Alabama VIII- Gosii Kusztelak, Maćka Tertelisa i śp. Wojtka Wenty prowadzi przez pn.-zach. ścianę Mnicha, w dolnej części ściany pomiędzy drogą Orłowskiego a wariantem Skierskiego do niej, następnie przecina drogę klasyczną i wyprowadza na Górne Półki Mnichowe biegnąc równolegle i na lewo od wspomnianych dróg; składa się z czterech wyciągów – dwóch pełnowymiarowych i dwóch krótszych, z uwagi na tradycyjną asekurację i brak widoczności.
Maciek Tertelis na prowadzeniu Rysy Rekina (2015), asekuruje Gosia Kusztelak. Fot. Piotr Sztaba
Wycena: VIII- (VI.2+) w rysie; L1:VI+, L2:VIII-, L3:VII+, L4:VI+.
Długość: ok. 130 m, start z Dolnych Półek Mnichowych, koniec pod wierzchołkiem Mnicha.
Czas przejścia: ok. 2 godzin.
Lokalizacja: Mnich, Tatry
Uroda: 5/5
Wystawa: N-W
Charakter: droga oferuje wspinanie różnych formacjach – rysach, płytach, przewieszkach, skała lita.
Okres do wspinania: wiosna, lato, jesień
Zagrożenia obiektywne: wymagana umiejętność osadzania własnej asekuracji z kości. Parametryczny start w przewieszkę na 3-im wyciągu (pod Górnymi Półkami), dla osób średniego i niskiego wzrostu wymagany skok do startowej klamy (przy dobrej asekuracji z ringa).
Autorzy drogi: Małgorzata Kusztelak, Maciej Tertelis, Wojciech Wenta.
Pierwsze przejście i powtórzenia: 16 sierpnia 2015 roku w stylu RP, kluczowy wyciąg (Rysa Rekina) w stylu PP (prowadzący osadzał kości z ręki w trakcie próby w dniu 15 sierpnia, jednak po lotach, z uwagi na deszcz pozostawiono je i wykorzystano w trakcie finalnego prowadzenia bez lotów mającego miejsce w dniu następnym). Droga szybko otrzymała powtórzenie: Janek Sokołowski i Paweł Bednarz 29 sierpnia 2015 r. (styl PP), w trakcie kolejnego prowadzenia, w dniu 3 sierpnia (Janek Sokołowski i Maciek Korzeniak) poprawiono styl do RP (kości osadzane z ręki, przejście bez lotów).
Dojście
Szczegółowy opis znajdziecie tutaj: Mnich. Spod podstawy Mnicha idziecie w lewo i mijacie charakterystyczną taflę z wariantu Skierskiego do Orłowskiego. Alabama startuje filarem.
Opis
Alabama prowadzi przez pn.-zach. ścianę Mnicha, w dolnej części ściany pomiędzy drogą Orłowskiego a wariantem Skierskiego do niej, następnie przecina drogę klasyczną i wyprowadza na Górne Półki Mnichowe biegnąc równolegle i na lewo od wspomnianych dróg; składa się z czterech wyciągów – dwóch pełnowymiarowych i dwóch krótszych, z uwagi na tradycyjną asekurację i brak widoczności.
Wojtek Wenta prowadzi pierwszy wyciąg Alabamy w sierpniu 2008 roku. Fot. Maciej Tertelis
L1 (40 m): pierwszy wyciąg biegnie charakterystycznym filarkiem zwanym „Cygarem”, biegnącym na lewo od zacięcia z wariantem Skierskiego do drogi Orłowskiego i, biegnących nieco dalej po prawej stronie, popularnej drogi „Zemsta Wacława”. Start płytową ścianką pęknięcia biegnącego na prawym ograniczeniu Cygara, po tarciowych stopniach i korzystając z pęknięcia (VI), 15 metrów w górę (asekuracja z kości oraz ringa po lewej, ubezpieczającego wariant prostujący do Alabamy – jeszcze w fazie projektu); mniej więcj w połowie odległości pomiędzy pierwszym a drugim ringiem, w lewo krok na gzyms przecinający skośnie w lewo w górę Cygaro (VI), po czym wprost w górę filarkiem kilka metrów (VI+), korzystając z przecinającego go poziomego pęknięcia, w łatwiejszy teren którym do stanowiska po pierwszym wyciągu drogi Orłowskiego, w miejscu, w którym łączy się ona z dochodzącym tu od prawej strony (przez przewieszkę) wariantem Skierskiego (wpinka do jednego z dwóch spitów stanowiskowych). Z półki stanowiskowej na Orłowskim krok w prawo, na krawędź płyty, której lewym ograniczeniem, po tarciowych stopniach, na równowagę (VI) w górę do poziomego pęknięcia (asekuracja z mimośrodów), którym w prawo i w górę (V) przez przełamanie pionowej tu ścianki na wygodne stanowisko (dwa spity, ring zjazdowy) pod Rysą Rekina przecinającą prawą ścianę charakterystycznej turnicy. Droga Orłowskiego biegnie dalej w górę i w lewo do stóp czwórkowego kominka. Stanowisko to jest wspólne ze stanowiskiem po pierwszym wyciągu „Zemsty Wacława”.
Maciej Tertelis na starcie Rysy Rekina (drugi wyciąg) w sierpniu 2008 roku. Fot. Wojtek Wenta
L2 (20 m): ze stanowiska nieco w lewo i wprost w górę (na starcie VI+) płytową krawędzią turnicy, korzystając z ringa pod Rysą Rekina a następnie asekurując się z pionowej tu rysy, w górę ok. 8 metrów, coraz łatwiej, do miejsca w którym skręca ona w prawo; nie wychodząc na półkę nad pionowym odcinkiem rysy, w prawo do jej skośnej części, przy pomocy której, około 10 metrów w prawo, korzystając z tarciowych stopni na pionowej płycie poniżej, coraz trudniej (VIII-), do przełamania płyty i połączenia z wyjściem z czwórkowego kominka na drodze Orłowskiego, po czym w górę na wspólne z tą drogą stanowisko na wygodnej półce (dwa spity). Do stanowiska dochodzi od lewej strony droga klasyczna, która wspólnie z Orłowskim biegnie dalej w prawo w górę zacięciem do rysy, którą na Górne Półki Mnichowe.
Detale Rysy Rekina – foty z pracy nad drogą w 2015. Fot. Maciej Tertelis
L3 (25 m): Do góry z odchyleniem w lewo rysą, przez pionową ściankę (ring) i dalej z odchyleniem w lewo (w prawo od pierwszego ringa wiedzie wariant prostujący, obecnie w fazie projektu), korzystając z gzymsu i płytowych stopni wprost w górę (kolejny ring, VI) gdzie ścianka się kładzie i trudności maleją (asekuracja z rysy); dalej z lekkim odchyleniem w prawo na skraj płyty (spit), którą wprost w górę pod zamykającą ją przewieszkę (pod przewieszką poziome pęknięcie na mimośrody). Start w przewieszkę (ring) jest parametryczny i może od niższych osób wymagać skoku do chwytu, po czym wprost w górę (VII+) kilka przechwytów po dobrych chwytach w przewieszeniu (kolejny ring i dalej spit), przez przełamanie przewieszki (dobre chwyty nieco po lewej) w łatwy teren na skraju Górnych Półek Mnichowych, do stanowiska (spit i po lewej, za pionową krawędzią, ring). Z uwagi na brak widoczności na starcie w przewieszkę, alternatywnie można pod nią założyć stanowisko, tak aby pokonując dalej przewieszenie prowadzący był w zasięgu wzroku asekurującego. Przewieszkę można łatwo (V+) obejść po prawej stronie zacięciem.
L4: Startując w ostatni wyciąg wygodnie jest przenieść stanowisko do wspomnianego powyżej ringa po lewej; dalej w lewo znajduje się przewieszona ścianka ze spitem, przez którą wprost, z lekkim odchyleniem w prawo, wykonując dalekie sięgnięcie (VI+), nad przewieszkę (można ją obejść znacznie łatwiej po lewej stronie) i następnie w górę z odchyleniem w lewo 6 metrów (asekuracja własna z dobrej rysy) do stopnia pod pionową ścianką z ringiem, przez którą wprost w górę (V) na skraj połogiej, płytowej półki (po prawej wiedzie wariant prostujący, jeszcze w fazie projektu). W prawo półką do leżącego głazu, obok którego do zaczynającego się tu, biegnącego w górę w skos w prawo pęknięcia, którym dalej 10 metrów (asekuracja z kości, V+, po prawej wariant prostujący w fazie projektu), i następnie przez pionową ścianę wprost w górę (ring, VI) za przełamanie, skąd bez trudności w prawo w skos w górę do połączenia z drogą klasyczną oraz Przez Płytę i krótkim kominkiem do stanowiska pod wierzchołkiem Mnicha. Ostatni wyciąg Alabamy jest wspólny z poprowadzonymi przeze mnie wspólnie z Andrzejem Gładkim, w lipcu 2003 roku „Wariantami Klasycznymi” (VII-).
Gosia Kusztelak pod wierzchołkiem Mnicha, po otwarciu ALABAMY (2015). Fot. Maciej Tertelis
Zejście
Patrz opis szczegółowy: Mnich.
Sprzęt
Zestaw standardowy. Droga wyposażona w 12 wklejanych ringów oraz spitów, posiada ubezpieczone stanowiska, wymaga osadzania własnej asekuracji z kości i mimośrodów (młotek i haki zbędne). W trakcie pierwszego prowadzenia wykorzystano 10 mimośrodów (Alieny, Camaloty, BD X4 i C3) w dublujących się rozmiarach oscylujących pomiędzy 10 a 30 mm. Droga oryginalnie ubezpieczona ringami z żebrówki, po otwarciu asekurację wymieniono na wklejane ringi z nierdzewki, przy czym ograniczono liczbę ringów przy Rysie Rekina (w trakcie otwarcia drogi autorzy z nich nie korzystali).
Historia zdobywania
Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!
Ciekawostki
Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.
Cytaty
Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi
Topo
Rys. Maciej Tertelis 2015, fot. Grzegorz Głazek MASTER TOPO
Filmy
Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
