Edmund Hillary

Sir Edmund Hillary - nowozelandzki himalaista, który ma na koncie wraz z Szerpą Tenzingiem Norgay, pierwsze wejście na Mount Everest.

Edmund Hillary i Tenzig Norgay. Fot. wikipedia.org

Data i miejsce urodzenia: 1919, 20 lipca, Tuakau

Data i miejsce śmierci: 2008, 11 stycznia w Auckland

Biografia

Edmund Percival Hillary urodził się 20 lipca 1919, nieopodal Clark w stanie Auckland (Nowa Zelandia). Uczęśczał najpierw do Uakau Primary School, następnie do Auckland Grammar School. Szkoła ta znajdowała się 2 godziny od jego domu, więc w czasie podróży zaczytywał się w powieściach podróżniczych. W wieku 16 lat zainteresował się wspinaczką. Okazało się że jest o wiele bardziej wytrzymały fizycznie od swoich kolegów.

Zaczął studiować matematykę i fizykę na Uniwersytecie w Auckland.

W 1939 roku udaje mu się wejść na szczyt Mount Ollivier, niedaleko Mount Cook.

Podczas II Wojny Światowej Hillary służył w siłach powietrznych Nowej Zelandii, jako nawigator. W 1945 brał udział w działaniach wojennych niedaleko wyspy Fiji.

Po wojnie sukcesywne wspinaczki sprawiły, że zwrócono na niego uwagę i w 1951 roku wziął udział w rekonensansie pod Mount Everestem, pod kierownictwem Erica Shiptona. W 1952 Edmund Hillary i George Lowe dołączyli do wyprawy mającej zdobyć Cho Oyu. Niestety wyprawa miała zbyt duże trudności z dostaniem się pod górę.

Mount Everest 1953

Droga pod Everest jest blisko Tybetu, dlatego Nepal pozwala na jedną ekspedycję w roku. W 1952 górę próbowali zdobyć Szwajcarzy (zabrakło im 240 metrów do szczytu).

Podczas tripu Hillary'ego i Lowe'a pod Alpach dowiadują się, że delegowano ich do wyprawy na Mount Everest, prowadzonej przez Erica Shiptona, który wkrótce został zastąpiony przez Johna Hunta.

Wyprawa brytyjska składała się z ponad 400 ludzi, którzy mieli wnieść 10 ton bagażu pod bazę. Działania górskie zaczęły się w połowie kwietnia, a 26 maja Bourdillon i Evans zaatakowali szczyt. Musieli się jednak wycofać, co sprawiło, że druga dwójka w składzie Hillary i Norgay dostała swoją szansę.

W dniu ataku szczytowego Hillary zdał sobie sprawę, że buty, które zostawił poza namiotem zamarzły. Spędził 2 godziny na rozgrzewaniu ich, a później z 14 kilogramowymi plecakami wyruszyli do ataku. Kluczowym odcinkiem był 12 metrowy uskok na granii, zwany później "Uskokiem Hillary'ego". Nowozelandczykowi udało się go pokonać, a później trudności technicznych było niewiele.

29 maja o 11.30 Edmund Hillary i Tenzing Norgay stanęli na szczycie Mount Everestu jako pierwsi ludzie w historii. Na szczycie spędzili 15 minut. Porobili zdjęcia, zostawili trochę słodyczy i krzyżyk.

Nie obyło się bez zabawnego epizodu. Do historii przeszły słowa Hillarego wypowiedziane po zejściu ze szczytu do George'a Lowe: "George, W końcu załatwiliśmy skurwysyna" (Well, George, we knocked the bastard off.). Nie przypuszczał nawet, że za pośrednictwem BBC usłyszał je cały świat.

Sir Edmund Hillary

Po zejściu do cywilizacji Hillary, Tenzing i reszta wyprawy została obsypana zaszczytami. Hillary i Hunt otrzymali tytuły szlacheckie i kilka medali

Po Evereście Edmund Hillary jeździł jeszcze na wyprawy w Himalaje, gdzie wszedł na 10 innych wierzchołków. Dotarł na Biegun Południowy.

Dokonania górskie

Tatry

Alpy

HImalaje i Karakorum

1953, 29 maja - Mount Everest, pierwsze wejście. Zespół: Edmund Hillary, Tenzing Norgay

Inne

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

Wyprawy

Ciekawostki

W Polsce ukazały się dwie książki Edmunda Hillary'ego: "Na Przełaj przez Antarktydę", oraz autobiografia "Pierwszy zdobywca Everestu. Widok ze szczytu".

Edmund Hillary za zdobycie Mount Everest otrzymał od królowej brytyjskiej Elżbiety II tytuł szlachecki. Natomiast władze Nowej Zelandii zdecydowały o umieszczeniu podobizny Hillary'ego na pięciodolarowym banknocie, czyniąc go pierwszą osobą, która znalazła się na banknocie za życia.

Sir Edmund Hillary miał za sobą kilka innych wyczynów. W 1958 r. zdobył na traktorze biegun południowy, w 1977 r. jako pierwszy przepłynął ślizgaczem w górę Gangesu, a potem wspiął się aż do źródeł rzeki w Himalajach.

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

Do historii przeszły jego słowa wypowiedziane po zejściu ze szczytu Everestu: "W końcu załatwiliśmy skurwysyna" (We finally knocked the bastard off). Nie przypuszczał nawet, że za pośrednictwem BBC usłyszał je cały świat.

Dorzuć cytaty tej osoby w komentarzach ;)

Zdjęcia

Podrzuć linki do zdjęć tej osoby, a z chęcią zamieścimy

Filmy

Nie ma jeszcze filmów o tej osobie. Możesz dorzucić linki w komentarzach, a zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Tenzing Norgay

60 lat temu zdobyto Mount Everest. Zapraszamy do przeczytania krótkiego artykułu o Tenzingu Norgay. Pełną historię zdobywania Everestu znajdziecie tutaj: Mount Everest.

Tenzing Norgay  - himalaista nepalski. Wraz z Edmundem Hillarym stanął na wierzchołku Mount Everest, jako pierwsi ludzie w historii.

Edmund Hillary i Sherpa Tenzing w 1971 roku. Fot. arch. Horowhenua Historical Society Inc.

Data i miejsce urodzenia: 1914, 15 maja

Data i miejsce śmierci: 1986, 9 maja

Biografia

Urodził się w 1914 roku, z dużą dozą prawdopodobieństwa był to 9 maja. Rodzice żyli w wiosce Thame w Nepalu, lecz Tenzing urodził się podczas pielgrzymki jego matki do Ghang Lha. Za namową miejscowego Lamy Tenzing przyjął nazwisko (przydomek?) Norgay, co znaczy fortunny. Od najmłodszych lat ciągnie go w góry.  W wieku 13 lat udaje się na "sekretną" wycieczkę do Kathmandu, 5 lat później próbuje zatrudnić się na brytyjskiej wyprawie. Udaje mu się to dopiero w 1935 roku.

Pracował jako tragarz w brytyjskich wyprawach na Mount Everest w latach 1935, 1936, 1938. W 1951 był sirdarem na fracuskiej wyprawie na Nanda Devi (Swoją drogą Polacy zdobyli Nanda Devi East w 1939 roku).

Rok później brał udział w wyprawie Szwajcarskiej na Everest. Razem z R. Lambertem osiągnęli wtedy rekordową wysokość 8600 metrów na południowej grani.

Sławe przyniosło mu wejście wraz z Edmundem Hillarym na wierzchołek Mount Everestu. Była to pierwsza wyprawa zakończona sukcesem.

Po 1953 roku został kierownikiem Instytutu Górskiego w Dardżylingu, oraz prezesem Stowarzyszenia Szerpów.

Zmarł w 1986 roku.

Edmund Hillary i Tenzig Norgay. Fot. wikipedia.org

Nikt nie dodał jeszcze biografi tej osoby. Możesz być pierwszy. Zamieść biografię w komentarzu na dole

Dokonania górskie

Himalaje i Karakorum

Inne

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

Wyprawy

Ciekawostki

W 1959 został odznaczony indyjskim Orderem Padma Bhushan.

W Polsce ukazała się książka Tenzinga pt. "Człowiek Everestu".

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

Dorzuć cytaty tej osoby w komentarzach ;)

Zdjęcia

Podrzuć linki do zdjęć tej osoby, a z chęcią zamieścimy

Filmy

Nie ma jeszcze filmów o tej osobie. Możesz dorzucić linki w komentarzach, a zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Yuichiro Miura najstarszym człowiekiem na Evereście

80-letni Yuichiro Miura z Japonii odzyskał tytuł najstarszego człowieka na szczycie Mount Everestu. Dziś o 9.00 czasu lokalnego wszedł na szczyt.

Yuichiro Miura. Fot. digitalspy.co.uk

Jest to już jego trzecie wejście na Everest. Pierwszy raz wszedł na szczyt w wieku 70 lat, drugi w wieku 75 lat.

Wcześniej tytuł dzierżył Nepalczyk Min Bahadur Sherchan, który wszedł na Mount Everest w wieku 76 lat.

Źródło: wiadomosci.gazeta.pl

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Alex MacIntyre - ambicją było pokonanie ściany. Styl przejścia stał się obsesją

Alex MacIntyre - brytyjski wspinacz, himalaista. Jeden z prekursorów wspinania w stylu alpejskim w górach wysokich.

Zespół po powrocie z Changabang w październiku 1978 roku. Od lewej: Wojtek Kurtyka, Krzysztof Żurek, John Porter i Alex MacIntyre. Fot. Józef Nyka

Data i miejsce urodzenia: 1954, 5 kwietnia

Data i miejsce śmierci: 1982, 17 października na Annapurnie

Biografia

Alex urodził się 5 kwietnia 1954. Studiował prawo na Uniwersytecie w Leeds. Zaczęło być o nim głośno, po jego przejściach w Alpach, był to czas gdy Brytyjczycy przenieśli na kontynent technikę frontalną we wspinaczce w lodzie, dzięki czemu możliwe stały szybkie przejścia - głównie w lodzie - klasyków i wytyczanie nowych dróg w imponującym (dla Francuzów, Włochów i nie tylko) stylu. Zamiast żmudnego kucia stopni w lodzie, zaczęto wspinać się z dwoma czekanami i rakami z przednimi zębami.

Alex MacIntyre na północnej ścianie Miroirwand (Szwajcaria, 1976). Fot. Gary Gabelhouse

W 1976 poprowadził dwie nowe drogi na Grandes Jorasses. Rok później dokonuje pierwszego jednodniowego przejścia Direttissimy Harlina na Eigerze.

Harlin Direct na <a target='_blank'  data-cke-saved-href='http://drytooling.com.pl/baza/gory/1109-eiger' href='http://drytooling.com.pl/baza/gory/1109-eiger' title='Eiger - znany ze swojej północnej ściany szczyt w alpach. ' class='redlinker'>Eiger</a>ze

Na czerwono linia drogi Harlin Direct na Eigerze, wraz z wyrysowanym na niebiesko wyjściem drogą z 1938 roku. Fot. Cédric Perillat-Merceroz

Kolejnym etapem w jego górskiej karierze były wyjazdy w Hindukusz. Latem 1977 razem z Johnem Porterem dołączył do wyprawy Andrzeja Zawady. Na tej wyprawie Alex zaprzyjaźnił się z Wojtkiem Kurtyką. Pierwszym wspólnym sukcesem było przejście słynnej północno-wschodniej ściany Kohe Bandaka. Droga ta prawdopodobnie stała się najtrudniejszą w całym Hindukuszu.

Rok później monolityczny, niemal czysto skalny filar południowy Changabang pokonała lekka ekspedycja polsko-brytyjska w stylu zbliżonym do tzw. stylu alpejskiego. 27 września 1978 po 8 dniach akcji non-stop na szczycie stanęli: Wojciech Kurtyka, Alex MacIntyre, John Porter i Krzysztof Żurek. Droga ta miała rekordowe trudności techniczne, a jej pokonanie i styl odbiło się głośnym echem i przypieczętowało udział Polaków w wielkich przejściach ścianowych w Himalajach.

Przed wejściem w ścianę. Od lewej Porter, Żurek, Kurtyka i MacIntyre. Fot. Lech Korniszewski / źródło: wspinanie.pl

Na wiosnę Kurtyka, MacIntyre, Wilczyński i Ghilini przechodzą "deskę" lodową na wschodniej ścianie Dhaulagiri. Przejście to Wojciech Kurtyka opisywał: "Tak trudnej ściany na ośmiotysięczniku nikt dotychczas w tym stylu nie pokonał".

W 1981 roku Wojciech Kurtyka, Jerzy Kukuczka, Alex MacIntyre działali na zachodniej ścianie Makalu, próbując wytyczyć nową drogę. Ostatecznie dotarli do wysokości 7800 metrów.

W 1982 roku Alex wraz z Dougiem Scottem i Baxterem Jonesem biorą udział w wyprawie na Shisha Pangmę. Udaje im się wejść w ramach aklimatyzacji na niewybitny, lecz dziewiczy Pungpa Ri. Celem główny jest Shisha, na którą udaje im się wytyczyć nową drogę, jej południową ścianą.

Alex MacIntyre zginął 17 października 1982  na południowej ścianie Annapurny. Spadający, pojedynczy kamień trafił go w głowę, a sam Alex spadł 500 metrów do szczeliny brzeżnej.

Dokonania górskie

Alpy

1975 - Grandes Jorasses, Droga Desmaisona (tzw. Całun), pierwsze przejście jednodniowe.

1976 - Grandes Jorasses, nowa droga (IV 4+, 70°, 600m) w lewej części ściany (tzw. "Mały Całun). Zespół: Alex MacIntyre, Tim Rhodes, Wiliam Todd

1976 - Grandes Jorasses, Colton-MacIntyre (VI 6, A1, 90°, 1150 m). Nowa droga na północnej ścianie (tzw. Kuluar Centralny). Zespół: Alex MacIntyre, Nick Colton

1977 - Eiger, Direttissima Harlina. Pierwsze przejście w stylu alpejskim (czwarte w ogóle). Zespół: Alex MacIntyre, Tobin Sorenson

Himalaje i Karakorum

1978, 27 września - Changabang, nowa droga środkiem południowej ściany. Przejście trwało 8 dni. Zespół: Alex MacIntyre, Wojciech Kurtyka, John Porter i Krzysztof Żurek.

1980 - Dhaulagiri (bez wejścia na wierzchołek), nowa droga w stylu alpejskim na wschodniej ścianie. Zespół: Alex MacIntyre, René Ghilini, Wojciech Kurtyka i Ludwik Wilczyński

1981 - Makalu, próba nowej drogi środkiem zachodniej ściany. Wspinaczom udało się dotrzeć do 7800 m. Zespół: Wojciech Kurtyka, Alex MacIntyre i Jerzy Kukuczka.

1982 - Pungpa Ri, nowa droga. Zespół: Alex MacIntyre, Doug Scott, Roger Baxter-Jones

1982, 28 maja - Shishapangma, nowa droga południowo-zachodnią ścianą. Zespół: Alex MacIntyre, Doug Scott, Roger Baxter-Jones

Inne

1977 - Kohe Bandaka, nowa droga na północno-wschodniej ścianie. Zespół: Wojciech Kurtyka, John Porter, Alex MacIntyre

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

Ciekawostki

Studiował prawo.

Zespół Kurtyka-MacIntyre żartobliwie nazywał się EWPG (East West Precipice Group). Wojciech Kurtyka tak go prezentował w "Przekroju" (14 grudnia 1980): "W ten nietypowy zespół Anglicy wnosili spokój, niewzruszoną konsekwencję i większą część dolarów, Polacy zaś - mniej skażeni cywilizacją ludzie wschodu - cenną intuicję, dzięki której nieomylnie odgadywali naturę przepaści." Żródło: Taternik 1982 (2)

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

"Ambicją było pokonanie ściany. Styl przejścia stał się obsesją" Alex MacIntyre

"Alex MacIntyre był moim partnerem. Był niesamoiwcie uzdolnionym wspinaczem, pozbawionym lęku. W tym czasie Szkocja była znana z produkcji najlepszych wspinaczy lodowych. Jeśli byłeś Szkotem, miałeś również genetyczny imperatyw do bycia wielkim wspinaczem lodowy. Alex był Szkotem, oraz czarodziejem podczas wspinaczki po serakach i lodowych ścianach Alp. Również był najbardziej niebezpieczną osobą jaką spotkałem w swoim życiu.
Alex uwielbiał prowadzić w lodzie i skale, właściwie bez zamieszczania przelotów. W razie odpadnięcia, lecimy obaj do podstawy ściany. Gdy ja prowadziłem starałem się umieścić jak najwięcej przelotów. Alex mógł prowadzić wyciągi o wiele szybciej niż ja, bo nie zakładał asekuracji. Zawsze podsumowywał swój styl słowami: "Szybkość to bezpieczeństwo na tych dużych wzgórzach, mój przyjacielu". Gary Gabelhouse

Dorzuć cytaty tej osoby w komentarzach ;)

Zdjęcia

Alex MacIntyre na szczycie Changabang. Fot. John Porter

Podrzuć linki do zdjęć tej osoby, a z chęcią zamieścimy

Filmy

Nie ma jeszcze filmów o tej osobie. Możesz dorzucić linki w komentarzach, a zamieścimy!

Napisz komentarz (1 Komentarz)

Aleksiej Bołotow zginął na Evereście

Podczas zjazdów na Mount Evereście (wysokość 5600 m) zginął Aleksiej Bołotow, który wraz z Denisem Urubko miał wytyczyć nową drogę (w stylu alpejskim) na południowej ścianie Mount Everestu.

Aleksiej Bołotow. Fot. Denis Urubko

Bołotow zginął podczas zjazdów. Prawdopodobnie lina została przecięta na ostrym kamieniu, a Aleksiej spadł, ginąc na miejscu. Denis Urubko zszedł do bazy

Aleksiej Bołotow urodził się 20 stycznia 1963 roku na Uralu. Żonaty z dwójką dzieci. Odznaczony "Orderem Odwagi" - najwyższym odznaczeniem Rosji. Dwa razy otrzymał nagrodę Złotego Czekana (Zachodnia ściana Makalu w 1998 roiku i północna Jannu w 2004). Nowa droga na K2.

Aleksiej Bołotow i Denis Urubko. Fot. Andrey Verkhovod / exploresweb.com

Źródło: explorersweb.com

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Zmarł Antoni Janik

Zmarł Antoni Janik, członek honorowy Polskiego Związku Alpinizmu, prezes Zarządu Głównego Klubu Wysokogórskiego (potem przekształconego w PZA) przez dwie kadencje, w latach: 1969-72 i 1972-74, podczas których w naszym alpinizmie działo się wiele dobrego. W 1964 r. zainicjował Fundusz Berbeki.

Rok 2003 - Toni Janik (z lewej) z Ryszardem W. Schrammem. Fot. arch. Józef Nyka

W dziejach PZa niewielu było działaczy, którzy w pracę na rzecz Klubu włożyli taki szmat życia.

Data i miejsce urodzenia: 1919, 17 kwietnia

Data i miejsce śmierci: 2013, 7 maja

Biografia

Urodził się 17 kwietnia 1919 roku, matka była Niemką sudecką, ojciec zginął w Katyniu. W jesieni 1939 przy próbie ucieczki na Węgry został zdradzony przez chłopów słowackich i spędził kilka miesięcy w więzieniu gestapo w Rzeszowie. Z wykształcenia był ekonomistą (Akademia Handlowa 1950-53).

Wspinał się od r. 1953, taterniczką była jego żona, zmarła w 1995 roku, Inka. Taternictwo oboje traktowali raczej rekreacyjnie, Antoni - Toni, jak go nazywaliśmy - był za to aktywny organizacyjnie, najpierw przez kilka lat w łódzkich Sekcjach Taternictwa i Alpinizmu, gdzie jako „sprzętowy” zajmował się ważnym wówczas zaopatrywaniem ludzi w sprzęt, odzież, obuwie. W składzie Zarządu Głównego KW znalazł się w kadencji 1956-58, a następnie w latach 1963-1977 z również bardzo ważnymi funkcjami skarbnika i prezesa. W r. 1964 on zainicjował Fundusz Berbeki. Jego prezesura objęła kadencje 1969-72 i 1972-74, podczas których w naszym alpinizmie działo się wiele dobrego. Wyjechała pierwsza wyprawa w Karakorum, w sierpniu 1971 biało-czerwona załopotała na prawie 8-tysięcznym dziewiczym Kunyang Chhishu, ruszył himalaizm zimowy (Noszak 1973, próba na Lhotse 1974).

„Oczkiem w głowie” Toniego był alpinizm niewyczynowy, który drogą „lewych” zaproszeń ok. 300 członkom Klubu pozwolił w tych ciężkich czasach poznać Alpy i inne góry Europy. Zwieńczeniem była samolotowa wymiana 60 osób z Club Alpin Suisse i grupowe wejście 42 osób na Mont Blanc. Kierował tym wyjazdem przyjaciel Toniego, sekretarz generalny KW, Jan Kowalczyk.

Jako biegły w niemieckim, był Toni wysoko notowany w UIAA. Należał do nielicznych wówczas działaczy, którzy umieli przewidzieć przyszłość wspinania zawodniczego i mieli odwagę lansować je wbrew gremialnym na Zachodzie sprzeciwom. Jako obserwator UIAA był delegowany na zawody na Krymie. W jesieni 1971 r. zorganizował w Zakopanem jedyny u nas po wojnie Kongres UIAA. Był członkiem honorowym PZA, o swojej pracy w KW i PZA szczegółowo opowiedział w rozmowie z Barbarą Morawską-Nowak w „Taterniku-Suplemencie” 1997.

Mało kto wie, że jako emeryt Toni stał się wytrawnym podróżnikiem. Statkami handlowymi odbył ok. 10 rejsów m.in. wzdłuż wybrzeży Afryki i do Ameryki Południowej. Zwiedził też Koreę Północną, a następnie Chiny. Jego skromnie wydawane relacje z podróży i liczące tysiące stron bruliony z rejsów znajdują się dziś w zbiorach bibliotek Śląskiej i Jagiellońskiej.

Odchodzi po pracowitym życiu i ciężkiej chorobie - niemal równocześnie z Wandą Henisz-Kamińską, swoją prawie rówieśnicą. Raczej nie spotkali się w górach, ale razem zastukają do bram Raju, na który oboje tak bardzo zasłużyli.

Józef Nyka

Nikt nie dodał jeszcze biografi tej osoby. Możesz być pierwszy. Zamieść biografię w komentarzu na dole

Dokonania górskie

Tatry

Alpy

HImalaje i Karakorum

Inne

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

Wyprawy

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

Dorzuć cytaty tej osoby w komentarzach ;)

Zdjęcia

Podrzuć linki do zdjęć tej osoby, a z chęcią zamieścimy

Filmy

Nie ma jeszcze filmów o tej osobie. Możesz dorzucić linki w komentarzach, a zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Ed Viesturs

Ed Viesturs to amerykański wspinacz, himalaista. Pierwszy człowiek z USA który zdobył Koronę Himalajów i Karakorum. Jednocześnie jest piątą osobą, której udało się to bez wspomagania tlenem z butli.

Zapraszamy do obejrzenia ciekawego dokumentu produkcji NG, z jego udziałem.

Ed Viesturs. Fot. blog.eddiebauer.com

Data i miejsce urodzenia: 1959, 22 czerwca

Biografia

Nikt nie dodał jeszcze biografi tej osoby. Możesz być pierwszy. Zamieść biografię w komentarzu na dole

Dokonania górskie

HImalaje i Karakorum

1989, 18 maja - Kangchenjunga
1990, 8 maja - Mount Everest
1992, 16 sierpnia - K2
1994, 16 maja - Lhotse
1994, 6 października - Cho Oyu
1995, 18 maja - Makalu
1995, 4 lipca - Gasherbrum II
1995, 15 lipca - Hidden Peak
1997 9 lipca - Broad Peak
1999, 22 kwietnia - Manaslu
1999, 4 maja - Dhaulagiri
2001, 30 kwietnia - Shisha Pangma
2003, 23 czerwca - Nanga Parbat
2005, 12 maja - Annapurna

Inne

Wiesz o przejściach danej osoby? Podziel się swoją wiedzą z nami. Dodaj przejście na dole w komentarzu!

Wyprawy

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej osobie? Podziel się z nami nimi ;)

Cytaty

Dorzuć cytaty tej osoby w komentarzach ;)

Zdjęcia

Podrzuć linki do zdjęć tej osoby, a z chęcią zamieścimy

Filmy

{youtube}WqTcD9Amfq4{youtube}

Nie ma jeszcze filmów o tej osobie. Możesz dorzucić linki w komentarzach, a zamieścimy!

Napisz komentarz (0 Komentarzy)

Damian Granowski instruktor taternictwa PZACześć! Jestem Damian – założyciel bloga drytooling.com.pl . Na mojej stronie znajdziesz opisy czy schematy dróg wspinaczkowych oraz artykuły poradnikowe. Teksty są tworzone z myślą o początkujących, jak i bardziej zaawansowanych wspinaczach. Mam nadzieję, że i Ty znajdziesz coś dla siebie.
Jeśli potrzebujesz dodatkowego szkolenia z operacji sprzętowych, technik wspinaczkowych czy umiejętności orientacji w górach, zapraszam na moje kursy.

Używamy ciasteczek

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.