Dzięki uprzejmości Jonathana Griffitha zamieściliśmy jego "20 topowych" zdjęć. Wszystkie w klimatach alpejskich, z nastawieniem raczej na zimę :-) Naprawdę warto oglądnąć!

Kluczowy, najbardziej ryzykowny wyciąg Full Love....for Dry and ice Fot. Jonathan Griffith

Źródło: blog Jonathana

Galeria

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

• Autor: Jon Griffith / alpineexposures.com

7 edycja „Piolet d'Or Asia 2012” odbyła się w Seoulu w Korei 9 listopada. Nagroda powędrowała w ręce Koreańczyków: Kim Chang-ho i An Chi-young, oraz Zhou Peng i Lee Shuang. Złoty Czekan „Achievement award” otrzymał Denis Urubko.

Ceremonia rozdania nagród. Fot. Im Duck Yong

W tym roku jury zdecydowało, że nagroda powędruje do dwóch zespołów.

Kim Chang-ho i An Chi-young otrzymali nagrodę za wejście na Himjung (7140 m), najwyższy niezdobyty szczyt Nepalu. Koreańczycy wytyczyli drogą na południowej ścianie, w trzydniowym ataku w stylu alpejskim musieli się zmierzyć z temperaturami dochodzacymi do -22°C, oraz lawinami.

Kim Chang-ho i An Chi-young. Fot. Im Duck Yong

Z kolei Zhou Peng i Lee Shuang wytyczyli kilka dróg w paśmie Szyczuanu. Przeszli północno-zachodnią ścianę Jiazi (1500 m, M6 WI3, dwa biwaki), oraz weszli na szczyt Little Konka (5982 m) i Leduomanyin (6112 m). Wszystkie to pierwsze przejścia.

Zhou Peng i Lee Shuang. Fot. Im Duck Yong

Pozostałe dwie nominowane wspinaczki to chińska ekspedycja działająca na Alasce (nowy wariant do Moonflower Buttress) i Japończycy za wejście na południowo-zachodnią ścianę Namu-nani-feng (7694 m)

Czekana za życiowe osiągnięcia otrzymał Denis Urubko.

Denis Urubko po otrzymani Asian Piolet d'Or 2012.  Fot. Im Duck Yong

Jury 2012

Kim Seung Jin, lpinista, Editor in Chief, Man and Mountain
Hiroshi Hagiwara, Japonia, Editor in Chief, Rock & Snow
Im Duck Yong, Korea, członek Jury 14., 15., 16. edycji Piolets D’or
Denis Urubko, Kazachstan, Zwycięzca 6. edycji Piolets D’or Asia
Kim Byung Jun, alpinista, reprezentant Korean Alpine Federation
Yu Han Gu, alpinista
Park Jung-hyun, Korea, alpinista

Źródło: planetmountain.com

Wspinaczka na Mount Robson w Kanadzie. Trochę kruszyzny, trochę wspinania lodowego. Ciekawy filmik ;)

Leszek Cichy – guru himalaizmu, człowiek, który jako pierwszy w historii zdobył zimą Mount Everest (wraz z Krzysztofem Wielickim), będzie gościem spotkania inaugurującego cykl „Góry wartości”. Bowiem góry to nie tylko sport i przygoda. To też spotkanie z samym sobą, walka z własnymi słabościami, otwarcie na duchowy wymiar życia. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy 13 listopada o godz. 18.30 na 1Piętro.

Leszek Cichy wraz z Krzysztofem Wielickim jako pierwszy w historii wszedł zimą na Mount Everest (17.02.1980 r.). To także pierwszy Polak, który zdobył koronę ziemi – najwyższe szczyty siedmiu kontynentów. Wytyczył też nowe drogi na McKinley (6194 m), Aconcaguę (6960 m) i Yalung Kang (8505 m). W 2008 roku poprowadził pierwszą polska wyprawę na Gunnbjorns Fjeld (3694 m) – najwyższy szczyt Arktyki. Wyprawa była współorganizowana przez Rival Group. W latach 1995–1999 pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Alpinizmu. Jest współautorem książki „Rozmowy o Evereście”.

Termin: 13 listopada 2012 roku
Godzina: 18.30
Miejsce: 1Piętro
Adres: ul. Foksal 11, Warszawa

„Góry wartości” to cykl comiesięcznych spotkań z wybitnymi alpinistami i himalaistami, którzy podzielą się swoimi doświadczeniami ze wspinaczki wysokogórskiej, opowiedzą o tym, że alpinizm to nie tylko sport, zmaganie z siłami natury czy intensywny trening, lecz również zgłębianie piękna natury, praca nad charakterem oraz rozwój duchowy. Tytuł „Góry wartości” symbolizuje trudną drogę człowieka poszukującego sensu życia. Bo przecież każdy z nas, niczym himalaista zdobywający szczyt w skrajnie niesprzyjających warunkach, walczy ze swoimi słabościami.

W trakcie kolejnych spotkań będziemy gościć Kingę Baranowską, Annę Czerwińską i wielu innych znanych zdobywców szczytów.

Przeglądając w wakacje facebooka natknęliśmy się na ciekawy "breaking news" na profilu lin Edelweissa. Informacje się potwierdziły i mamy dla was raport z przejścia tej ściany ;)

Kyle Dempster i Hayden Kennedy oblewają sukces w Islamabadzie. Fot. facebook.com

Mianowicie Kyle Dempster i Hayden Kennedy podczas lata spędzonego w Karakorum dokonali dwóch imponujących przejść. Najpierw przeszli wschodnią ścianę K7, a następnie południową ścianę Baintha Brakk (zwaną też Ogre). Są to pierwsze przejścia tych ścian

Poniżej wiadomość od wspinaczy:

"Relaksujemy się w Islamabadzie po epickim lecie w Karakorum. Świetnie spędzony czas z Hayden'em, obaj czujemy się naprawdę świetnie. Pół roku wcześniej zastanawiałem się, czy porwanie się na dwie tak wielkie góry w Pakistanie to nie za dużo dla nas, lecz daliśmy radę! Pierwsze przejście wschodniej ściany K7 i pierwsze przejście południowej ściany Ogre! Jestem szczęśliwy! Chcemy Wam [Edelwessowi. przyp. red.] serdecznie podziękować za wsparcie, liny sprawdziły się świetnie!" Kyle Dempster

Raport z przejścia Ogre i K7

Hayden Kennedy i Kyle Dempster latem tego roku wytyczyli dwie linie w Pakistanie na „mocno ambitnych” górach. Pierwszą na wschodniej ścianie K7 (6934 m) z Słoweńcem Urbanem Novakiem, a drugą na Ogre z Joshem Whartonem!

K7

Trójka wspinaczy rozpoczęła wspinaczkę o godzinie 23.00 17 lipca. Po paru godzinach osiągnęli punkt wycofu podczas próby w 2011 roku. Nad ranem droga zaczęła nabierać już konkretnych trudności.

Podejście pod ścianę K7. Fot. Kyle Dempster

Następny dzień najlepiej obrazują słowa Dempstera: „Warunki są ponure. Jesteśmy zmęczeni, jest zimno i śnieg oblepia nam twarze. Nie wiadomo co nas czeka dalej na tej drodze”. Urban z kolei komentuje to słowami: „Ale po to tutaj przyjechaliśmy, wiedzieliśmy, że tak będzie. Dlatego musimy napierać”.

Wspinacze po 20 godzinnej wspinaczce założyli biwak na lodowej półce, aby zrestować chociaż przez kilka godzin.

Wspinaczka. Fot. Kyle Dempster

Dzięki niesamowitemu sprężowi Słoweńca, udało im się pokonać ostatnie 200 metrów pola, na którym śnieg miejscami sięgał po pas.

Linia drogi. Fot. Kyle Dempster

Po wytyczeniu nowej drogi na K7 Dempster i Kennedy pojechali na lodowiec Choktoi, gdzie razem z Joshem Whartone mieli zmierzyć się z południową ścianą Ogre

Ogre

19 sierpnia, tuż po północy Kennedy, Dempster i Wharton rozpoczęli wspinaczkę po 60 stopniowych polach lodowych i śnieżnych. Wspinali się symultanicznie przez kilkanaście godzin.

Linia drogi na Ogre. Fot. Kyle Dempster

Około południa osiągnęli pole śnieżne pod serakami, skąd musieli wykonać 55 metrowy trawers. Słusznie przeczuwali, że to będzie kluczowe miejsce drogi. Skała nie była zbyt lita :-) Dempster określił wyciąg bardziej dosadnie: „Najgorsza skała w Canadian Rockies będzie wyglądała przy tym wyciągu, jak wymarzona”.

Kennedy na nowo definiuje pojęcie rzęcha. Fot. Kyle Dempster

Po kilku godzinach cała trójka szczęśliwie opuściła pas kruszyzny, trawersując pole lodowe poniżej headwalla znaleźli świetne miejsce na rozbicie biwaku (na wysokości 6500 m).

O poranku rozpoczęli wspinaczkę mikstowym terenem. Skała była już zdecydowanie lepsza, lecz przeloty rzadsze, do tego trzeba było nieraz zawalczyć w niezwiązanym śniegu.

Ostatni fragment grani. Fot. Kyle Dempster

Kolejny biwak wypadł im na wysokości 6800 m. Ze względu na początki choroby wysokościowej Josha Whartwona, który prawdopodobnie nie miał odpowiedniej aklimatyzaji Podczas tej nocy Wharton mocno kaszlał i pluł krwią. Mógł być to początek obrzęku mózgu. Rano zespół był na klasycznym górskim rozdrożu. Czy atakować szczyt, czy wycofywać się?

W końcu Dempster i Kennedy (za namową Whartona) zdecydowali się na zaatakowanie odległego o 350 metrów wierzchołka.. Ostatni fragment wspinaczki, był jednocześnie najpiękniejszy. Czerwone, granitowe zacięcia wyprowadzały na grań, gdzie czekał na nich ostatni mikstowy wyciąg przed szczytem.

Kennedy i Dempster na szczycie. Fot. Kyle Dempster

Po zdobyciu wierzchołka Amerykanie szybko zeszli do Whartona, który czuł się gorzej i rozpoczęli ostrożne zjazdy. Spędzili jeszcze jedną noc na skalnej platformie. Nie była zbyt komfortowa ponieważ zwiało im namiot.

Dopiero kolejnego dnia wieczorem zjechali do podstawy lodowca. 23 sierpnia byli już w bazie, po sześciu dniach wspinaczki.

Więcej o pierwszym i drugim wejściu, a zwłaszcza o epopeji Scotta i Bonningtona przeczytacie tutaj: Baintha Brakk.

Źródło: alpinist.com, climbing.com

13 listopada, w Monachium, odbędzie się kolejny przystanek The North Face Speaker Series European Tour, podczas którego o swoich wyprawach opowiedzą Simone Moro i Denis Urubko.

A już teraz zapraszamy do oglądania zapowiedzi tego wydarzenia