Zamarła Turnia / Siedlecki-Wicherkiewicz V+

Siedlecki-Wicherkiewicz V+ to droga na południowo-wschodniej ścianie Zamarłej Turni. Pierwsze przejście miała w 1943 roku.

Wycena: IV (miejsce V+)

Długość:  ?

Czas przejścia: ?

Lokacja:  Zamarła Turnia / południowo-wschodnia ściana

Uroda: ?

Wystawa: SE

Charakter: ?

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: 1943, Stanisław Siedlecki, Jerzy Wicherkiewicz

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Podchodzimy z schroniska w Dolinie Pięciu Stawów do Dolinki Pustej. Stamtąd żółtym szlakiem w stronę Koziej Przełęczy.

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Zjazdy z lewej strony ściany (Lewy Heinrich), środkiem (Prawi Wrześniacy) lub zejście szlakiem przez Kozią Przełęcz.

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Zamarła Turnia / Aligator VII-

Aligator  VII- to droga na Zamarłej Turni, biegnąca na prawo od lewych Wrześniaków. Właściwie mamy tylko jjedną trudną przewieszkę na tej drodze, a pozostałe trudności na drodze to IV+, ale można się zdziwić :).

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Mięguszowieckie Szczyty / Hińczowa Przełęcz 0+

Hińczowa Przełęcz 0+ - Ciekawa droga na Hinczową z Morskiego Oka. Jest to też na wiosnę, również ambitny skiturowy zjazd

Wycena: 0+

Długość:  ?

Czas przejścia: 2h

Lokacja:  Mięguszowieckie Szczyty

Uroda: ?

Wystawa: PN

Charakter: ?

Zagrożenia obiektywne: 

Pierwsze przejście: 1877. Zespół: Ludwik Chałubiński, Wojciech Roj, Maciej Sieczka

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

 

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Mnich / Międzymiastowa VI / VI+

Międzymiastowa VI / VI+ jest jedną z najładniejszych dróg (w tym stopniu) na Mnichu. Absolutny klasyk, dla wszystkich którzy robią takie trudności. Doskonała asekuracja, lite wspinanie, lufa pod nogami :-). Mimo, że krótka to zróżnicowana. Oryginalnie kończy się na półkach, ale można dodać jeszcze jeden wyciąg na szczyt.

Napisz komentarz (1 Komentarz)

Mnich / Kant Klasyczny VI-

Kant Klasyczny VI- to jeden z większych klasyków na północnej ścianie Mnicha. Logiczny przebieg, piękne rysy i zacięcia sprawiają, że naprawdę warto się na nią wybrać.

Piękne zacięcie na drugim wyciągu. Fot. dg

Wycena: VI-

Długość:  110 metrów

Czas przejścia: 2 godziny

Lokacja:  Mnich / północna ściana

Uroda: 4/5

Wystawa: N

Charakter: Rysy / płyty / zacięcia

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: 1930 - Justyn Wojsznic i partnerzy

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Z schroniska przy Morskim Oku idziemy żółtym szlakiem w stronę Szpiglasowego Wierchu, przy rozejściu na Wrota Chałubińskiego idziemy chwilę czerwonym szlakiem, a następnie odbijamy na dobrze wydeptaną ścieżkę, która prowadzi nas w stronę Mnicha.

Opis

Kant Klasyczny startuje na Dolnych Półkach Mnichowych, zaraz przy zejściu z charakterystycznego progu.

Startujemy „Pierwszą Rysą” (V+). Tutaj nie jestem pewien czy jest to szeroka przerysa w zacięciu, czy może ryski na prawo od niej. W każdym razie wychodzmy do dużego zacięcia, na końcu którego znajduje się stanowisko z dwóch spitów (po lewej stronie).

Drugi wyciąg biegnie pięknym Zacięciem Mierzejewskich (V) prosto do Długiej Półki. Na prawym skraju mamy stanowisko z koluchem.

Wspinaczka w Zacięciu. Fot. dg

Mi udało się połączyć dwa pierwsze wyciągi w jeden prawie 50 metrowy.

Długą Półkę można również osiągnąć Drugą Rysą (oryginalnie Kant Klasyczny tak właśnie został pokonany). Przy pierwszym stanowisku (zaraz na półce po przejściu "Pierwszej Rysy") odbijamy w lewo do ryski. Początkowo jest ona wąska, a z czasem przeradza się w rysę w kominie, w którym trzeba umiejętnie się ustawić. Po pokonaniu dużego zaklinowanego bloku, rysa przeradza się w ładny komin, którym docieramy na Długą Półkę. Jak robiłem, to było nieco mokro, więc trochę czuniej, i "gloniaście". Podsumowując Zacięcie Mierzejewskich ładniejsze, aczkolwiek jeśli już raz robiliśmy, to warto dla urozmaicenia zrobić jeszcze raz.

Izabela Franczak na wyjściu z Drugiej Rysy. Fot. dg

Trzeci kluczowy wyciąg to szóstkowa rysa (tzw Trzecia Rysa, lub Zacięcie Wojsznisa)(VI-), znajdziecie tam zaklinowanego heksa ;), następnie wychodzimy do dwójkowego zacięcia (uwaga na luźne kamienie!) idziemy nim do góry. Niestety na końcu niektórzy robią sobie kibel :/ Stamtąd odbijamy w prawo na Siodełko na Kancie Klasycznym. Znajdziecie tam Spita Stanowiskowego.

Wspinacz w trudnościach kluczowego wyciągu. Fot. dg

Czwarty wyciąg odbija lekko w lewo płytą od siodełka (V+). Idziemy najpierw jedną półkę, skąd lekko w lewo przez płytę wychodzimy na Górne Półki Mnichowe. Możemy od razu przejść kilkanaście metrów w lewo do stanowiska (2 spity) za dużą rysą.

Piąty wyciąg biegnie do góry, a następnie skośnie w prawo (okrążamy pionową ściankę), do zacięcia na dużej półce skalnej z blokami. Pokonujemy zacięcie (IV) i wbijamy się w łatwe połogie płyty prowadzące na wierzchołek. Końcówkę pokonujemy wchodząć na półkę po lewej stronie bloku.

Zejście

Ze szczytu jednym długim zjazdem na zachodnią stronę zjeżdżamy do dużych półek którym schodzimy w dół

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

W 1930 roku Justyn Wojsznis z partnerami wytyczył Kant Klasyczny stało się to jeszcze przed „Erą Direttissimy” przez co droga była prowadzona klasycznie. Notabene była to premierowa wspinaczka w szóstkowym stopniu w polskich Tatrach.

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

 

Topo północnej ściany

Topo północnej ściany Mnicha. Topo: Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Mnich / Międzykancie VII

Międzykancie VII jest ciekawą drogą na północnej ścianie Mnicha. dla średnio-zaawansowanego zespołu.

Wycena: VII

Długość:  110 metrów

Czas przejścia: 2 godziny

Lokacja: Mnich

Uroda: ?

Wystawa: Północna

Charakter: Płyty / rysy / zacięcia / 

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: ?

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Z schroniska przy Morskim Oku idziemy żółtym szlakiem w stronę Szpiglasowego Wierchu, przy rozejściu na Wrota Chałubińskiego idziemy chwilę czerwonym szlakiem, a następnie odbijamy na dobrze wydeptaną ścieżkę, która prowadzi nas w stronę Mnicha.

Opis

Drogę zaczynamy wybitną rysą (miejscami prawie kominkiem) na lewo od rys "Kantu Klasycznego".

Po dużych głazach docieramy pod zacięcie, po drodze mijając zaklinowaną kość. Z wygodnej póły można się wpiąć w stary kołek, w ramach ciekawostki historycznej (lepiej zdublować). Zacięcie jest bardzo dobrze asekurowalne z małych i średnich mechaników oraz kości, jeśli ktoś ma taką fantazję. Zacięcie można iść do samego końca, albo przy jego końcu przy poprzecznej rysie odbić delikatnie w prawo - oba warianty tej samej trudności (VII-/VII).

Potem po półkach (po prawej widzimy stanowisko od "Folwarku Montano" - nie wpinamy się do niego, idziemy do góry) pod wbity na środku ściany spit. Ścianka za około VI/VI+, potem już łatwiejszym terenem na półkę, gdzie znajdują się dwa spity. UWAGA - to ciągle nie jest nasze stanowisko (to stan "Kantu hakowego"), idziemy więc dalej mimo, że tarcie na linie pewnie daje już o sobie znać :).

Ryską po prawej stronie wychodzimy na ogromną półkę, gdzie znajduje się stanowisko z łańcuchem zjazdowym. Wyciąg ma około 35 metrów. Drugi wyciąg startuje z prawej strony półki, jest ubezpieczony jednym spitem w połowie. Linia spitów bezpośrednio nad stanowiskiem to trzeci wyciąg "Folwarku Montano", wyceniany na VII/VII+, więc jeżeli czujemy się na siłach, to oczywiście warto pójść nim, zamiast oryginalnie za V+/VI-. Wyciąg ma jakieś 20 metrów i kończy się na wygodnej, ogromnej, niemal poziomej płycie granitu, gdzie znajdziemy trawnik, stanowiska i miejsce na piknik :).

Należy iść do drugiego stanowiska, licząc od lewej, bo pierwsze to znowu stan "Folwarku Montano". Tam mamy do wyboru różne warianty (wszystkie za VII-), polecam wyjście "Rysą Marcisza". Start bezpośrednio nad stanem, piękną rysą cały czas do góry, w miejscu, gdzie zanika i łączy się z poziomymi pęknięciami od razu do góry, po chwili znowu mamy rysę bezpośrednio nad sobą.

Wyciąg idealnie asekurowalny ze średnich mechaników i ogólnie bardzo przystępny jak na VII-. Na górze stan, gdzie kończymy drogę. Jeżeli nie mamy parcia na wejście na sam szczyt Mnicha, to na tym stanie warto się przewiązać, zjechać do stanu na poziomej płycie i stamtąd jednym, długim (55-60 metrów) zjazdem do dolnych półek. Do zjazdu lepiej wybrać stan "Folwarku Montano", bo jest położony korzystniej. Lina nie powinna się klinować, bo nie za bardzo ma gdzie.

Zejście

Ze szczytu jednym długim zjazdem na zachodnią stronę zjeżdżamy do dużych półek którymi schodzimy w dół

Sprzęt

Zestaw standardowy w zupełności wystarczy

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Topo północnej ściany

Topo północnej ściany Mnicha. Topo: Damian Granowski

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy! pdf

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Mięguszowieckie Szczyty / Cubryna środkiem ściany III

Cubryna środkiem ściany III

Wycena: III

Długość:  ?

Czas przejścia: 3.5h

Lokacja:  Mięguszowieckie Szczyty

Uroda: ?

Wystawa: PN

Charakter: ?

Zagrożenia obiektywne: 

Pierwsze przejście: 1922. Zespół: Ludwik Gruhn, Mieczysław Świerz

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

 

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Damian Granowski instruktor taternictwa PZACześć! Jestem Damian – założyciel bloga drytooling.com.pl . Na mojej stronie znajdziesz opisy czy schematy dróg wspinaczkowych oraz artykuły poradnikowe. Teksty są tworzone z myślą o początkujących, jak i bardziej zaawansowanych wspinaczach. Mam nadzieję, że i Ty znajdziesz coś dla siebie.
Jeśli potrzebujesz dodatkowego szkolenia z operacji sprzętowych, technik wspinaczkowych czy umiejętności orientacji w górach, zapraszam na moje kursy.

Używamy ciasteczek

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.