osterwą. Idziemy ścieżką do góry, a na cmentarzu idziemy na samą górę (kaplicę mijamy z prawej), gdzie znajdziemy ścieżkę (przegradza ją barierka) prowadzącą w kosówki. Przedzieramy się chwilę przez suche kosówki i wychodzimy na piargi pod Galerią.

Dobrym punktem orientacyjnym jest Polski Komin. Droga Horskiej Służby startuje kilkanaście metrów na lewo od niego.

Opis

Pierwszy wyciąg startuje kilkanaście metrów na lewo do Polskiego Komina. Najpierw wspinamy się "połamanymi półkami" pod przewieszkę, gdzie mamy do zrobienia balder za około VI+, po wyjściu z przewieszki wbijamy się w piękną rysę, gdzie są kluczowe trudności (VII-/VII). Po jej pokonaniu idziemy lekko w lewo do stanowiska z którego można opcjonalnie zjechać.

Jak przystało na prawdziwych koneserów, my nie zjeżdżaliśmy, lecz atakowaliśmy dalej :-)

Drugi wyciąg idzie kilka metrów do góry, lekko w prawo, by wbić się w lekko przewieszone zacięcie. Porosty w dużej ilości świadczą, że nie jest to często wybierana opcja. Szybko dowiaduję się dlaczego . W zacięciu co druga klama dudni, kostki zaklinowane pomiędzy takimi kamieniami nie wzbudzają zaufania. Wrażenie "OS, albo szpital" nie odpuszcza, z drugiej strony nie jest źle, ładne wspinanie, a wyjście z zacięcia (przynajmniej moim patentem... bardzo ostrożnym patentem) to ładny kankan w ekspozycji (V+).  Po wyjściu z zacięcia idziemy już łatwo do góry, do trawiastego kuluaru, w którym możemy założyć stanowisko.

Trzeci wyciąg to narzucająca się rysa, która doprowadzi nas do dużej Limby rosnącej na obrzeżu Polskiego Komina.

Rysa na trzecim wyciągu. Fot. Damian Granowski

Tutaj uwaga, według topo na tatry.nfo.sk, nie robimy trawersu w prawo do Limby, tylko idziemy na wprost. Z mojego doświadczenia teren na wprost wyglądał albo baaardzo nieewidentnie (Zdecydowanie nie jak V), dlatego poszedłem w prawo do Limby. Czy słusznie? Jeśli ktoś się bardziej orientuje, niech napisze co nieco.

Rysa (właściwie ciąg odciągów) jest ładna - pomimo porostów i lekkiej kruszyzmy - robimy mały trawers do Limby (V+), a następnie mijamy ją z prawej i idziemy kilkanaście metrów do góry gdzie znajdziemy stanowisko (2 haki, pętla).

Czwarty wyciąg to pomykanie łatwym terenem (III) w prawo do Polskiego Komina, a później prosto na Lewą wieżę do stanowiska zjazdowego.

Generalnie jeśli macie ochotę powspinać się ładnie, to polecam zrobić jeden wyciąg tej drogi i zjeżdżać. Jeśli jesteście ortodoksami to wtedy pozostaje iść do góry :).

Zejście

Najoptymalnie z Lewej Wieży zrobić długi (prawie 50 m) zjazd do piargów pod ścianą. Stanowisko z pętli na zaklinowanym bloku. Stamtąd już schodzimy na piechotę z powrotem do podstawy ściany

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Fototopo. Opr. Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Droga środkiem ściany czołowej północno-wschodniego filara Zadniej Garajowej Turni V - to długa droga w Murze Hrubego. Niedawno pokonał ją samotnie Kacper Tekieli i przygotował małą relację filmową. Zapraszamy do oglądania.

Droga Skłodowskiego V, Ścianą czołową grzędy MSC do Sanktuarium to bardzo ładna droga z interesującym wspinaniem.

Wycena: V

Długość:  ?

Czas przejścia: 6,5 h

Lokacja:  Grzęda Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: N

Charakter: ?

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: 1965, 7 sierpnia - Marek Nowicki, Andrzej Skłodowski

Pierwsze przejście zimowe: 1979, 6 marca - Krzysztof Czarnecki, Władysław Janowski (5 h)

Dojście

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-

dd

Wycena: ?

Długość:  ?

Czas przejścia: ?

Lokacja:  ?

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: ?

Charakter: ?

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Sprężyna VI- - na Małym Młynarzu, to jedna z czterech dróg Macieja Gryczyńskiego, wchodzących w skład łańcuchówki "Expander" . Droga to klasyk, lecz ze względu na dłuższe podejście, jest zdecydowanie rzadziej powtarzana niż pozostałe drogi z "Expandera" (pozostałe Sprężyny znajdują się na Mnichu, Kotle Kazalnicy i Kościelcu).

Wycena: VI-

Długość:  ?

Czas przejścia: ?

Lokacja:  Mały Młynarz

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: E

Charakter: ?

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Z parkingu na Polanę pod Aniołami (to ta polana z wiatą, gdzie szlak skręca 90 stopni w lewo, ok. 1,5 h z parkingu). Idąc prosto od szlaku 20 metrów za wiatą po prawej stronie zaczyna się ścieżka, na początku właściwie droga rozjeżdżona przez służby leśne, potem trzeba kierować się na najbardziej wydeptane i po ok. 100 m zaczyna się ścieżka w lewo, ewidentna niczym szlak, aż do samego stawu w dolinie Żabiej Białczańskiej. Od stawu trzeba cisnąć przez łatwe trawy między kosówkami na przełęcz Wyżnią Skoruszową (najpierw do góry a potem trawers w lewo), gdzie zaczyna się zabawa.

Zejście z przełęczy kruchym terenem kilkadziesiąt metrów (dużo łatwiej niż zejście z Galerii Gankowej), następnie orograficznie w prawo trawers przez żleb do ewidentnej ścieżki trawersującej na przełączkę między jakimś pipantem, a ścianą. Z przełączki po trawach nietrudne zejście do podstawy ściany, chociaż jakby było mokro to czujnie. Stamtąd podejścia pod drogi różnie.

Ogólnie podejście długie (z parkingu co najmniej 4 godziny pod ścianę) ale wyraźnie łatwiejsze niż zejście z Galerii Gankowej. Przy dobrej widoczności orientacyjnie nie powinno być kłopotu, przy złej widoczności i niepewnej pogodzie ja bym się tam nie zapuszczał.

autor: Maciej Chmielecki

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Zejście z wierzchołka łatwym terenem po trawach do ścieżki, jak jest sucho to bez najmniejszych trudności, jak by było bardzo mokro to czujnie.

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)