14 lipca 2015 roku upłynęło 150 lat od pierwszego wejścia na Matterhorn, jedną z najpiękniejszych i najbardziej znanych gór na świecie. Ten, położony w Alpach Zachodnich, 4478-metrowy szczyt, mimo, że zajmuje dopiero szóstą pozycję pod względem wysokości jest jednym z ostatnich, który został zdobyty.

"Ta góra była mi przeznaczona, od momentu w którym się urodziłem"

Fot. arch. TNF

Otaczająca go tajemnica sprawia, iż Matterhorn zajmuje szczególne miejsce w sercach wielu alpinistów, również Herve Barmasse'a. Urodzony i wychowany tuż u jej podnóża, zdołał wytworzyć z nią niezwykłą więź.

"Historia moja i Matterhorn jest trochę jak bajka. Ta góra należała do mnie jeszcze zanim się urodziłem" mówi wspinacz, którego ojciec Marco Barmasse, wyruszał na pierwszą zimową wyprawę na jej zachodnią ścianę, gdy rodził się jego syn. Od tego czasu Włoch traktuje ją, jak swoje podwórko i już w wieku 22 lat otworzył pierwszą z wielu nowych dróg prowadzących na szczyt.

Choć na przestrzeni lat chęć eksploracji poprowadziła Barmasse'a w najdalsze zakątki świata, każdego roku powraca na jej zbocze, gdyż jak sam mówi to jedyna góra warta zdobycia więcej niż jeden raz.

By uczcić 150-lecie jej zdobycia, The North Face pokaże specjalnie przygotowany film, który przybliży historię przyjaźni łączącej Barmasse'a z tą "Górą Gór" oraz emocji towarzyszących mu podczas każdej z wypraw na jej szczyt.

11 lipca Rafał Mikler i Jędrzej Myśliński uklasycznili  Pająki  VI A1 (VIII 2xA0) na Wołowej Turni. Dla trudności kluczowego wyciągu zaproponowali wycenę VIII+.

Rafał Mikler na kluczowym wyciągu. Fot. Jędrzej Myśliński

Wycena: VI A1 (VIII 2 x A0)

Długość:  10 wyciągów / ok. 350 metrów

Czas przejścia: ?

Lokacja:  Dolina Rybiego Potoku / Wołowa Turnia

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszłaś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: N

Charakter: płyty, przewieszenia, rysy

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: 1963, 25 lipca. Zespół: Pavel Pochyly, Pavel Ballay.

Pierwsze przejście zimowe: ?

Dojście

Opis

Nikt jesze nie dodał opisu. Możesz być pierwszy!

Zejście

Sprzęt

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Słowa Rafała Miklera (źródło: wspinanie.pl)

Ciekawe jest to, że w Morskim Oku można znaleźć takie perełki! Pająki to piękna droga, długa, wbrew pozorom lita. Kluczowy okap to niesamowite wspinanie o charakterze wytrzymałościowym, ciekawe ruchy w jednostajnym dość dużym przewieszeniu po odciągach, bez ewidentnego odpoczynku, raczej trudne na OS, niestety haki nie wzbudzają zaufania. Było zimno, ale za to ściana sucha jak nigdy! Niesamowity genius loci Wołowej Turni i całej „zimnej kąciny” z pewnością zasługuje na peregrynacje wspinaczkowe.

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Znajdziecie je w GÓRach nr 217 (czerwiec 2012), lub opis na stronie goryonline.com.

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Zdjęcia

Masz zdjęcia? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)

Matterhorn to jeden z najbardziej honornych szczytów w Alpach, a na pewno skalno-lodowa piramida znajduje się w ścisłej czołówce najpiękniejszych alpejskich szczytów. Dla wielu jest godnym celem! Dziś mija 150 rocznica zdobycia tego szczytu.

Tym numerem rządzą emocje. Od okładki, która nawiązuje do tragedii w Nepalu, przez niezwykle osobistą rozmowę Marcina Tomaszewskiego z „legendą samotnego bigwallu” - Markiem Raganowiczem, po materiał himalaistki Anny Okopińskiej i wywiad Jagody Mytych z „nepalozależną”, czyli Anną Czerwińską. Bo przecież dla tych, którzy zdobywają najwyższe szczyty świata, Nepal jest drugim domem. Dwie Anny oraz podróżnik i kierownik wypraw trekkingowych Radek Kucharski opisują m. in. sytuację podczas i po trzęsieniu ziemi w tym kraju, zastanawiają się, jak mądrze pomagać.

Zaś Kacper Tekieli przygotował dla Was wywiad z zakochaną w sobie i we wspinaniu parą taterników i alpinistów – Małgorzatą Jurewicz i Józkiem Soszyńskim z KW Trójmiasto. To, co ich spotkało, nazywają: „zbliżeniem do absolutu – ze swoją drugą połówką przeżywasz przygody życia”...

Dalej również bazujemy na uczuciach: pisząc o wątkach górskich w pieśniach Włodzimierza Wysockiego i publikując wspomnienie Bogumiła Słamy o Januszu Kurczabie „Jano – jeden z najważniejszych i najbliższych mi ludzi, jakich spotkałem”.  B. Słama podkreśla: „nauczył mnie, że podczas wspinaczki trzeba być dla siebie dobrym”.

Janusz Kurczab, „dobra dusza” naszego pisma, były redaktor naczelny i do końca stały współpracownik, specjalizował się w opracowaniach dotyczących gór wysokich. Temat z powodzeniem kontynuuje himalaistka Krystyna Palmowska,która – tak jak Janusz – rzeczowo i drobiazgowopodsumowuje wydarzenia w Himalajach i Karakorum.

Polecamy również monografię „Polacy w jaskiniach Abchazji” przygotowaną przez Rafała Kardasia i Karolinę Wróblewską. Natomiast Dariusz Porada, o którym ostatnio głośno za sprawą nowego podręcznika „Wspinaczka na własnej asekuracji w teorii i praktyce”, przygotował materiał szkoleniowy  „»Mam auto« – czy aby na pewno?”.

A poza tym w tym „Taterniku” znajdziecie wiele innych tekstów z różnych dyscyplin górskich – od wspinaczki, przez jaskinie, narciarstwo wysokogórskie. Są, jak zwykle, relacje, podsumowania, wspomnienia, literatura, pożegnania.

A w to wszystko zostały wplecione znakomite zdjęcia Julity Chudko, Marty Wrzask i Sławomira Sajkowskiego.

***

Emocje porusza ostatnio również dalszy los „Taternika”.

Przez ostatnie kilka lat magazyn mocno się zmieniał – zaczynaliśmy od 48 stron, w połowie czarno-białych, z uboższą szatą graficzną, skromniejszą tematyką i jakością wydania. Przez te lata zmieniliśmy też formę dystrybucji, rodziły się nowe pomysły, wyszliśmy bardziej „na zewnątrz”.

Świadomi „dziedzictwa” naszego czasopisma i ponad 100-letniej tradycji, równocześnie chcielibyśmy sprostać Waszym oczekiwaniom i wymaganiom obecnych czasów. Chcemy tworzyć coraz lepszego „Taternika”, który jest nie tylko „kultowym” górskim magazynem, ale również swego rodzaju instytucją kultury górskiej. Dlatego cały ubiegły rok i początek bieżącego upłynął nam pod znakiem poszukiwania nowych dróg dla pisma. Odbyliśmy dziesiątki rozmów, telefonów, spotkań dotyczących źródeł finansowania, kształtu, merytoryki, organizacji redakcji, współpracy, dystrybucji, odbiorców, prenumeraty, marketingu itd. Właściwie poruszaliśmy wszystkie możliwe tematy dotyczące wydawania prasy specjalistycznej, współpracując w tym zakresie z doświadczonymi wydawcami, instytucjami i osobami z branży.

Efektem tych działań jest przedstawiona przez Grzegorza Bielejca zarządowi PZA już kilka miesięcy temu, a delegatom klubów zrzeszonych w PZA podczas walnego zgromadzenia w maju br., strategia rozwoju „Taternika” na kolejne dwa lata. Grzegorz Bielejec - pasjonat gór, członek Klubu Wysokogórskiego Katowice - związany jest z „Taternikiem” od 2011 r. To z jego drukarni wychodzą kolejne numery pisma. Ostatnio podjął się utworzenia Rady Wydawniczej, która ma zająć się reorganizacją „Taternika”.

A tymczasem na stronie internetowej: www.taternik.org publikujemy ankietę dotyczącą naszego pisma z gorącą prośbą do Was o jej wypełnienie. Pomoże nam w dalszej pracy nad magazynem.

Zachęcamy też do prenumeraty przez powyższą stronę. Dzięki temu płacicie za numer tylko 12 zł z dostawą do domu, a jako stali, zarejestrowani w naszej bazie Czytelnicy bierzecie co miesiąc udział w losowaniu wielu atrakcyjnych upominków.

Na koniec jeszcze jedna zapowiedź: kolejny numer „Taternika” będzie wydaniem specjalnym. Przygotowujemy go wspólnie z Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym. Tematyka będzie wciąż bogata, choć bardziej związana z Tatrami, bezpieczeństwem, ratownictwem i ludźmi, którzy niosą pomoc w górach.

Serdecznie pozdrawiam i życzę przyjemnej lektury,

Renata Wcisło

SPIS TREŚCI:

Legenda samotnego bigwallu (wywiad z Markiem Raganowiczem)

Podsumowanie roku 2014 w górach wysokich (K. Palmowska)

Odbudujmy Nepal – drugi dom himalaistów (A. Okopińska)

Nepalozależni (wywiad z Anną Czerwińską)

W ogniu wydarzeń: Nepal on my mind (R. Kucharski)

Nowe przewodniki po Himalajach Jana Kiełkowskiego (J. Majer)

Karakorum: Małgorzata Skowrońska w Ghujerab Mountains i promowanie wspinaczki wśród Pakistanek (J. Wala)

Wspinanie wielowyciągowe na Costa Blanca (R. Remisz)

Partnerzy w życiu i we wspinaniu to najlepszy układ (wywiad z Małgorzatą Jurewicz i Józef Soszyńskim)

Nowe drogi w Tatrach (M. Pronobis)

Podsumowanie sezonu w narciarstwie wysokogórskim 2014/2015 – idzie nowe! (Monika Strojny i M. Zwoliński)

Trawers Tatr Zachodnich (A. Gomola)

Kaukaz: o abchaskich jaskiniach w Lądku-Zdroju

Polacy w jaskiniach Abchazji 1964-1991 (R. Kardaś)

Zestawienie działalności polskich grotołazów w Abchazji (lata 2005-2014) (K. Wróblewska)

Słowenia: pierwsze polskie przejście drugiego pod względem głębokości trawersu jaskiniowego świata (P. Sienkiewicz)

2014 rok w jaskiniach – podsumowanie działalności Polaków (J. Nowak)

Wątki górskie w pieśniach Włodzimierza Wysockiego (A. Kwiatkowski)

Wydawnictwa seryjne w polskiej literaturze alpinistycznej (M. Maluda)

Bibliotekarz (M. Kiełkowska)

Polonika w londyńskiej Alpine Club Library (T. Hudowski)

Tatry są moją „chorobą” psychiczną (W. Szatkowski)

Wielcy alpiniści – mali ludzie (B. Kowalski)

W skrócie

„Mam auto” – czy aby na pewno? (D. Porada)

Ślad zapomnianej górskiej tragedii (P. Kukurowski)

23. spotkanie taterników-seniorów w Morskim Oku i odsłonięcie tablicy Zdzisława Dziędzielewicza-Kirkina (B. Morawska-Nowak)

Jano – jeden z najważniejszych i najbliższych mi ludzi, jakich spotkałem (B. Słama)

Ryszard Gradziński ((1929–2014)

Wiesław Chachuła (1929-2014)

Heinrich Harrer to dla mnie zawsze była niezwykle ciekawa postać. Po przeczytaniu Białego Pająka i Wracam z Epoki Kamiennej, tym bardziej utwierdzam się w tym przekonaniu.

Fot. Damian Granowski

Książka jest zapisem wyprawy Harrera w 1962 roku na Papuę Nową Gwineę. Podczas półrocznej działalności udało się im zdobyć ponad 30 szczytów, w tym Piramidę Carstensza (Puncak Jaya), najwyższy szczyt Australii i Oceanii. Dodatkowo Harrer odkrywa źródło kamiennych siekier, kamieniołomu, gdzie Papuasi wyrabiali pierwotne narzędzia. Wyprawa zyskała szeroki rozgłos w prasie światowej.

„Wracam z Epoki Kamiennej” jest zapisem, dzień po dniu, wielkiej przygody. Autor dwa razy otarł się podczas niej o śmierć. Polskie wydanie ukazało się nakładem wydawnictwa Stapis. Tłumaczem była Małgorzata Kiełkowska.

Na 231 stronach mamy tekst, sporą ilość zdjęć, kilka map i szkiców. Do wyboru są dwie okładki. Ogólnie od strony technicznej nie ma się czego doczepić.

Książka ma formę dziennika z zapisem, mniej więcej, dzień po dniu. Z punktu widzenia wspinacza nie będzie tam za wiele czytania. Na zdobycie Piramidy Carstensza autor przeznaczył mniej więcej jedną trzecią objętości książki. Weźcie też pod uwagę, że dotarcie pod samą górę jest niebanalne, więc opisu samej akcji górskiej jest naprawdę niewiele. Później autor opisuje jeszcze poszukiwania Źródła Kamiennych Siekier, swój wypadek oraz przebycie Wąwozu Baliem.

Dostajemy więc sporo opisów zwyczajów i kultury Papuasów. Wyłania się z tego obraz rejonu, gdzie epoka kamienna jeszcze się nie skończyła, chociaż po ponad 50 latach od napisania książki pewnie już sporo się zmieniło.

Należy się więc nastawić, że książka Heinricha Harrera to raczej literatura podróżnicza. Wspinania jest tu mało, lecz opisane inne przygody niejednego wciągną i dadzą kilka godzin porządnej rozrywki. Styl pisania Harrera osobiście bardzo mi podszedł i co ciekawe czytało mi się tą książkę lepiej niż Białego Pająka.

Opis książki wydawcy: "Wracam z Epoki Kamiennej".

Damian Granowski

Za sprawą czeskich zespołów powstały dwie nowe drogi na Ramieniu Czarnego Szczytu. Pierwsza Cesta horskych zvodcov wyceniona została na 7+ i ma 3 wyciągi. Druga to Lepší pozdě, něžli nikdy 7-, która już jest nieco dłuższa. Poniżej fotki i schematy. Opracowani schematów Radek Lienerth.