Komin Komarnickich III to najprostszy sposób wejścia na tzw. Grań Szarpanych Turni. Sama droga ma dwa wyciągi, po których osiągamy szeroką półkę. Komin dzięki stałym stanowiskom, jest najdogodniejszym sposobem zejścia (zjazdy) po wspinaczkach na południowo wschodniej ścianie Małej Szarpanej Turni.
Stanowisko na końcu komina. Fot. Przemysław Patelka
Šádek - Zlatník V+ na południowo-zachodniej ścianie Kołowego Szczytu, to droga, o dużych walorach estetycznych.
Wycena: V+
Długość: ?
Czas przejścia: ?
Lokacja: Kołowy Szczyt
Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)
Wystawa: SW
Charakter: ?
Okres do wspinania: ?
Zagrożenia obiektywne: ?
Pierwsze przejście: ?
Pierwsze przejście zimowe: ?
Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!
Zestaw Standardowy
Droga została objęta akcją "Tatry bez kladiva", czyli odpowiednikiem naszej akcji "Tatry bez młotka". na większości dróg objętych tą akcją zostały dołożone stanowiska z ringów. Obecnie na tych drogach do asekuracji wystarczą tylko kości, friendy. Haki "w większości" są niepotrzebne. Więcej o akcji na goryonline.com.
Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!
Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.
Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi
Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
Droga Środkiem Ściany 6+ na Liliowej Kazalnicy to bardzo dobra alternatywa dla obchodzonych kilkuwyciągowych, morskoocznych dróg. Nasze warianty to połączenie dróg Mączki, Środkiem Ściany i być może Szałankiewicza co do końca nie jest jasne, bo jest to rzadko chodzony teren. Droga bardzo przyjemna, estetyczna, wyjątkowo na pierwszym wyciągu i stanowisku wymagająca asekuracja.
Fot. Sławomir Pela
Wycena: 6+
Długość: ok. 230 metrów
Czas przejścia: 4 h
Lokacja: Morskie Oko / Kazalnica Liliowa.
Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)
Wystawa: N
Charakter: głównie zacięcia
Zagrożenia obiektywne: ?
Pierwsze przejście: ?
Pierwsze przejście zimowe: ?
Tom 8 WC (Cubryna). Droga nr 122
Spod schroniska w Morskim Oku około 20-25 minut.
Startujemy położonym zacięciem (zaklepana kość) do podstawy rynny zwieńczonej podłużnym blokiem („cygaro”). Rynną wprost, po czym delikatnymi progami (5+, możliwy lód) skośnie w lewo na półkę pod małą pionową ściankę(ok. 2m). Tu pierwsze stanowisko (z „czujnych” haków i frienda). O ile damy radę, można wykorzystać haki z pomarańczową pętlą (dynemą) tuż powyżej na wprost w położonym zacięciu.
Start w drugi wyciąg wspomnianym progiem (ok. 2m) po czym w lewo położonym zacięciem (4) aż za przełamanie na małe pole śnieżne. Tu stanowisko z tytanowego haka i bodajże Vki, założony maillon. (trzecie stanowisko zjazdowe).
Następnie polem śnieżnym w górę aż do jego lewego skraju, po czym wyraźnym odpęknięciem (friendy rozmiaru Camalot 2 -3) trawers w prawo skośnie w górę do początku wyraźnego zacięcia, gdzie możemy założyć stanowisko z bloku i frienda. Jeżeli nie mamy przesztywnienia na linie i zapas asekuracji to możemy pójść nim w górę na pełne maksymalne 60? metrów (nie zalecamy). Tu kluczowe trudności 6+ (M6). Na wyjściu zaklinowany głaz.
Zacięciem wychodzimy na półkę, tu dobre stanowisko (drugie zjazdowe) zaklepana Jedynka + V-ka. Stąd ostatnie 60 metrów. 4 metry w prawo, po czym rysą dokładnie na wprost, po około 15 metrach wchodzimy w trawy, nimi 35 metrów do solidnej kosówki (rep, pętla) i tutaj zjazd. Teren się kładzie, widzimy turnię zwornikową i przebijanie się przez kosówki.
Opracował: Mateusz Grobel
Problemów ze zjazdami nie ma, zjeżdżamy w linii spadku liny. Ewentualnie na drugim zjeździe lekko w lewo, zjeżdżając do zacięcia i na pole śnieżne w środku ściany.
Zestaw standardowy + Haki na pierwszy stan (Pecker bądź jedynka).
Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!
Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.
Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi
Opracował: Mateusz Grobel
Fot. Damian Granowski
Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
Cesta cez knihu V na południowej ścianie Rzeżuchowych Turni, to droga warta zrobienia. Jest klasykiem, w sam raz dla początkujących taterników (którzy poradzą sobie z trudnościami piątkowymi). Są gotowe stanowiska, więc wycof w razie czego jest komfortowy. Podejście jest też relatywnie krótkie. Podsumowując: warto się zainteresować ;).
Szare Zacięcie VI+ [M6+] na czołówce MSW to morskooczny zimowy klasyk. Oczywiście wszystko za sprawą 3 wyciągów wspinania w zacięciach. Droga potrafi zaskoczyć, jeśli w zacięciu pod trójkątnym okapem jest lód, to będzie problem z asekuracją. Niejeden zespół wtedy zjechał stamtąd. Za trójkątnym okapem robi się już zdecydowanie łatwiej. Latem zaleca się kombinację Szare Zacięcie + Starek-Uchmański.
Kacper Tekieli na Szarym Zacięciu (2 wyciąg). Fot. Cezary Klus
Wycena: VI+ [zimą M6+, orginalnie tz 7/7+]. Pierwotna wycena (VI A1 A2)
Asekuracja: R2
Długość: ok. 220 metrów / 6 wyciągów
Czas przejścia: 4-6 godzin
Lokacja: Mięguszowiecki Szczyt Wielki / Czołówka
Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)
Wystawa: N
Charakter: rysy / zacięcia / trawki / kominki
Zagrożenia obiektywne: ?
Pierwsze przejście: 1978, sierpień - Krzysztof Łoziński
Pierwsze przejście klasyczne: 1979, lato - Zbigniew Czyżewski, Ryszard Malczyk
Pierwsze przejście zimowe: 1983, 17 marca - Paweł Bujakiewicz, Jan Muskat
Pierwsze zimowo-klasyczne?: 2007, 8 stycznia - Paweł Zioło, Marcin Tasiemski
Droga nr 29 w przewodniku WC (tom X. Mięguszowieckie Szczyty)
Droga nr 14 w opracowaniu Grzegorza Głazka "Czołówka Mięgusza". Polecam fototopo:-)
Widok na północną ścianę MSW z Morskiego Oka. Fot. Damian Granowski
Czołówka MSW. Fot. Damian Granowski
Bardzo proste. Ze schroniska czerwonym szlakiem, do rozejścia przy szlaku na Rysy. Następnie piargami do góry. Łącznie około godziny z schroniska
Pierwszy wyciąg (VI+) startuje na prawo do "Dolnych Luster". Idziemy najpierw przez prożek (V), a następnie wbijamy się w zacięcie V+. Zacięciem do góry (VI+). Sporo stałych haków, a poza tym świetne miejsca na asekurację własną (+ dziabki świetnie siadają). Po wyjściu z zacięcia wchodzimy na trawiastą półkę, gdzie jest stan (łańcuch).
Widok z góry na kluczowe miejsce pierwszego wyciągu. Fot. dg
Drugi wyciąg (VI+). Idziemy nieco w prawo do zacięcia (sporo haków), zacięciem do góry (V), aż do małej przewieszki (VI+). wychodzimy na przewieszkę i widzimy stanowisko z dwóch haków i pętli. Można tutaj założyć stanowisko, chociaż zdecydowanie lepiej iść jeszcze 15-20 metrów do właściwego stanowiska.
Założyłem stanowisko zaraz po przejściu tego okapu (trochę wypstrykałem się z ekspresów). Za to później pociągnąłem dłuższy wyciąg do "Górnych Tarasów", co nie było zbyt dobrym rozwiązaniem, bo było lekkie przesztywnienie na linie.
Iza Czaplicka zaraz pod przewieszką za VI+. Fot. dg
Trzeci wyciąg (Latem V+) Idziemy zacięciem z dwoma pionowymi rysami (sporo haków, dobre miejsca na własną), aż pod "Trójkątny Okap", gdzie musimy wykonać trawers w lewo. Latem to miejsce wycenione jest na V+, zimą na dziabach jest zdecydowanie trudniej. Po wyjściu na półkę mamy stanowisko z łańcucha.
Iza pod Trójkątnym Okapem. Fot. dg
Czwarty wyciąg to łatwy trawers (0+) "Górnych Tarasów", aż do końca. Zakładamy tam stanowisko przy oknie skalnym z bloków.
Wspomniane wyżej okno skalne. Fot. dg
Widok z stanowiska na piąty wyciąg. Fot. dg
Piąty wyciąg (V) to wejście zacięciem do góry na półkę, następnie trawers w prawo do kominka (IV), kominkiem do góry aż do pierwszej limby. Tutaj mamy dwie opcje:
- oryginalnie w prawo (V), do kolejnej limby. Mijamy limbę i kilka metrów dalej na półce znajdziemy stanowisko.
- w lewo do - lekko - przewieszonego zacięcia (V-VI). Pokonujemy je i dochodzimy do stanowiska (pętle, haki (spity?).
Czwórkowy kominek. Fot. dg
Szósty wyciąg (IV?) to trawers górnymi półkami, a następniepokonanie na wprost Płyt Końcowych. Dochodzimy do kosówek. Tam możemy założyć stanowisko. Późnej trawersujemy w prawo do stanowiska zjazdowego.
My oczywiście trochę popieprzyliśmy końcówkę (topo według WC), bo nie doszedłem do końca górnych półek, lecz wbiłem się w wariant końcowy Get Whacked (według fototopo głazka). Pokonałem kominek (III-IV), a następnie rzadkimi trawkami już do kosówek. Ewidentenie ten wariant jest chodzony zimą. Fot. dg
4 zjazdy linią Greystone. (Optymalnie lina połówkowa 50 m).
Zestaw standardowy
Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!
Opis przejścia przez Maćka Ciesielskiego (z klientem) 17 grudnia 2014 roku ciekawszej kombinacji niż samo Szare Zacięcie:
"Wybraliśmy za cel Szare Zacięcie, a że warunki były doskonale - czysta skał i po piątym wyciągu byliśmy w niecałe 3h, a apetyt na wspinanie jeszcze nie został zaspokojony, zrobiliśmy trawers w prawo do stanowiska zjazdowego z Grey Stona(parę czujnych ruchów po płycie) i stamtąd wspięliśmy się ostatnim wyciągiem z tej drogi - super wyciąg, jeden z najładniejszych jaki robiłem na dziabkach, na końcu łączy się z wyciągiem wyjściowym z Starka/ Uchmańskiego, wszystko ładnie widać tu: http://drytooling.com.pl/…/szare-zaciecie-starek-uchmanski-…
Naszym zdaniem, w dobrych warunkach zarówno trudności Szarego, jak i pokonanych przez nas dwóch nowych wyciągów mieszczą się w stopniu M6.
Pozdrawiam świątecznie i zapraszam do powtórzenia takiej kombinacji, Nasza robocza nazwa, z przymrożeniem oka:-), to:
Grey Dihedral, 7 wyciągów, każdy wspinaczkowy:-)".
Inna opcja
to pierwsze wyciągi Szarego Zacięcia i nad trójkątnym okapem pójście na wprost Greystonem. Tak pokonana kombinacja została prawdopodobnie przez warszawski zespół (Grzegorz Rutkowski, Piotr Zaremba i Karol Kosiorek). Poniżej opis:
29.12.2018, Moko, Czołówka MSW a.k.a. Janówek II - kombinacja Szarego Zacięcia (3 wyciągi), Greystone (2 wyciągi) i Starka (ostatni wyciąg) w doborowym towarzystwie. To było świetne 10,5h w ścianie z Wami chłopaki :)
Po nich powtórzył tą kombinację Maciek Ciesielski z klientem (link 21 lutego 2019):
Szare zacięcie na Czołówce MSW pierwszy raz zima wspiąłem z Marcinem Ksiezakiem 10 lat temu podczas obozu z Słoweńcami. Głównie pamietam z tego psychiczny wyciąg pod okap, po dobrym lodzie, ale z skromna asekuracja. Drugi raz wspiąłem ta drogę z Tomaszem Reinfussem kilka lat temu , w grudniu. Ponieważ mieliśmy super warunki, ”przebiegliśmy” praktycznie do polki nas okapem. Potem zrobiliśmy oryginalny trawers w lewo, jeszcze jeden trudny wyciąg z Szarego, i ponieważ nam było mało, a godzina była młoda, strawersowalismy poprzez płyty z Preludium do Greystone i ostatnim wyciągiem tej drogi , który łączy się potem z ostatnim wyciągiem drogi Starek Uchmanski, skończyliśmy nasza wspinaczkę. Żartobliwie po dzisiejszym dniu taka kombinacje nazwałbym: Grey Zacięcie. Preludium.
Bo dziś udało nam się już zupełnie wyprostować ta linie, czyli wspiąć 3 pierwsze wyciągu Szarego plus gore Greystona. Zainspirował mnie to tego, za co bardzo mu dziękuje Grzegorz Rutkowski, który pare tygodni temu, wraz z kolegami prawdopodobnie jako pierwszy wspiął taka kombinacje. Grzesiek z wytrenowana na Janowku buła, napisał mi ze, pierwszy wyciąg z Greystona jest co najmniej mocno wymagający?
Wraz z Michal Malicki troszkę się daliśmy wypuścić, bo ściana z dołu wyglądająca na suchutka, okazała się pokryta verglasem, a rysy okazały się być zapchane lodem. Jeśli dodać do tego moje niewyspanie (#kulturemamywnaturze jak mówi Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem? wiec wczoraj z kochana zona do późnych godzin nocnych byliśmy na festiwalu w Kra), to być może dlatego kombinacje odebraliśmy jako naprawdę wymagająca.
Pierwszy wyciąg od Greystona (nad trójkątnym okapem). Fot. Michał Malicki
Wyciąg pod okapem - w pierwszej chwili jak go zobaczyłem to chciałem się wycofać - zalany verglasem okazał się, być może trochę psychiczna, ale kwintesencja zimowego wspinania. Natomiast wspomniany wyciąg Greystona, jest z pewnością jestem z najtrudniejszych wyciągów jakie w życiu udało mi się w górach zrobic oesem na dziabach. Jest siłowy i bardzo loteryjny. Z pewnością trudniejszy od Słowackich M7 które tej zimy udało mi się przejść. Generalnie nasuwają mi się porównania do modernistycznej nowej drogi Dobre skutky. Oboltowane stany, czasem w trudnościach bolt przelotowy, tyle ze Grey zacięcie lub jak kto woli Szary Greystone ? jest trudniejszy i z pewnością z powodu wyciągu pod okapem bardziej poważniejszy. Z całego serca zachęcam do powtórzeń, z ciekawością poznam Wasza opinie ci do wyceny ?
Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi
Fototopo wybranych dróg zimowych na Czołówce MSW. Opr. Damian Granowski
Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Kacper Tekieli na Szarym Zacięciu. Fot. Cezary Klus
Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
Kele-Šuna V (czyli Filar Kely'ego) to droga na pd-zach ścianie Jaworowego Szczytu (pomiędzy Czerwonym, a Czarnym Żlebem). Ma 5 wyciągów, z których można sobie zjechać po skończeniu trudności (na Zadniej Jaworowej Baszcie) lub możemy wyjść sobie na (odległy) Jaworowy Szczyt, który należy do kultowych wierzchołków tatrzańskich. Filar Kely'ego to droga ładna i dzięki temu, że wbito tam stanowiska i kilka ringów, to ma relatywnie sensowną asekurację - nie jest to jednak sportowa droga. Zdecydowanie należy do letnich tatrzańskich klasyków i jeśli jesteśmy w okolicach Doliny Staroleśnej, to warto ją zrobić :).
Stanisławski (Weberovka) V+ [M6] to klasyk! Ściana Małego Kieżmarskiego to ponad 900 metrów. Z czego większość to wspinanie. Wspaniała droga! Należy dodać, że zimą raczej przechodzi się Stanisławskiego do Niemieckiej Drabiny, a górę już inną drogą (np. Szczepańscy).
Cześć! Jestem Damian – założyciel bloga drytooling.com.pl . Na mojej stronie znajdziesz opisy czy schematy dróg wspinaczkowych oraz artykuły poradnikowe. Teksty są tworzone z myślą o początkujących, jak i bardziej zaawansowanych wspinaczach. Mam nadzieję, że i Ty znajdziesz coś dla siebie.
Jeśli potrzebujesz dodatkowego szkolenia z operacji sprzętowych, technik wspinaczkowych czy umiejętności orientacji w górach, zapraszam na moje kursy.