Dwa lata temu na Kadzielni Tomek Klimczak rzucił mi pomysł napisania artykułu o biwakowaniu w zimie w ścianie, a właściwie różnych patentach/patencikach, które pozwolą nam uprzyjemnić długie zimowe noce. Ewentualnie przeżyć :-). Jako, że sam mam niewielkie doświadczenie (2 noce) w tego typu akcjach to w grę wchodzi sprawdzony sposób sondy wśród bardziej doświadczonych łojantów. Mam nadzieję, że efekt będzie zadowalający i pomyślicie o nas ciepło robiąc przysiady lub brzuszki w śpiworach.

Ekspresy wspinaczkowe to właściwie jeden z podstawowych elementów wspinaczki, jeśli tylko zamierzasz prowadzić z dolną asekuracją. Na rynku znajdziesz mnóstwo różnego rodzaju gotowych ekspresów. Dziś napiszę o nich trochę więcej.

Przewodnik wspinaczkowy to rzecz, która wielce pomaga współczesnemu wspinaczowi. Pozwala mu zorientować się jaki rejon (i drogi) będą dla niego najodpowiedniejsze oraz umożliwia dotarcie na miejsce. Często papierowe wydania to prawdziwe dzieła sztuki okraszone historią danego rejonu, pięknymi zdjęciami i setkami dróg/rejonów.

Wczoraj wracając z pracy na ściance myślałem o „zadaniach domowych” dla osób z mojej sekcji wspinaczkowej. Szykował się dłuższy email, więc stwierdziłem, że równie dobrze mogę napisać z tego większy artykuł o tym jak przejść w miarę płynnie z panelu na skały. 

Początkujące osoby, które zaczynają się wspinać mogą mieć problem z rozróżnieniem wszystkich tych kluczowych słów jak: żebro, komin, rysa, załupa, zachód, dach, nyża, itp.. Z punktu widzenia wspinacza, zwłaszcza górskiego, ich znajomość jest niezbędna, aby móc zrozumieć opis danej drogi wspinaczkowej. Nawet na ściance warto wiedzieć co to jest płyta, komin, przewieszka, okap, itp.

Do napisania tego artykułu skłoniły mnie pytania moich znajomych i - w sumie - rozmowy z “bardziej doświadczonymi” wspinaczami zimowymi. Jest wiele detali przy używaniu dziabek, które mogą znacząco wpłynąć na trudność robionych przez nas dróg. Mała prezentacja poniżej ;-).