Kurt Diemberger - austriacki alpinista. Pisarz i filmowiec górski. Pierwszy zdobywca Dhaulagiri i Broad Peak w historii. Aktualnie jest jedyną żyjącą osobą, która ma na koncie zdobycie 2 dziewiczych ośmiotysięczników.Data i miejsce urodzenia: 16 marca 1932, w Villach (Austria).

Biografia

Kurt Diemberger urodził się 16 marca 1932 roku w Villach. Od wczesnej młodości intensywnie wspinał się w Alpach. Zaczynał sezon w Alpach Zachodnich, gdy dobre warunki panowały na drogach lodowych, a kończył we wrześniu na ścianach Dolomitów. Utrzymując ten rytm działalności Kurt Diemberger zgromadził imponującą liczbę wybitnych przejść.

W latach 1956-58 przeszedł ze swoim przyjacielem i towarzyszem z liny, Wolfgangiem Stefanem trzy sławne północne ściany - Matterhornu, Eigeru i Grandes Jorasses. Ma na swym koncie też wiele nowych dróg, m.in. środkiem północnej ściany Gran Zebrú (in Königsspitze, 1956 r.), północną ścianą Lyskamm (1956 ) i północno-wschodnią ścianą Piz Roseg (1958).

W 1957 roku Diemberger wziął udział w małej, czteroosobowej wyprawie w Karakorum. Jego towarzyszami byli Hermann Buhl, Marcus Schmuck i Fritz Wintersteller. Działając w tak małym zespole i bez pomocy tragarzy wysokościowych, czterej Austriacy dokonali w dniu 9 czerwca 1957 pierwszego wejścia na Broad Peak (8051 m). Po tym sukcesie Kurt Diemberger z Hermannem Buhlem zaatakowali dziewiczy szczyt Chogolisa (7665 m), co zakończyło się śmiercią tego ostatniego, w wyniku upadku z nawisem.

W 1960 roku Diemberger był jednym z najaktywniejszych uczestników szwajcarskiej (ale w obsadzie międzynarodowej) ekspedycji na Dhaulagiri (8167 m), kierowanej przez Maxa Eiselina. 12 maja 1960, w pierwszym zespole szturmowym Diemberger stanął na dziewiczym i wielokrotnie wcześniej atakowanym szczycie. Tym samym dołączył do wąskiego grona ludzi mających więcej niż jedno pierwsze wejście na ośmiotysięcznik, a wkrótce stał się jedynym żyjącym z nich. Przed nim dokonali tego tylko Hermann Buhl (Nanga Parbat i Broad Peak) oraz Gyaldzen Norbu (Makalu i Manaslu). Hermann Buhl zginął w 1957 roku na Chogolisa, a Gyaldzen Norbu w 1961 roku na Langtang Lirung.

Znacząca była też działalność Diembergera w Hindukuszu, gdzie wyjeżdżał wielokrotnie i wspinał się zawsze w małych zespołach.

"Pierwsi" zdobywcy Broad Peak podczas festiwalu w Lądku Zdroju: Artur Małek, Kurt Diemberger i Adam Bielecki. Fot. Marek Arcimowicz

W dorobku Kurta Diembergera znajdują się jeszcze wejścia na kilka innych ośmiotysięczników: Makalu (wiosną 1978 roku), Everest (jesienią 1978), Gasherbrum II (1979) i K2 (1986). Schodząc z K2 Diemberger wraz ze swoją towarzyszką Julie Tullis i kilkoma innymi alpinistami został zaskoczony przez burzę i zablokowany w obozie IV. Julie zmarła wskutek choroby wysokościowej natomiast Kurt, obok innego Austriaka Willi Bauera, był jednym z dwóch ludzi, którzy zdołali się uratować, doznał jednak poważnych odmrożeń.

Będąc już w zaawansowanym wieku, w następnych latach Diemberger kontynuował swoją górską przygodę w nieco niższych górach, głównie w Chinach, urozmaicając ją pracą filmową i pisarską, wygłaszając też niezliczone prelekcje.

Kurt Diemberger otrzymał "Walter Bonatti" Lifetime Achievement Award podczas przyznania Piolets d'Or 2013.

Dokonania górskie

• 1956 - Königspitze (3859 m) północną ścianą
• 1957, 9 czerwca - pierwsze wejście na Broad Peak. Zespół: Hermann Buhl, Kurt Diemberger, Marcus Schmuck, Fritz Wintersteller
• 1958 - Północna ściana Eigeru
• 1958 - Grandes Jorasses
• 1958 - Grań Peuterey na Mont Blanc
• 1960, 13 maja - Dhaulagiri, pierwsze wejście. Zespół: Kurt Diemberger i Albin Schelbert (Austria), Nawang Dorje (Nepal).
• 1967 - Tirich Mir
• 1978, 21 maja - Makalu
• 1978, 15 października - Mount Everest
• 1979, 4 sierpnia - Gasherbrum II
• 1984, 18 lipca - Broad Peak
• 1986, 4 sierpnia - K2
• 2000 - Cotopaxi

Ciekawostki

• Autor książek o tematyce górskiej: The Endless Knot : K2, Mountain of Dreams and Destiny, 1991, Summits and secrets, 1991,  Spirits of the Air, 1994, K2 : Challenging the Sky, 1997, The Kurt Diemberger Omnibus, 1999, K2. Traum und Schicksal, 2001
• Kurt Diemberger był gościem XII Dni Lajtowych w Zakopanem
• Kurt Diemberger otrzymał "Walter Bonatti" Lifetime Achievement Award podczas przyznania Piolets d'Or 2013.

Cytaty

Zdjęcia

• Autor: Fot. Giulio Malfer

• Autor: Fot. arch. Kurt Diemberger

• Autor: Fot. arch. Kurt Diemberger

• Autor: Fot. arch. Kurt Diemberger

Filmy

Wczoraj Michał Król i Marcin Gąsienica-Kotelnicki (zaraz po Michale) rozprawili się z długo obleganym projektem Bafomet na Podhalu. 30 metrów (25 minut w dachu) zostało wycenione na M14, co jest jak do tej pory najwyższą cyfrą zaproponowaną w Polsce - a i na świecie nie ma za wiele takich dróg!

Michał Król na Bafomecie. Fot. Adam Kokot

Btw. wczoraj informowaliśmy o pierwszym kobiecym M14 :-)

Znaczenie Bafometa znajdziecie na wikipedii, wolę nie wiedzieć skąd ta nazwa :-) Klimaty jakie tam panują możecie obejrzeć na tym filmie ;)

ang. version

Yesterday Michał Król and Marcin Gąsienica-Kotelnicki (after Michał) send Bafomet M14, probably first polish dry-tooling route on that grade.

Bafomet has about 30 metres climbing in roof. FA took about 25 minuts.

W dniu 6.02. Kowalski, Małek, Amin dotarli po południu do miejsca obozu II. Niestety na miejscu nie znaleźli namiotu. Namiot wraz z całym wyposażeniem wyprawowym, cześciowo osobistym, gazem, kuchenkami i żywnością urwał się z liny poręczowej i szabli śnieżnych i został w całości zwiany w przepaść. W dniach 4-5.02 prędkość wiatru na tej wysokości dochodziła do 100 km na godz. Dobrze zabezpieczony namiot powinien przetrwać. Niestety tak się nie stało. Ostatniemu obecnemu tu zespołowi, który wycofywał się stąd do bazy już w trudnych warunkach 3.02 musiało zabraknąć sił, cierpliwości, pieczołowitości w zabezpieczaniu namiotu no i prognozy na 4-5.02 nie zapowiadały aż takich huraganów. Tak to zimą jest i miało też miejsce na poprzednich ekspedycjach zimowych nie tylko w tym miejscu. Warunki potrafią być niezwykle wymagające a ludzie są tylko ludźmi.

Fot. polskihimalaizmzimowy.pl

Tomek i Artur bez sprzętu biwakowego i możliwości noclegu musieli wycofać się na noc do obozu I a Amin wycofał się do bazy, którą osiągnął już po zmroku. Z bazą kontakt był utrudniony i trudno było o szczegółowe informacje, dało się wyczuć stan lekkiej konsternacji. Uczestnicy i kierownik koncentrowali się jednak głównie na możliwych rozwiązaniach kryzysowej sytuacji a nie analizowaniu tego co się stało. Za najważniejsze uznano odrobienie utraconego czasu - jednego dnia bezwietrznej pogody - bo na zimowej wyprawie niewykorzystane sytuacje bardzo się mszczą.

7.02 Artur Małek i Tomasz Kowalski wyruszyli z nowym ekwipunkiem obozowym z obozu I do obozu II. Ich zadaniem jest odbudowa obozu II. Z bazy do obozu II wyruszli też
Adam Bielecki, Maciej Berbeka i Shaheen Baig z dodatkowym namiotem i sprzętem. Cała piątka spędzi noc razem w obozie II.
8.02 cała piątka ma nadgonić powstałe zaległości i zarówno zaporęczować drogę do obozu III na 7000 m, jak i poręczując wykonać transport obozowego wyposażenia, rozbić obóz i spędzić
w nim noc.

Wszyscy mają nadzieję, że depozyt sprzętowo-linowy pozostawiony 3.02 na 6550 m
ocalał.

Źródło: polskihimalaizmzimowy.pl

Dziś rano Tomek Mackiewicz na swoim blogu napisał, że jest w trakcie ataku szczytowego na Nanga Parbat! Tomek wystartował z wysokości 7147 metrów (według wskazań GPS'a). Dziś ma w miarę sprzyjającą pogodę. Trzymamy kciuki!

Tomek Mackiewicz atakował Nangę razem z Markiem Klonowskim, który jednak zrezygnował 1 lutego z dalszej akcji górskiej.

Tomasz Mackiewicz. Fot. off.sport.pl

Poniżej ostatnie info na blogu Tomka

NOC SLABA NA ZBOCZU 40' RYLEM PLATFORME POD NAMIOT W SILNYM WIETRZE. ZMARNIALY JESTEM ALE SPROBOJE PCHNAC DO SZCZYTU DZIS BO SLONCE I WIATR SLABY. JUTRO ZEJSCIE

Tomek.

6 luty

Lat N 35 Deg 13' 45.327" Lon E 74 Deg 34' 25.540" Alt 7147 m     2:41 pm GMT 6.02.2013  WIATR NA GRANI MAZENO Z 80KM TAKI WPIERDOL. KIBLUJE DO RANA I ZOBACZE. JOL
Tomek.

5 luty

JOL OD 2GO SIEDZE W TROJCE UDALO MI SIE PRZEBIC. JUTRO SPROBUJE NA 7400 CHOC NA RAZIE PIEKLO JA POD SNIEGIEM TLENU MALO LEB BOLI ALE TO NIE OBRZEK. MALO PIJE.

Źródło: czapkins.blogspot.com

Wczoraj bazę opuścił 3 osobowy zespół z zamiarem dojścia do obozu II i ubezpieczaniem drogi linami do obozu III dziś. W skład zespołu weszli: Artur Małek, Tomasz Kowalski, Amin Ullah Baig.

Fot. polskihimalaizmzimowy.pl

Poniżej informacje z poprzednich dni:

04-05 .03. Wszyscy uczestnicy wyprawy oczekują w bazie na poprawę pogody.

03.02. Dwoje pakistanczyków Amin i Karim po nocy spędzonej w obozie II donoszą liny do końca poręczówek (6550 m.) po czym schodzą do bazy.
Shaheen ze względu na zle samopoczucie rozpoczął już odwrót z obozu II w towarzystwie Krzysztofa Wielickiego.

02.02. Artur Małek , Adam Bielecki, Tomasz Kowalski oraz Maciej Berbeka poręczują teren powyżej obozu II po czym rozpoczynają odwrót do bazy.
Po drodze mijają się z grupą Krzysztofa Wielickiego.

Żródło: polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. polskihimalaizmzimowy.pl

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

• Autor: Fot. arch. Polski Himalaizm zimowy

Ruszyła kolejna edycja Memoriału im. Piotra Morawskiego „Miej odwagę”. Zgłosiliśmy do niego projekt naszej wyprawy – Cho Oyu 8201 – Ski Expedition.

Olek Ostrowski i Kazimierz Chmiest na szczycie Piku Lenina. Fot. arch. Olek Ostrowski

Zakłada on zdobycie szóstej, co do wysokości góry naszej planety Cho Oyu 8201 m n.p.m. zachodnią ścianą i zjechanie z wierzchołka na nartach. Do tej pory nikt w Polsce nie może pochwalić się podobnym osiągnięciem.

Jeśli wygramy głosowanie internetowe i kapituła konkursu wybierze nasz projekt, otrzymamy grant, który umożliwi nam zrealizowanie naszego marzenia.

Prosimy Was o pomoc poprzez głosowanie na stronie http://www.miejodwage.pl/743

Nasz los w Waszych rękach

Z góry dziękujemy

Kazik Chmiest i Olek Ostrowski

Od redakcji

Kazik i Olek w zeszłym roku również startowali w Memoriale. Nie udało im się wygrać, lecz niezrażeni tym pojechali na Pik Lenina. Zobaczyli, weszli i zeszli (Olek zjechał północną ścianą). Więcej o tej wyprawie możecie przeczytać w ich relacji, a tutaj oglądniecie film ze zjazdu.

Piszemy to abyście wiedzieli, że są mocno zmobilizowani, żeby tam jechać i zjechać :-). Nie jest to wyprawka w stylu: "Ej spróbujmy wygrać Memoriał. Jak się uda to będziemy mieli fajny trekking zapewniony prawie za free."