Galeria Gankowa / Komin Stanisławskiego V+

Damian Granowski 18 listopad 2023

Droga Stanisławskiego V+ na Galerii Gankowej jest to jedna z ciekawszych dróg Wiesława Stanisławskiego. Przecina ścianę Galerii Gankowej, imponującą formacją, a do tego oferuje bardzo ciekawe wspinanie kominowe. Niestety droga rzadko jest sucha, więc jeśli jest tylko warun to warto napierać.

Wycena: V+

Asekuracja: R1-2

Długość: ~300m

Czas przejścia: 5-6h

Lokalizacja: Dolina Białej Wody / Galeria Gankowa

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: NW

Charakter: kominy / płyty

Okres do wspinania: Lato

Pierwsze przejście: 1931, 19 sierpnia - Wiesław Stanisławski i Marek Żuławski

Pierwsze przejście zimowe: 1955, 4-5 marca, Karel Cerman, Radovan Kuchar, Jiri masek i Bohumil Svatos.

Pierwsze przejście zimowo-klasyczne: 1997 - Roman Jelenský i Ivan Štefanský. Nie jest wspomniane, czy przejście było przy użyciu raków i czekanów, czy w butkach wspinaczkowych. Na pewno 15 marca 2024 zespół D. Granowski, W. Jabłoński i J. Radziejowski przeszli zimowoklasycznie Drogę Stanisławskiego.

Dojście

Patrz Droga Orłowskiego.

Podobnie startuje też Filar Puškáša.

Start Stanisławskiego i Puškáša.

Opis

Ogólnie jest sporo różnorodnych wariantów, nie o wszystkich będę wspominał.

1. (III, 50m) Startujemy podwójnymi ryskami, które dobrze widać na podejściu, po ~10 metrach mocno trawersujemy w prawo. Wpierw pozioma półka, mały prożek i wychodzimy na półkę na końcu filara. Wprost w górę mamy dwie ryski.
Jest to potencjalne miejsce na stanowisko, ale polecam grzać lewą rysą do góry i po kilkunastu metrach dochodzimy do kruchego kociołka. W prawo na filar i zakładamy tam stanowisko, przy odpękniętych blokach.

2. (IV, 55m) Idziemy w prawo na filar, a następnie łatwiejszą grzędą podążamy do góry. Wkrótce wbijamy się w lewą rysę (choć prawa też wygląda na chodzoną), nią w górę kilkanaście metrów, do podstawy wielkiego komina. Po prawej mamy wygodne stanowisko z haków.

Drugi wyciąg. Podejście rysami

3. (IV+, 50m) Zaczynamy teraz wspinać się już konkretnie kominem. Na początku mamy mały prożek z zaklinowanego kamienia. Później idziemy dalej i pod koniec warto przejść na prawą ścianę, by później zrobić trawers w lewo na piarżystą półkę, gdzie zakładamy stanowisko.

Grzegorz Kozdęba na wejściu w komin

4. (V, 55m) Pokonujemy czujną ściankę, a następnie już korytem komina kilkanaście metrów i wychodzimy na kolejną wygodną półkę, pod przewieszoną rysą.

Ania Bulska na ściance pod trzecim stanowiskiem

5. (V+, 40m) Jeden z najciekawszych wyciągów jakie miałem okazję robić w Tatrach. Na początku idziemy w prawo do ładnego zacięcia. Pod koniec trawersujemy w lewo po płytce i wychodzimy na półkę u podstawy komina (tutaj możliwość założenia stanowiska).
Można iść jednak dalej szerokim kominem (sporo haków), który pod koniec staje się tunelem skalnym :). Wyczołgujemy się z niego i na platformie zakładamy stanowisko.

Idzie się estetycznym zacięciem z prawej

Jędrzej Złonkiewicz w kominie na kluczowym wyciągu

6. (VI-, 45m) Z platfomy idziemy po płycie w lewo do zacięcia. Nim do góry, wkrótce zamienia się w komin. Po wyjściu z niego mamy opcję za zacięcie (często mokro) lub trawers w prawo. Oryginalnie Stanisławski szedł kominem hakowo i z tego co mnie uświadomił Grzesiek Folta, to nie ma żadnego potwierdzenia w źródłach, że ten fragment jest klasyczny. Być może przy dobrej pogodzie warto zawalczyć :).
Płyta (wariant Orłowskiego) z dwoma hakami ma trudności VI- i jest ciekawą opcją jeśli komin jest mokry.
Wychodzimy na półeczki i jeszcze kawałek do góry, gdzie na kazalniczce zakładamy stanowisko.